path: root/man/nl/deb-src-symbols.pod

        *****************************************************
        *           GENERATED FILE, DO NOT EDIT             *
        * THIS IS NO SOURCE FILE, BUT RESULT OF COMPILATION *
        *****************************************************

This file was generated by po4a(7). Do not store it (in VCS, for example),
but store the PO file used as source file by po4a-translate.

In fact, consider this as a binary, and the PO file as a regular .c file:
If the PO get lost, keeping this translation up-to-date will be harder.

=encoding UTF-8

=head1 NAAM

deb-src-symbols - Uitgebreid sjabloonbestand van Debian voor gedeelde
bibliotheken

=head1 OVERZICHT

B<debian/>I<pakket>B<.symbols.>I<arch>, B<debian/symbols.>I<arch>,
B<debian/>I<pakket>B<.symbols>, B<debian/symbols>

=head1 BESCHRIJVING

De symboolbestand-sjablonen worden geleverd met Debian bronpakketten en de
indeling ervan is een superverzameling van de symboolbestanden, geleverd in
binaire pakketten, zie L<deb-symbols(5)>.

=head2 Commentaar

Commentaar wordt ondersteund in sjabloonsymboolbestanden. Elke regel met ‘#’
als eerste teken is een commentaarregel, behalve als die regel begint met
‘#include’ (zie het onderdeel over B<Het gebruik van includes>). Regels die
beginnen met ‘#MISSING:’ zijn een bijzondere vorm van commentaar waarin
symbolen die verdwenen zijn, gedocumenteerd worden.

=head2 Substitutie van #PACKAGE# gebruiken

In enkele zeldzame gevallen verschilt de naam van de bibliotheek naargelang
de architectuur. Om de naam van het pakket niet rechtstreeks in het
symboolbestand te moeten inschrijven, kunt u gebruik maken van de marker
I<#PACKAGE#>. Die zal tijdens de installatie van de symboolbestanden
vervangen worden door de echte pakketnaam. In tegenstelling tot de marker
I<#MINVER#>, zal I<#PACKAGE#> nooit te vinden zijn in een symboolbestand
binnenin een binair pakket.

=head2 Symbooltags gebruiken

Het gebruik van symbooltags is nuttig om symbolen te markeren die op een of
andere manier bijzonder zijn. Aan elk symbool kan een arbitrair aantal tags
gekoppeld worden. Hoewel alle tags ontleed en opgeslagen worden, worden
slechts een aantal ervan herkend door B<dpkg-gensymbols>. Ze lokken een
speciale behandeling van de symbolen uit. Zie het onderdeel B<Standaard
symbooltags> voor een voorstelling van deze tags.

Tags worden vlak voor de symboolnaam opgegeven (tussenin mag er geen
witruimte zijn). Een opgave begint steeds met het openen van een haakje B<(>
en eindigt met het sluiten ervan B<)> en moet minstens één tag
bevatten. Meerdere tags worden onderling gescheiden door een
B<|>-teken. Elke tag kan een facultatieve waarde hebben die van de naam van
de tag gescheiden wordt door het teken B<=>. Namen van tags en waarden
kunnen arbitraire tekenreeksen zijn, behalve dat zij niet de speciale tekens
B<)> B<|> B<=> mogen bevatten. De symboolnaam die na een tagopgave komt kan
facultatief tussen aanhalingstekens geplaatst worden, ofwel met B<'> of met
B<">, waardoor hij witruimte mag bevatten. Evenwel, indien er voor het
symbool geen tags opgegeven werden, zullen de aanhalingstekens behandeld
worden als onderdeel van de naam van het symbool die eindigt bij de eerste
spatie.

 (tag1=ik werd gemarkeerd|tagnaam met spatie)"getagd aangehaald symbool"@Base 1.0
 (optioneel)getagd_niet-aangehaald_symbool@Base 1.0 1
 niet-getagd_symbool@Base 1.0
Het eerste symbool in het voorbeeld werd I<getagd en aangehaald symbool>
genoemd en heeft twee tags: I<tag1> met als waarde I<ik werd gemarkeerd> en
I<tagnaam met spatie> die geen waarde heeft. Het tweede symbool met als naam
I<getagd_niet-aangehaald_symbool> werd enkel gemarkeerd met de tag die
I<optioneel> als naam heeft. Het laatste symbool is een voorbeeld van een
normaal niet-getagd symbool.

Aangezien symbooltags een uitbreiding zijn van het
B<deb-symbols>(5)-systeem, kunnen zij enkel deel uitmaken van de
symboolbestanden die in broncodepakketten gebruikt worden (die bestanden
moeten dan gezien worden als sjablonen die gebruikt worden om de
symboolbestanden te bouwen die in de binaire pakketten zitten). Indien
B<dpkg-gensymbols> aangeroepen wordt zonder de optie B<-t> zal het
symboolbestanden produceren die compatibel zijn met het
B<deb-symbols>(5)-systeem: er gebeurt een volledige verwerking van de
symbolen in overeenstemming met de vereisten van hun standaardtags en de
uitvoer wordt ontdaan van alle tags. In sjabloonmodus (B<-t>) daarentegen
blijven in de uitvoer alle symbolen en hun tags (zowel de standaardtags als
de niet-gekende) behouden en worden ze in hun originele vorm neergeschreven
zoals ze geladen werden.

=head2 Standaard symbooltags

=over 

=item B<optional>

Een symbool dat als optional (facultatief) gemarkeerd is, kan om het even
wanneer uit de bibliotheek verdwijnen en dat feit zal nooit een mislukking
van B<dpkg-gensymbols> tot gevolg hebben. Nochtans zullen verdwenen
facultatieve symbolen permanent als MISSING (ontbrekend) aangegeven worden
in de diff (weergave van de veranderingen) bij elke nieuwe
pakketrevisie. Dit gedrag dient als een geheugensteuntje voor de onderhouder
dat een dergelijk symbool verwijderd moet worden uit het symboolbestand of
terug toegevoegd aan de bibliotheek. Indien een facultatief symbool dat
eerder als MISSING opgetekend stond in een volgende revisie plots opnieuw
terug opduikt, zal het terug opgewaardeerd worden naar de status “existing”
(bestaand) zonder wijziging van zijn minimumversie.

Deze tag is nuttig voor private symbolen waarvan de verdwijning geen
ABI-breuk veroorzaakt. De meeste van de C++-sjabloon-instantiaties vallen
bijvoorbeeld onder deze categorie. Zoals elke andere tag kan ook deze een
arbitraire waarde hebben: die kan gebruikt worden om aan te geven waarom het
symbool als facultatief beschouwd wordt.

=item B<arch=>I<architectuurlijst>

=item B<arch-bits=>I<architectuur-bits>

=item B<arch-endian=>I<architectuur-endianness>

Deze tags laten iemand toe om de set architecturen waarvoor het symbool
verondersteld wordt te bestaan, te beperken. De tags B<arch-bits> en
B<arch-endian> worden sinds dpkg 1.18.0 ondersteund. Als de symbolenlijst
bijgewerkt wordt met de symbolen die in de bibliotheek gevonden worden,
worden alle architectuurspecifieke symbolen die van geen belang zijn voor de
huidige hostarchitectuur, behandeld alsof ze niet bestaan. Indien een
architectuurspecifiek symbool dat betrekking heeft op de huidige
hostarchitectuur, ontbreekt in de bibliotheek, zijn de normale procedures
die gelden voor ontbrekende symbolen, van toepassing en dit kan het
mislukken van B<dpkg-gensymbols> tot gevolg hebben. Anderzijds, indien het
architectuurspecifieke symbool aangetroffen wordt als het er niet
verondersteld wordt te zijn (omdat de huidige hostarchitectuur niet vermeld
wordt in de tag of niet overeenkomt met de endianness of de bits), dan wordt
het architectuurneutraal gemaakt (d.w.z. dat de tags arch, arch-bits en
arch-endian weggelaten worden en het symbool omwille van deze verandering in
de diff (weergave van de veranderingen) opgenomen zal worden), maar het
wordt niet als nieuw beschouwd.

Als in de standaardmodus (niet-sjabloonmodus) gewerkt wordt, worden van de
architectuurspecifieke symbolen enkel die in het symboolbestand opgeschreven
die overeenkomen met de huidige hostarchitectuur. Als daarentegen in de
sjabloonmodus gewerkt wordt, worden steeds alle architectuurspecifieke
symbolen (ook die voor vreemde architecturen) opgeschreven in het
symboolbestand.

De indeling voor de I<architectuurlijst> is dezelfde als die welke gebruikt
wordt voor het veld B<Build-Depends> van I<debian/control> (behalve de
omsluitende vierkante haakjes []). Met het eerste symbool uit de
onderstaande lijst zal bijvoorbeeld enkel rekening gehouden worden bij de
architecturen alpha, any-amd64 en ia64, met het tweede enkel op
linux-architecturen en met het derde overal behalve op armel.

  (arch=alpha any-amd64 ia64)64bits_specifiek_symbool@Base 1.0
  (arch=linux-any)linux_specifiek_symbool@Base 1.0
  (arch=!armel)symbool_dat_armel_niet_heeft@Base 1.0
De waarde van I<architectuur-bits> is ofwel B<32> of B<64>.

  (arch-bits=32)32bits_specifiek_symbool@Base 1.0
  (arch-bits=64)64bits_specifiek_symbool@Base 1.0
De waarde van I<architectuur-endianness> is ofwel B<little> of B<big>.

  (arch-endian=little)little_endian_specifiek_symbool@Base 1.0
  (arch-endian=big)big_endian_specifiek_symbool@Base 1.0
Meerdere beperkingen kunnen aaneengeregen worden.

  (arch-bits=32|arch-endian=little)32bits_le_symbool@Base 1.0
=item B<allow-internal>

dpkg-gensymbols hanteert een lijst van interne symbolen die niet zouden
mogen voorkomen in symboolbestanden omdat ze gewoonlijk slechts een
neveneffect zijn van details in de wijze waarop de gereedschapskist
(toolchain) geïmplementeerd wordt. Indien u om een of andere reden echt wilt
dat een van deze symbolen opgenomen wordt in het symboolbestand, moet u het
symbool markeren met de tag B<allow-internal>. Dit kan nodig zijn voor
sommige gereedschapskistbibliotheken van lagere orde zoals “libgcc”.

=item B<ignore-blacklist>

Een verouderde alias voor B<allow-internal> (sinds dpkg 1.20.1, ondersteund
sinds dpkg 1.15.3).

=item B<c++>

Geeft een I<c++>-symboolpatroon aan. Zie hierna in de subsectie B<Het
gebruik van symboolpatronen>.

=item B<symver>

Geeft een I<symver> (symboolversie) symboolpatroon aan. Zie hierna in de
subsectie B<Het gebruik van symboolpatronen>.

=item B<regex>

Geeft een I<regex>-symboolpatroon aan. Zie hierna in de subsectie B<Het
gebruik van symboolpatronen>.

=back

=head2 Het gebruik van symboolpatronen

Anders dan een standaardbeschrijving van een symbool, kan een patroon
meerdere echte symbolen uit de bibliotheek dekken. B<dpkg-gensymbols> zal
proberen om elk patroon te vergelijken met elk reëel symbool waarvoor in het
symboolbestand I<geen> specifiek symbooltegenhanger gedefinieerd
werd. Telkens wanneer een eerste overeenkomst met een patroon gevonden
wordt, worden alle tags en eigenschappen ervan gebruikt als
basisspecificatie voor het symbool. Indien er met geen enkel patroon een
overeenkomst gevonden wordt, zal het symbool als nieuw beschouwd worden.

Een patroon wordt als verloren beschouwd als het met geen enkel symbool uit
de bibliotheek overeenkomt. Standaard zal dit onder B<-c1> of een hoger
niveau een mislukking van B<dpkg-gensymbols> uitlokken. Indien een
dergelijke mislukking echter onwenselijk is, kan het patroon gemarkeerd
worden met de tag I<optional>. Als het patroon in dat geval geen
overeenkomst oplevert, zal het enkel in de diff (weergave van de
wijzigingen) als MISSING (ontbrekend) vermeld worden. Zoals elk ander
symbool kan ook een patroon beperkt worden tot specifieke architecturen met
de tag I<arch>. Raadpleeg het onderdeel B<Standaard symbooltags> hierboven
voor meer informatie.

Patronen vormen een uitbreiding van het B<deb-symbols>(5)-systeem en zijn
daarom enkel geldig in symboolbestand-sjablonen. De syntaxis voor het
opgeven van patronen verschilt niet van die voor een specifiek symbool. Het
onderdeel symboolnaam van de specificatie fungeert echter als een expressie
die vergeleken wordt met I<naam@versie> van het echte symbool. Om het
onderscheid te maken tussen verschillende types patronen, wordt een patroon
doorgaans gemarkeerd met een speciale tag.

Op dit ogenblik ondersteunt B<dpkg-gensymbols> drie fundamentele
patroontypes:

=over 

=item B<c++>

Dit patroon wordt met de tag I<c++> aangeduid. Het zoekt enkel een
overeenkomst met C++-symbolen aan de hand van hun ontwarde (demangled)
symboolnaam (zoals die weergegeven wordt door het hulpprogramma
B<c++filt>(1)). Dit patroon is zeer handig om symbolen te vinden waarvan de
verhaspelde naam op verschillende architecturen anders kan zijn, terwijl hun
ontwarde naam gelijk blijft. Een groep van dergelijke symbolen is
I<non-virtual thunks> die architectuurspecifieke geheugenplaatsen ingebed
hebben in hun verhaspelde naam. Een courant voorkomend voorbeeld hiervan is
een virtuele destructor die onder een diamantovererving een niet-virtueel
thunk-symbool nodig heeft. Bijvoorbeeld, zelfs als
_ZThn8_N3NSB6ClassDD1Ev@Base op 32-bits-architecturen wellicht
_ZThn16_N3NSB6ClassDD1Ev@Base zal zijn op 64-bits-architecturen, kunnen zij
met één enkel I<c++>-patroon aangeduid worden:

 libdummy.so.1 libdummy1 #MINVER#
  [...]
  (c++)"non-virtual thunk to NSB::ClassD::~ClassD()@Base" 1.0
  [...]

De bovenstaande ontwarde naam kan verkregen worden door het volgende
commando uit te voeren:

  $ echo '_ZThn8_N3NSB6ClassDD1Ev@Base' | c++filt

Merk op dat een verhaspelde naam per definitie uniek is in de bibliotheek,
maar dat dit niet noodzakelijk het geval is voor ontwarde namen. Een aantal
verschillende echte symbolen kan dezelfde ontwarde naam hebben. Dat is
bijvoorbeeld het geval met niet-virtuele thunk-symbolen in complexe
overervingsconfiguraties of met de meeste constructors en destructors
(vermits g++ voor hen doorgaans twee echte symbolen genereert). Vermits deze
collisies zich op het ABI-niveau voordoen, verminderen zij evenwel niet de
kwaliteit van het symboolbestand.

=item B<symver>

Dit patroon wordt door de tag I<symver> aangegeven. Goed onderhouden
bibliotheken hebben symbolen met versienummers, waarbij elke versie
overeenkomt met de toeleveraarsversie waar het symbool toegevoegd
werd. Indien dat het geval is, kunt u een I<symver>-patroon gebruiken om
eventuele symbolen aan te duiden die gekoppeld zijn aan de specifieke
versie. Bijvoorbeeld:

 libc.so.6 libc6 #MINVER#
  (symver)GLIBC_2.0 2.0
  [...]
  (symver)GLIBC_2.7 2.7
  access@GLIBC_2.0 2.2

Alle symbolen die horen bij de versies GLIBC_2.0 en GLIBC_2.7 zullen
resulteren in de respectieve minimale versies 2.0 en 2.7, met uitzondering
van het symbool access@GLIBC_2.0. Dit laatste zal resulteren in een minimale
vereiste van libc6 versie 2.2 en dit ondanks het feit dat het valt binnen
het bereik van het patroon "(symver)GLIBC_2.0". De reden hiervoor is dat
specifieke symbolen voorrang hebben op patronen.

Merk op dat hoewel patronen met jokertekens volgens de oude stijl (in het
veld symboolnaam aangegeven door "*@version") nog steeds ondersteund worden,
zij vervangen werden door een syntaxis volgens de nieuwe stijl
"(symver|optional)version". Als hetzelfde effect gewenst wordt moet
bijvoorbeeld "*@GLIBC_2.0 2.0" geschreven worden als
"(symver|optional)GLIBC_2.0 2.0".

=item B<regex>

Patronen in de vorm van reguliere expressies worden aangegeven met de tag
I<regex>. Zij zoeken naar een overeenkomst met de in het veld symboolnaam
vermelde perl reguliere expressie. Een reguliere expressie wordt als zodanig
vergeleken. Daarom mag u niet vergeten ze te laten beginnen met het teken
I<^>. Anders kan ze een overeenkomst opleveren met om het even welk deel van
de tekenreeks I<naam@versie> van het echte symbool. Bijvoorbeeld:

 libdummy.so.1 libdummy1 #MINVER#
  (regex)"^mystack_.*@Base$" 1.0
  (regex|optional)"private" 1.0

Symbolen zoals "mystack_new@Base", "mystack_push@Base", "mystack_pop@Base"
enz. zullen door het eerste patroon gevonden worden, terwijl
"ng_mystack_new@Base" bijvoorbeeld niet. Het tweede patroon zal een
overeenkomst opleveren met alle symbolen die in hun naam de tekenreeks
"private" hebben en de gevonden symbolen zullen de tag I<optional> overerven
van het patroon.

=back

De hierboven vermelde basispatronen kunnen met elkaar gecombineerd worden
als dat zinvol is. In dat geval worden zij verwerkt in de volgorde waarin de
tags opgegeven werden. Bijvoorbeeld, beide onderstaande patronen:

  (c++|regex)"^NSA::ClassA::Private::privmethod\d\(int\)@Base" 1.0
  (regex|c++)N3NSA6ClassA7Private11privmethod\dEi@Base 1.0

zullen de symbolen "_ZN3NSA6ClassA7Private11privmethod1Ei@Base" en
"_ZN3NSA6ClassA7Private11privmethod2Ei@Base" vinden. Bij het vergelijken met
het eerste patroon wordt het rauwe symbool eerst ontward als een C++-symbool
en vervolgens wordt de ontwarde naam vergeleken met de reguliere
expressie. Bij het vergelijken met het tweede patroon daarentegen, wordt de
reguliere expressie vergeleken met de rauwe symboolnaam en vervolgens wordt
nagegaan of het een C++-symbool is door het te proberen ontwarren. Als een
basispatroon een mislukking oplevert, betekent dit het mislukken van het
hele patroon. Om die reden zal "__N3NSA6ClassA7Private11privmethod\dEi@Base"
bijvoorbeeld met geen van beide patronen een overeenkomst opleveren,
aangezien het geen geldig C++-symbool is.

Over het algemeen genomen kunnen alle patronen in twee groepen onderverdeeld
worden: aliassen (basale I<c++>- en I<symver>-patronen) en generieke
patronen (I<regex>, alle combinaties van meerdere basale patronen). Het
vergelijken met basale patronen van het alias-type verloopt snel (O(1)),
terwijl dat bij generieke patronen voor elk symbool O(N) is (waarbij N het
aantal generieke patronen is). Daarom wordt aangeraden om geen overdadig
gebruik te maken van generieke patronen.

Indien meerdere patronen een overeenkomst opleveren met hetzelfde echte
symbool, krijgen aliassen (eerst I<c++>, dan I<symver>) de voorkeur boven
generieke patronen. Generieke patronen worden vergeleken in de volgorde
waarin zij aangetroffen worden in het symboolbestand-sjabloon tot er een
eerste succes volgt. Merk nochtans op dat het manueel herordenen van items
uit het sjabloonbestand niet aangeraden wordt, aangezien B<dpkg-gensymbols>
diffs (weergave van de veranderingen) genereert op basis van de
alfanumerieke volgorde van hun namen.

=head2 Het gebruik van includes

Als de set van geëxporteerde symbolen onderling verschilt tussen
verschillende architecturen, kan het inefficiënt worden om één enkel
symboolbestand te gebruiken. In die gevallen kan een include-opdracht op een
aantal wijzen nuttig blijken:

=over 

=item *

U kunt het gemeenschappelijke gedeelte afsplitsen in een extern bestand en
dat bestand opnemen in uw bestand I<pakket>.symbols.I<arch> met behulp van
een include-opdracht op de volgende manier:

 #include "I<pakketten>.symbols.common"

=item *

Net zoals om het even welk symbool kan ook een include-opdracht tags
krijgen:

 (tag|...|tagN)#include "in-te-voegen-bestand"

Als gevolg daarvan zal er standaard van uitgegaan worden dat alle symbolen
die uit I<in-te-voegen-bestand> opgenomen worden, gemarkeerd zijn met I<tag>
... I<tagN>. U kunt van deze functionaliteit gebruik maken om een
gemeenschappelijk bestand I<pakket>.symbols te maken waarin
architectuurspecifieke symboolbestanden opgenomen worden:

  gemeenschappelijk_symbool1@Base 1.0
 (arch=amd64 ia64 alpha)#include "pakket.symbols.64bit"
 (arch=!amd64 !ia64 !alpha)#include "pakket.symbols.32bit"
  gemeenschappelijk_symbool2@Base 1.0

=back

De symboolbestanden worden regel per regel gelezen en include-opdrachten
worden verwerkt van zodra ze tegengekomen worden. Dit betekent dat de inhoud
van het ingevoegde bestand eventueel zaken kan vervangen die voor de
include-opdracht stonden en dat zaken die na de opdracht komen, eventueel
inhoud uit het ingevoegde bestand kunnen vervangen. Elk symbool (of zelfs
een andere #include-opdracht) uit het ingevoegde bestand kan bijkomende tags
opgeven of via zijn tag-vermeldingen waarden van de overgeërfde tags
vervangen. Er bestaat nochtans geen manier waarop een symbool eventueel
overgeërfde tags zou kunnen verwijderen.

Een ingevoegd bestand kan de kopregel die de SONAME van de bibliotheek
bevat, herhalen. In dat geval vervangt het een eventueel eerder ingelezen
kopregel. Het is over het algemeen nochtans best om het dupliceren van
kopregels te vermijden. Een manier om dat te doen is de volgende:

 #include "libding1.symbols.common"
  arch_specifiek_symbool@Base 1.0

=head1 ZIE OOK

B<deb-symbols>(5), B<dpkg-shlibdeps>(1), B<dpkg-gensymbols>(1).