Adding upstream version 4.22.0.upstream/4.22.0

Signed-off-by: Daniel Baumann <daniel.baumann@progress-linux.org>

5 files changed, 3915 insertions, 0 deletions

diff --git a/po/pl/archive/plain/man5/lilo.conf.5 b/po/pl/archive/plain/man5/lilo.conf.5
new file mode 100644
index 00000000..9b73202d
--- /dev/null
+++ b/po/pl/archive/plain/man5/lilo.conf.5
@@ -0,0 +1,406 @@
+.\" {PTM/AB/0.1/27-07-1999/"lilo.conf - plik konfiguracyjny lilo"}
+.\" translated by Adam Byrtek <alpha@irc.pl>
+.\" ------------
+.\" @(#)lilo.conf.5 1.0 950728 aeb
+.\" This page is based on the lilo docs, which carry the following
+.\" COPYING condition:
+.\"
+.\" LILO program code, documentation and auxiliary programs are
+.\" Copyright 1992-1994 Werner Almesberger.
+.\" All rights reserved.
+.\" 
+.\" Redistribution and use in source and binary forms of parts of or the
+.\" whole original or derived work are permitted provided that the
+.\" original work is properly attributed to the author. The name of the
+.\" author may not be used to endorse or promote products derived from
+.\" this software without specific prior written permission. This work
+.\" is provided "as is" and without any express or implied warranties.
+.\"
+.\" ------------
+.TH LILO.CONF 5 "28 Lipiec 1995"
+.SH NAZWA
+lilo.conf \- plik konfiguracyjny lilo
+.SH OPIS
+.LP
+Ten plik, domyślnie \fI/etc/lilo.conf\fP, jest odczytywany przez program
+instalacyjny boot loadera lilo (patrz lilo(8)).
+.LP
+Może on wyglądać tak jak poniżej:
+.IP
+.nf
+boot = /dev/hda
+delay = 40
+compact
+vga = normal
+root = /dev/hda1
+read-only
+image = /zImage-2.5.99
+        label = try
+image = /zImage-1.0.9
+        label = 1.0.9
+image = /tamu/vmlinuz
+	label = tamu
+	root = /dev/hdb2
+	vga = ask
+other = /dev/hda3
+	label = dos
+	table = /dev/hda
+.fi
+.LP
+Ten plik konfiguracyjny mówi, że lilo korzysta z głównego boot rekordu (MBR)
+na /dev/hda (zajrzyj do pliku user.tex dokumentacji lilo, aby dowiedzieć się
+więcej o różnych sposobach instalacji lilo i współpracy z innymi systemami
+operacyjnymi).
+.LP
+Podczas startu boot loader poczeka cztery sekundy (40 dziesiętnych sekundy)
+na naciśnięcie klawisza Shift. Jeśli tego nie zrobisz, wystartowane zostanie
+pierwsze podane jądro (/zImage-1.5.99). Jeśli naciśniesz klawisz, boot
+loader spyta, którego jądra użyć. Gdy zapomnisz jakie jądra są do wyboru,
+naciśnij [TAB] (lub [?] na klawiaturze US) a pokaże się menu. Będziesz mógł
+wybrać nowe jądro, stare i zaufane, jądro z całkiem innym głównym
+systemem plików (na wypadek problemów ze starym systemem plików), lub
+całkiem inny system operacyjny. W pliku lilo.conf można podać najwyżej 16
+obrazów.
+.LP
+Jak widać powyżej, plik konfiguracyjny rozpoczyna się opcjami globalnymi (w
+tym przykładzie pierwszych 6 linii), za nimi następują opcje specyficzne dla
+konkretnych obrazów. Opcja w opisie obrazu nadpisuje opcję globalną dla
+danego obrazu.
+
+.SH OPCJE GLOBALNE
+Istnieje wiele możliwych słów kluczowych. Poniższy opis pochodzi praktycznie
+w całości z pliku user.tex (jest jedynie nieznacznie skrócony).
+.TP
+.BI "backup=" backup-file
+Kopiowanie oryginalnego boot sektora do pliku
+.I backup-file
+(który może być także urządzeniem, np.
+.IR /dev/null ),
+zamiast do standardowego
+.IR /boot/boot.NNNN .
+.TP
+.BI "boot=" boot-device
+Ustala nazwę urządzenia (np. partycji dysku twardego) które zawiera boot
+sektor. Jeśli to złowo kluczowe zostanie pominięte, boot sektor jest
+odczytywany (i zapisywany) z urządzenia aktualnie zamontowanego jako
+nadrzędne (root).
+.TP
+.BI "change-rules"
+Definiuje zmiany numerów typu partycji podczas startowania (`ukrywanie').
+Zajrzyj do działu "Partition type change rules" pliku user.tex aby
+dowiedzieć się więcej.
+.TP
+.BI "compact"
+Stara się połączyć żądania odczytu z sąsiednich sektorów w jedno żądanie.
+Drastycznie zmniejsza to czas ładowania i zmniejsza rozmiar mapy. Użycie
+opcji `compact' jest szczególnie zalecane podczas startu z dyskietki.
+.TP
+.BI "default=" name
+Wybranie podanego obrazu jako domyślnego obrazu startowego. Jeśli opcja
+`default' zostanie pominięta, domyślnym obrazem jest pierwszy w pliku
+konfiguracyjnym.
+.TP
+.BI "delay=" tsecs
+Ustala ilość dziesiętnych części sekundy, jaką boot loader powinien
+odczekać przed wystartowaniem pierwszego obrazu. Jest to użyteczne w
+systemach, które od razu po włączeniu klawiatury startują z dysku twardego.
+Boot loader nie czeka, jeśli ominięto opcję `delay' lub została ona
+ustawiona na zero.
+.TP
+.BI "disk=" device-name
+Definiuje niestandardowe parametry dla podanego dysku. Zajrzyj do działu
+"Disk geometry" pliku user.tex po więcej szczegółów. Szczególnie użyteczny
+jest parametr `bios='. BIOS numeruje dyski 0x80, 0x81, itd. i jest
+niemożliwym stwierdzenie, który dysk Linux odpowiada danemu dyskowi BIOS
+(jako że zależy to od rodzaju i konfiguracji BIOSu), więc jeśli dysponujesz
+nietypową konfiguracją, musisz zapisać zależność między dyskami Linux a
+BIOS. Na przykład, 
+.sp
+.nf
+    disk=/dev/sda
+            bios=0x80
+    disk=/dev/hda
+            bios=0x81
+.fi
+.sp
+oznacza, że dysk SCSI to pierwszy dysk BIOS, a dysk IDE (primary master)
+jest drugim dyskiem BIOS.
+.TP
+.BI "disktab=" disktab-file
+Ustala nazwę pliku parametrów dysku. Jeśli pominięto opcję `disktab',
+instalator mapy szuka pliku
+.IR /etc/disktab .
+Korzystanie z plików disktab nie jest zalecane.
+.TP
+.BI "fix-table"
+Ta opcja pozwala lilo dostoswać adrasy 3D w tablicy partycji. Każdy wpis w
+tablicy partycji zawiera trójwymiarowy (sektor/głowica/cylinder) i liniowy
+adres pierwszego i ostatniego sektora partycji. Jeśli partycja nie jest
+ułożona na granicy ścieżki i jeśli pewne inne systemy operacyjne (np.
+PC/MS-DOS lub OS/2) korzystają z tego samego dysku, mogą zmienić adres 3D.
+lilo może zapisać swój boot sektor tylko na partycjach, których oba adresy
+odpowiadają sobie. Jeśli opcja `fix-table' jest ustawiona, lilo dostosowuje 
+niepoprawne startowe adresy 3D.
+
+UWAGA: Nie gwarantuje to, że inne systemy operacyjne nie będą starały się
+zmienić tego adresu później. Jest także możliwe, że zmiana ta będzie miała
+inne, niepożądane efekty uboczne. Sposobem na to jest ponowne
+przepartycjonowanie dysku przy użyciu programu, który układa partycje na
+granicy ścieżek. W pewnych warunkach na niektórych dyskach (np. pewnych
+dużych dyskach EIDE z włączoną translacją adresów), istnienie konfliktowych
+wpisów w tablicy partycji może okazać się niezapobiegalne.
+.TP
+.BI "force-backup=" backup-file
+Tak jak `backup', ale zmusza do nadpisania istniejącej kopii zapasowej.
+.TP
+.BI "ignore-table"
+Każe lilo ignorować błędne tablice partycji.
+.TP
+.BI "install=" boot-sector
+Instaluje podany plik jako nowy boot sektor. Jeśli pominięto opcję
+`install', plik
+.I /boot/boot.b
+jest używany jako domyślny.
+.TP
+.BI "linear"
+Generowanie liniowych adresów zamiast adresów sektora/głowicy/cylindra.
+Adresy liniowe są tłumaczone przy starcie systemu, i nie zależą od geometrii
+dysku. Zauważ, że dyskietki startowe mogą stać się nieprzenośne, jeśli
+zostanie użyta opcja `linear', ponieważ usługa BIOS sprawdzania geometrii
+dysku nie działa całkiem poprawnie dla stacji dysków. Przy użyciu opcji
+`linear' na dużych dyskach,
+.I /sbin/lilo
+może wygenerować odwołania do niedostępnych obszarów dysku, ponieważ przed
+przeładowaniem systemu nieznane są adresy 3D sektora.
+.TP
+.BI "lock"
+Włącza automatyczne zapisywanie startowej linii poleceń jako domyślnej przy
+następnym starcie. W ten sposób lilo sugeruje wybór, dopóki nie zostanie on
+ręcznie zmieniony.
+.TP
+.BI "map=" map-file
+Ustala położenie pliku mapy. Jeśli pominięto opcję `map', używany jest plik
+.IR /boot/map .
+.TP
+.BI "message=" message-file
+Ustala plik zawierający komunikat, który zostanie wyświetlony przed
+znakiem zachęty lilo. Wiadomość nie jest wyświetlana podczas oczekiwania na
+naciśnięcie klawisza po napisie "LILO ". W wiadomości znak FF ([Ctrl L])
+czyści ekran. Rozmiar pliku wiadomości jest ograniczony do 65535 bajtów.
+Jeśli wiadomość zostanie zmieniona lub przeniesiona, mapa musi zostać
+odbudowana.
+.TP
+.BI "nowarn"
+Wyłącza ostrzeżenia o możliwych zagrożeniach.
+.TP
+.BI "optional"
+Jak specyficzna dla obrazu opcja `optional' (patrz dalej), ale dotyczy
+wszystkich obrazów.
+.TP
+.BI "password=" password
+Jak specyficzna dla obrazu opcja `password=...' (patrz dalej), ale dotyczy
+wszystkich obrazów.
+.TP
+.BI "prompt"
+Wyświetla linię zachęty bez oczekiwania na naciśnięcie klawisza.
+Przeładowanie systemu bez udziału użytkownika jest niemożliwe, jeśli opcja
+`prompt' jest ustawiona, a `timeout' nie.
+.TP
+.BI "restricted"
+Jak specyficzna dla obrazu opcja `restricted' (patrz dalej), ale dotyczy
+wszystkich obrazów.
+.TP
+.BI "serial=" parameters
+Włącza kontrolę przez łącze szeregowe. Podany port szeregowy jest inicjowany
+i boot loader akceptuje dane wysłane niego oraz z klawiatury PC. Wysłanie
+znaku `break' na linii odpowiada naciśnięciu klawisza shift na konsoli.
+Jeśli dostęp szeregowy jest mniej bezpieczny niż dostęp przez konsolę,
+wszystke obrazy powinne być zabezpieczone hasłem, tzn. jeśli linia jest
+podłączona do modemu. Ciąg parametrów ma następującą składnię:
+.sp
+.nf
+    <port>[,<bps>[<parity>[<bits>]]]
+.fi
+.sp
+<port>:  numer portu szeregowego, rozpoczynający się od zera; 0 odpowiada
+COM1, czyli /dev/ttyS0 itd; można korzystać ze wszystkich czterech portów
+(jeśli są obecne)
+.sp
+<bps>:  ilość bodów portu szeregowego; następujące ilości bodów są
+obsługiwane: 110, 150, 300, 600, 1200, 2400, 4800 oraz 9600 bps;
+domyślnie jest to 2400 bps
+.sp
+<parity>:  parzystość linii szeregowej; boot loader ignoruje parzystość i
+obcina ósmy bit; następujące (małe lub duże) znaki są wykorzystywane do
+opisu parzystości: `n' brak, `e' parzysta, `o' nieparzysta
+.sp
+<bits>:  ilość bitów danych na znak; obsługiwane jest jedynie 7 i 8 bitów;
+domyślnie jest to osiem, jeśli brak parzystości, 7 jeśli parzysta lub
+nieparzysta
+.sp
+Jeśli włączono opcję `serial', wartość `delay' jest automatycznie zwiększana
+do 20.
+.sp
+Przykład: serial=0,2400n8 inicjuje COM1 z domyślnymi parametrami.
+.TP
+.BI "timeout=" tsecs
+Ustala czas oczekiwania (w dziesiątych częściach sekundy) na naciśnięcie
+klawisza. Jeśli po upływie tego czasu żaden klawisz nie zostanie naciśnięty,
+automatycznie wystartowany zostanie pierwszy obraz. Podobnie, jeśli
+użytkownik nie naciśnie klawisza przerywane jest oczekiwanie na hasło.
+Domyślną wartością jest nieskończoność.
+.TP
+.BI "verbose=" level
+Włącza informowanie o aktualnym stanie. Większa liczba daje więcej
+informacji. Poziom ten jest także zwiększany przez podanie opcji \-v w linii
+poleceń. Maksymalny poziom to 5.
+
+.LP
+Dodatkowo, parametry konfiguracyjne jądra, takie jak
+.BR append ", " ramdisk ", " read-only ", " read-write ", " root
+oraz
+.BR vga ,
+mogą zostać ustawione w dziale opcji globalnych. Są one wykorzystywane jako
+wartości domyślne, gdyby nie podano ich w sekcji konfiguracji konkretnego
+obrazu.
+
+.SH DZIAŁ SPECYFICZNY DLA OBRAZU
+Dział specyficzny dla obrazu zaczyna się linią
+.sp
+.nf
+    \fBimage=\fP\fIpathname\fP
+.fi
+.sp
+(aby podać plik lub urządzenie zawierające obraz jądra Linuksa), lub linią
+.sp
+.nf
+    \fBother=\fP\fIpathname\fP
+.fi
+.sp
+aby oznaczyć dodatkowy system do wystartowania.
+.LP
+
+W pierwszym przypadku, gdy linia \fBimage\fP oznacza startowanie z
+urządzenia, należy podać zasięg mapowanych sektorów korzystając z
+.TP
+.BI "range=" start-end
+.LP
+
+W drugim przypadku (startowanie innego systemu) istnieją trzy możliwości
+.TP
+.BI "loader=" chain-loader
+Określa program ładujący, który ma zostać użyty. Domyślnie jest to
+.IR /boot/chain.b .
+Program ładujący musi zostać podany, jeśli obraz ma zostać wystartowany z
+urządzenia innego niż pierwszy twardy dysk lub stacja dysków.
+.TP
+.BI "table=" device
+Określa urządzenie, które zawiera tablicę partycji. Boot loader nie prześle
+informacji o partycjach do startowanego systemu operacyjnego jeśli ta
+zmienna zostanie pominięta (niektóre systemy operacyjne mają inne sposoby na
+określenie, z której partycji zostały wystartowane, np. MS-DOS zwykle
+przechowuje dane o geometrii dysku startowego lub partycji w swoim boot
+sektorze). Pamiętaj, że /sbin/lilo musi zostać uruchomiony ponownie, jeśli
+tablica partycji do której odwołuje się opcja `table' zostanie zmieniona.
+.TP
+.BI "unsafe"
+Zapobiega dostępowi do boot sektora podczas tworzenia mapy. Wyłącza to pewne
+testy, takie jak test tablicy partycji. Jeśli boot sektor znajduje się w
+stacji dysków o stałym formacie, użycie `unsafe' zapobiega potrzebie
+wkładania dyskietki do napędu przy każdym uruchomieniu instalatora mapy.
+Opcje `unsafe' i `table' wykluczają się wzajemnie.
+.LP
+
+W obu przypadkach możliwe są poniższe opcje.
+.TP
+.BI "label=" name
+Boot loader aby zidentyfikować obraz używa nazwy pliku (bez ścieżki) tego
+obrazu. Odmienna nazwa może zostać podana za pomocą opcji `label'.
+.TP
+.BI "alias=" name
+Druga nazwa dla tego samego obrazu może zostać podana poprzez ustalenie
+aliasu.
+.TP
+.BI "lock"
+(Patrz wcześniej).
+.TP
+.BI "optional"
+Ominięcie obrazu jeśli nie jest on dostępny podczas tworzenia mapy. Ta opcja
+jest przydatna do testowania jąder które nie zawsze są obecne.
+.TP
+.BI "password=" password
+Ochrona obrazu hasłem.
+.TP
+.BI "restricted"
+Hasło jest wymagane jedynie jeśli podano parametry w linii poleceń (np.
+single).
+.LP
+
+.SH OPCJE JĄDRA
+Jeśli startowanym obrazem jest jądro Linux, można do niego przesłać parametry.
+.TP
+.BI "append=" string
+Dołącza podane opcje do linii parametrów przekazywanej do jądra. Na ogół
+jest to używne do podania parametrów sprzętu, które nie mogą zostać wykryte
+automatycznie, lub których wykrywanie może być niebezpieczne. Na przykład:
+.sp
+.nf
+     append = "hd=64,32,202"
+.fi
+.sp
+.TP
+.BI "literal=" string
+Jak `append', ale anuluje wszystkie inne opcje (np. ustawienia nadrzędnego
+urządzenia). Ponieważ przy użyciu opcji `literal' przypadkowo mogą zostać
+usunięte ważne opcje, ta opcja nie może znaleźć się w dziale opcji globalnych.
+.TP
+.BI "ramdisk=" size
+Ta opcja określa rozmiar opcjonalnego ramdysku. Wartość zero oznacza, że
+ramdysk nie powinien być tworzony. Jeśli ta opcja zostanie pominięta,
+używany jest rozmiar ramdysku zapisany w obrazie.
+.TP
+.BI "read-only"
+Określa, że główny system plików powinien być zamontowany tylko do odczytu.
+Na ogół procedura startowa systemu później ponownie montuje główny system
+plików do odczytu i zapisu (np. po jego sprawdzeniu).
+.TP
+.BI "read-write"
+Określa, że główny system plików powinien zostać zamontowany do odczytu i
+zapisu.
+.TP
+.BI "root=" root-device
+Określa urządzenie, które powinno zostać zamontowane jako katalog nadrzędny
+(root). Jeśli użyta zostanie specjalna nazwa \fBcurrent\fP, nadrzędnym
+urządzeniem zostanie urządzenie, którego główny system plików jest aktualnie
+zamontowany. Jeśli katalog nadrządny zostanie zmieniony za pomocą \-r,
+odpowiednie urządzenie zostanie użyte. Jeśli pominięto opcję `root', użyte
+zostanie główne urządzenie ustalone przez jądro (i które zostało określone
+przy kompilacji za pomocą zmiennej ROOT_DEV w Makefile jądra, lub zmienione
+przez program rdev(8)).
+.TP
+.BI "vga=" mode
+Określa tryb tekstowy VGA który powinien zostać wybrany przy starcie
+systemu. Rozpoznawane są następujące wartości (rozmiar liter jest
+nieistotny).:
+.sp
+.BR normal :
+standardowy tryb tekstowy 80x25
+.sp
+.BR extended " (lub " ext ):
+tryb tekstowy 80x50
+.sp
+.BR ask :
+zapytanie użytkownika podczas startu systemu
+.sp
+<number>:  użycie odpowiedniego trybu tekstowego; liste dostępnych trybów
+można otrzymać startując system z opcją vga=ask i naciskając [Enter].
+.sp
+Jeśli pominięto tę opcję, użyty zostanie tryb graficzny VGA ustalony przez
+jądro (i który został określony przy kompilacji za pomocą zmiennej SVGA_MODE
+w Makefile jądra, lub zmieniony przez program rdev(8)).
+
+.SH PATRZ TAKŻE
+lilo(8), rdev(8).
+.br
+Dystrybucja lilo jest rozpowszechniana z bardzo szczegółową dokumentacją,
+której powyższy dokument jest jedynie małym wycinkiem.
diff --git a/po/pl/archive/plain/man5/locatedb.5 b/po/pl/archive/plain/man5/locatedb.5
new file mode 100644
index 00000000..53b98cc8
--- /dev/null
+++ b/po/pl/archive/plain/man5/locatedb.5
@@ -0,0 +1,114 @@
+.\" {PTM/WK/1999-XII}
+.TH LOCATEDB 5 \" -*- nroff -*-
+.SH NAZWA
+locatedb \- bazy nazw plików z kompresją początków
+.SH OPIS
+Ta strona podręcznika opisuje format baz danych nazw plików dla \fBlocate\fP
+w wersji GNU.
+.P
+Bazy nazw plików zawierają listy plików, istniejących w szczególnych drzewach
+katalogów w momencie ostatniej aktualizacji baz.
+.P
+Może istnieć wiele baz danych nazw plików.
+Użytkownicy mogą wybrać bazy, które przeszukuje \fBlocate\fP, posługując się
+zmienną środowiskową lub opcją wiersza poleceń; zobacz \fBlocate\fP(1L).
+Administrator systemu może wybrać częstość, z jaką aktualizowane są bazy,
+oraz katalogi, dla których zawierają zapisy. Normalnie bazy nazw plików
+zaktualizowane są przez okresowe uruchamianie programu \fBupdatedb\fP, 
+zwykle nocą; zobacz \fBupdatedb\fP(1L).
+.P
+\fBupdatedb\fP uruchamia program o nazwie \fBfrcode\fP kompresujący
+listę nazw plików przy użyciu front-compression [kompresji początków],
+redukującej rozmiar bazy danych 4 do 5-krotnie. Front-compression
+(znana również jako incremental encoding [kodowanie przyrostowe]) działa
+według następujących zasad.
+.P
+Pozycje w bazie danych stanowią posortowaną listę (dla wygody użytkowników
+nie rozróżniającymi wielkości znaków). Ponieważ lista jest posortowana,
+prawdopodobnie każda z jej pozycji posiada wspólny przedrostek
+(łańcuch początkowy) z pozycją poprzednią. Każda pozycja bazy rozpoczyna się
+bajtem licznika różnicy offsetu. Jest to dodatkowa liczba znaków przedrostka
+pochodzącego z poprzedniej pozycji bazy, jaka powinna być zastosowana ponad
+liczbę znaków, jakiej używa poprzednia pozycja w stosunku do jej z kolei
+poprzednika. (Licznik ten może być ujemny.) Po liczniku następuje ograniczona
+znakiem null końcówka ASCII \(em część nazwy, która następuje po wspólnym
+przedrostku.
+.P
+Jeśli licznik różnicy offsetu jest większy niż możliwy do przechowania
+w pojedynczym bajcie (+/\-127), to bajt posiada wartość 0x80, a licznik
+następuje w słowie dwubajtowym, z bajtem starszym jako pierwszym (sieciowy
+porządek bajtów).
+.P
+Każda baza danych rozpoczyna się od sztucznej pozycji dla pliku o nazwie
+`LOCATE02'. \fBlocate\fP sprawdza ten zapis, by upewnić się, że plik bazy
+posiada poprawny format; ignoruje te pozycję podczas przeszukiwań.
+.P
+Bazy danych nie mogą być sklejane (łączone), nawet jeśli ze wszystkich baz
+oprócz pierwszej usunięto pierwszą (sztuczną) pozycję. Wynika to stąd, że
+licznik różnicy offsetu pierwszego wpisu pochodzącego z drugiej i kolejnych
+baz będzie nieprawidłowy.
+.P
+Istnieje również stary format bazy danych, używany przez uniksowe programy
+.B locate
+i
+.B find
+oraz ich wcześniejsze wydania GNU.
+W celu utworzenia baz w starym formacie \fBupdatedb\fP uruchamia programy
+o nazwach \fBbigram\fP i \fBcode\fP. Stary format różni się od powyższego
+opisu w następujący sposób. W nowym formacie każda z pozycji zaczyna się od
+licznika różnicy offsetu i kończy się bajtem null. W starym formacie wartości
+bajtu od 0 do 28 wskazują na licznik różnicy offsetu od \-14 do 14. Wartością
+bajtu wskazującą, na to że występuje po niej długi licznik jest 0x1e (30),
+nie zaś 0x80. Długie liczniki przechowywane są w porządku bajtów hosta, który
+niekoniecznie jest sieciowym porządkiem bajtów, oraz o rozmiarze słowa
+integer hosta, zwykle mającym 4 znaki. One także reprezentują licznik
+o 14 mniejszy od ich wartości. Wiersze bazy danych nie posiadają bajtu
+ogranicznika; początek następnego wiersza wskazywany jest jego pierwszy bajt
+o wartości <= 30.
+.P
+Poza tym, zamiast rozpoczynania się fikcyjną pozycją, stary format bazy
+danych rozpoczyna się od 256 bajtowej tablicy zawierającej 128 najczęściej
+występujących dwuznaków (bigram) w liście plików. Dwuznak w tym kontekście
+jest parą sąsiednich bajtów. Bajty w bazie danych posiadające ustawiony
+starszy bit są indeksami (z wyczyszczonym starszym bitem) do tablicy dwuznaków.
+Kodowanie dwuznaków i liczniki różnicy offsetu powodują, że bazy te są
+o 20-25% mniejsze w porównaniu z nowym formatem. Nie są jednak czysto 8-bitowe.
+Każdy z bajtów nazwy pliku, przypadający na zakres używany dla kodów
+specjalnych, zastępowany jest w bazie przez znak zapytania, co nieprzypadkowo
+stanowi maskę powłoki dopasowującą pojedynczy znak.
+.SH PRZYKŁAD
+.nf
+
+Dane wejściowe do \fBfrcode\fP:
+.\" null wymienione na znaki nowej linii:
+/usr/src
+/usr/src/cmd/aardvark.c
+/usr/src/cmd/armadillo.c
+/usr/tmp/zoo
+
+Długość najdłuższego wspólnego przedrostka z poprzedniego zapisu:
+0 /usr/src
+8 /cmd/aardvark.c
+14 rmadillo.c
+5 tmp/zoo
+
+.fi
+Dane wynikowe z \fBfrcode\fP, z końcowymi znakami null zamienionymi
+na znaki nowej linii i zmianie liczby bajtów na postać drukowalną:
+.nf
+0 LOCATE02
+0 /usr/src
+8 /cmd/aardvark.c
+6 rmadillo.c
+\-9 tmp/zoo
+
+(6 = 14 \- 8, a \-9 = 5 \- 14)
+.fi
+.SH "ZOBACZ TAKŻE"
+.BR find (1L),
+.BR locate (1L),
+.BR locatedb (5L),
+.BR xargs (1L).
+.br
+.B Znajdowanie plików
+(dokumentacji Info on-line lub drukowanej)
diff --git a/po/pl/archive/plain/man5/nfs.5 b/po/pl/archive/plain/man5/nfs.5
new file mode 100644
index 00000000..25499444
--- /dev/null
+++ b/po/pl/archive/plain/man5/nfs.5
@@ -0,0 +1,215 @@
+.\" Translation (c) 1999 Bartłomiej Sowa <bartowl@dione.ids.pl>
+.\" nfs.5 "Rick Sladkey" <jrs@world.std.com>
+.\" Wed Feb  8 12:52:42 1995, faith@cs.unc.edu: updates for Ross Biro's
+.\" patches. "
+.TH NFS 5 "20 listopada 1993" "Linux 0.99" "Podręcznik programisty Linuksa"
+.SH NAZWA
+nfs \- format nfs fstab i opcje
+.SH SKŁADNIA
+.B /etc/fstab
+.SH OPIS
+Plik
+.I fstab
+zawiera informacje o tym, który system plików
+gdzie podmontować i z jakimi opcjami.
+W przypadku NFS, zawiera on nazwę serwera i
+montowany katalog eksportowany,
+lokalny katalog montowania (mount point)
+i specyficzne opcje NFS dotyczące
+sposobu podmontowania systemu plików.
+.P
+Przykład wpisu NFS z pliku \fI/etc/fstab\fP.
+.sp
+.nf
+.ta 2.5i +0.75i +0.75i +1.0i
+server:/usr/local/pub	/pub	nfs	rsize=8192,wsize=8192,timeo=14,intr
+.fi
+.DT
+.SS Opcje
+.TP 1.5i
+.I rsize=n
+Ilość bajtów używanych przez NFS podczas odczytywania plików z serwera NFS.
+Domyślna wartość zależy od wersji jądra, aktualnie 1024 bajty.
+(Jednakże przepustowość znacznie się polepsza po zażądaniu
+.IR rsize=8192 .)
+.TP 1.5i
+.I wsize=n
+Ilość bajtów używanych przez NFS podczas zapisywania plików na serwer NFS.
+Domyślna wartość zależy od wersji jądra, aktualnie 1024 bajty.
+(Jednakże przepustowość znacznie się polepsza po zażądaniu
+.IR wsize=8192 .)
+.TP 1.5i
+.I timeo=n
+Wartość w dziesiętnych sekundy określająca czas poprzedzający  
+wysłanie retransmisji po czasie oczekiwania RPC.
+Domyślnie 7 dziesiętnych sekundy. 
+Po pierwszym czasie oczekiwania, czas oczekiwania jest podwajany po każdym
+kolejnym oczekiwaniu aż osiągnie 60 sekund, lub nastąpi dość
+retransmisji do spowodowania głównego czasu oczekiwania.
+Wtedy, jeżeli system plików jest podmontowany na stałe, 
+każda nowa kaskada czasów oczekiwania restartuje przy podwojonej
+początkowej wartości poprzedniej kaskady, ponownie dublując przy
+każdej retransmisji. Maksymalny czas oczekiwania zawsze wynosi
+60 sekund. Poprzez zwiększenie tego parametru można osiągnąć
+większą ogólną wydajność podczas poruszania się w obciążonej sieci,
+do wolnego serwera, czy przez wiele routerów i bramek.
+.TP 1.5i
+.I retrans=n
+Ilość podrzędnych czasów oczekiwania i retransmisji, które muszą wystąpić
+przed wystąpieniem głównego czasu oczekiwania. Domyślna wartość to
+3 czasy oczekiwania. Jeśli wystąpi główny czas oczekiwania, to albo przerywana
+jest operacja na plikach albo na konsoli jest wyświetlana wiadomość
+"server not responding".
+.TP 1.5i
+.I acregmin=n
+Minimalny czas w sekundach, przez który powinny być przechowywane atrybuty
+zwykłych plików przed zażądaniem świeżych informacji z serwera. 
+Domyślnie 3 sekundy.
+.TP 1.5i
+.I acregmax=n
+Maksymalny czas w sekundach, przez który mogą być przechowywane atrybuty
+zwykłych plików przed zażądaniem świeżych informacji z serwera.
+Domyślnie 60 sekund.
+.TP 1.5i
+.I acdirmin=n
+Minimalny czas w sekundach, przez który powinny być przechowywane atrybuty
+katalogu przed zażądaniem świeżych informacji z serwera.
+Domyślnie 30 sekund.
+.TP 1.5i
+.I acdirmax=n
+Maksymalny czas w sekundach, przez który mogą być przechowywane atrybuty
+katalogu przed zażądaniem świeżych informacji z serwera.
+Domyślnie 60 sekund.
+.TP 1.5i
+.I actimeo=n
+Użycie actimeo ustawia
+.I acregmin,
+.I acregmax,
+.I acdirmin,
+i
+.I acdirmax
+na tą samą wartość.
+Nie ma wartości domyślnej.
+.TP 1.5i
+.I retry=n
+Czas w minutach do ponowienia operacji montowania NFS na pierwszym planie
+lub w tle przed zrezygnowaniem.
+Domyślna wartość to 10000 minut, która wynosi ok. tygodnia.
+.TP 1.5i
+.I namlen=n
+Jeśli serwer NFS nie obsługuje drugiej wersji protokołu montowania RPC,
+ta opcja może zostać użyta do określenia maksymalnej długości nazwy pliku,
+obsługiwanej przez system zdalny. Opcja ta jest używana do obsługi
+POSIXowych funkcji pathconf. Domyślnie 255 znaków.
+.TP 1.5i
+.I port=n
+Numer portu, do którego mamy się podłączyć na serwerze NFS.
+Jeśli wartość ta jest równa 0 (domyślnie), wtedy o numer portu, jaki ma być
+zastosowany będzie odpytany portmapper zdalnego hosta.
+Jeśli demon NFS zdalnego hosta nie jest zarejestrowany z portmapperem,
+zostanie użyty standardowy port NFS (2049).
+.TP 1.5i
+.I mountport=n
+Numer portu
+.B mountd .
+
+.TP 1.5i
+.I mounthost=name
+Nazwa hosta, na którym chodzi
+.B mountd .
+.TP 1.5i
+.I mountprog=n
+Używa alternatywnego numeru programu podczas kontaktowania się z demonem
+montowania na zdalnym hoście. Opcja ta przydaje się dla hostów,
+na których pracuje wiele serwerów NFS. Domyślnie 100005, będące
+standardowym numerem demona montowania RPC.
+.TP 1.5i
+.I mountvers=n
+Używa alternatywnego numeru wersji RPC podczas kontaktowania się z
+demonem montowania na zdalnym hoście. Opcja przydaje się dla
+hostów, na których pracuje wiele serwerów NFS. Domyślnie - wersja 1.
+.TP 1.5i
+.I nfsprog=n
+Używa alternatywnego numeru programu RPC podczas kontaktowania się z
+demonem NFS na zdalnym hoście. Opcja ta przydaje się dla hostów, na
+których pracuje wiele serwerów NFS. Domyślnie 100003, będące
+standardowym numerem demona NFS.
+.TP 1.5i
+.I nfsvers=n
+Używa alternatywnego numeru wersji RPC podczas kontaktowania się z
+demonem NFS na zdalnym hoście. Opcja ta przydaje się dla hostów, na
+których pracuje wiele serwerów NFS. Domyślnie - wersja 2.
+.TP 1.5i
+.I bg
+Jeśli minie czas oczekiwania pierwszej próby montowania NFS, to ponawia
+montowanie w tle. Po umieszczeniu operacji montowania w tle, wszystkie
+dalsze montowania na tym samym serwerze NFS są umieszczane w tle
+natychmiast, bez pierwszej próby montowania. Brakujący punkt
+podmontowania (mount point) jest traktowany jako czas oczekiwania, aby
+pozwolić na zagnieżdżone montowania NFS.
+.TP 1.5i
+.I fg
+Jeśli czas oczekiwania pierwszej próby podmontowania zostanie przekroczony,
+to ponawia próbę na pierwszym planie.
+Jest to uzupełnienie opcji
+.I bg
+oraz domyślne działanie.
+.TP 1.5i
+.I soft
+Jeśli główny czas oczekiwania (major timeout) operacji plikowej NFS zostanie
+przekroczony, zakomunikuje błąd we/wy programowi wywołującemu.
+Domyślnie system ponawia operację plikową NFS w nieskończoność.
+.TP 1.5i
+.I hard
+Jeśli główny czas oczekiwania (major timeout) operacji plikowej NFS zostanie
+przekroczony, wyświetla "server not responding" na konsole i ponawia
+operację w nieskończoność. To jest opcja domyślna.
+.TP 1.5i
+.I intr
+Jeśli główny czas oczekiwania (major timeout) operacji plikowej NFS zostanie
+przekroczony, a system plików jest podmontowany (hard mounted), to zezwala
+sygnałom na przerwanie operacji plikowej i powoduje zwrócenie EINTR do
+programu wołającego. Domyślnie nie zezwala się na przerywanie operacji
+plikowych.
+.TP 1.5i
+.I posix
+Zamontowuje system plików NFS posługując się semantyką POSIX. Pozwala to
+systemowi NFS poprawnie obsługiwać POSIXowe polecenie pathconf przez
+odpytywanie serwera montowania o maksymalną długość nazw plików.
+Do takiego montowania zdalny host musi obsługiwać wersję 2 protokołu
+montowania RPC. Wiele serwerów NSF obsługuje tylko wersję 1.
+.TP 1.5i
+.I nocto
+Nie pobiera nowych atrybutów podczas tworzenia pliku.
+.\" Suppress the retrieval of new attributes when creating a file.
+.TP 1.5i
+.I noac
+Wyłącza całkowicie wszystkie rodzaje buforowania atrybutów.
+Odbywa się to kosztem wydajności serwera, ale
+.\" This extracts a server performance penalty but it allows
+pozwala dwóm różnym klientom NFS na osiągnięcie przyzwoitych wyników
+podczas wykonywania równoczesnego zapisu na wspólnym systemie plików serwera. 
+.TP 1.5i
+.I tcp
+Zamontowuje system plików NFS przy użyciu protokołu TCP zamiast domyślnego UDP.
+Wiele serwerów obsługuje wyłącznie UDP.
+.TP 1.5i
+.I udp
+Zamontowuje system plików NFS przy użyciu protokołu UDP. Zachowanie domyślne.
+.P
+Wszystkie opcje bez wartości posiadają odpowiadającą im postać negującą.
+Na przykład, nointr oznacza zakaz przerywania operacji plikowych.
+.SH PLIKI
+.I /etc/fstab
+.SH "ZOBACZ TAKŻE"
+.BR fstab "(5), " mount "(8), " umount "(8), " exports (5)
+.SH AUTOR
+"Rick Sladkey" <jrs@world.std.com>
+.SH BŁĘDY
+Opcje posix i nocto są przetwarzane przez mount, ale obecnie są cichcem
+ignorowane.
+.P
+Opcje tcp i namlen są zaimplementowane, lecz nie są obecnie obsługiwane
+przez jądro Linuksa.
+.P
+Polecenie umount powinno powiadomić serwer o odmontowaniu systemu plików NFS.
diff --git a/po/pl/archive/plain/man5/terminfo.5 b/po/pl/archive/plain/man5/terminfo.5
new file mode 100644
index 00000000..27802fca
--- /dev/null
+++ b/po/pl/archive/plain/man5/terminfo.5
@@ -0,0 +1,3078 @@
+'\" t
+.\" 2000 PTM Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>
+.\" DO NOT EDIT THIS FILE BY HAND!
+.\" It is generated from terminfo.head, Caps, and terminfo.tail.
+.\"
+.\" Note: this must be run through tbl before nroff.
+.\" The magic cookie on the first line triggers this under some man programs.
+.\"***************************************************************************
+.\" Copyright (c) 1998 Free Software Foundation, Inc.                        *
+.\"                                                                          *
+.\" Permission is hereby granted, free of charge, to any person obtaining a  *
+.\" copy of this software and associated documentation files (the            *
+.\" "Software"), to deal in the Software without restriction, including      *
+.\" without limitation the rights to use, copy, modify, merge, publish,      *
+.\" distribute, distribute with modifications, sublicense, and/or sell       *
+.\" copies of the Software, and to permit persons to whom the Software is    *
+.\" furnished to do so, subject to the following conditions:                 *
+.\"                                                                          *
+.\" The above copyright notice and this permission notice shall be included  *
+.\" in all copies or substantial portions of the Software.                   *
+.\"                                                                          *
+.\" THE SOFTWARE IS PROVIDED "AS IS", WITHOUT WARRANTY OF ANY KIND, EXPRESS  *
+.\" OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO THE WARRANTIES OF               *
+.\" MERCHANTABILITY, FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE AND NONINFRINGEMENT.   *
+.\" IN NO EVENT SHALL THE ABOVE COPYRIGHT HOLDERS BE LIABLE FOR ANY CLAIM,   *
+.\" DAMAGES OR OTHER LIABILITY, WHETHER IN AN ACTION OF CONTRACT, TORT OR    *
+.\" OTHERWISE, ARISING FROM, OUT OF OR IN CONNECTION WITH THE SOFTWARE OR    *
+.\" THE USE OR OTHER DEALINGS IN THE SOFTWARE.                               *
+.\"                                                                          *
+.\" Except as contained in this notice, the name(s) of the above copyright   *
+.\" holders shall not be used in advertising or otherwise to promote the     *
+.\" sale, use or other dealings in this Software without prior written       *
+.\" authorization.                                                           *
+.\"***************************************************************************
+.\"
+.\" $Id: terminfo.5,v 1.4 2002/05/19 21:05:13 ankry Exp $
+.TH TERMINFO 5 "" "" "Formaty plików"
+.ds n 5
+.ds d /usr/share/terminfo
+.SH NAZWA
+terminfo \- baza właściwości terminala
+.SH SKŁADNIA
+\*d/*/*
+.SH OPIS
+.I Terminfo
+jes bazą danych, opisującą terminale, używaną przez programy obsługujące
+ekran, takie jak
+\fBnvi\fR(1),
+\fBrogue\fR(1)
+i biblioteki takie, jak
+\fBcurses\fR(3X).
+.I Terminfo
+opisuje terminale przez podawanie zestawu ich właściwości,
+opisując jak wykonywać operacje ekranowe oraz podając wymagania wypełniania
+i sekwencje inicjalizacji.
+.PP
+Wpisy w
+.I terminfo
+składają się z sekwencji pól, rozdzielonych przecinkami (osadzane przecinki
+można cytować lewymi ukośnikami, lub zapisywać jako \e072).
+Białe spacje po separatorze `,' są ignorowane. Pierwszy wpis każdego
+terminala podaje nazwy, pod którymi znany jest terminal, rozdzielone znakami
+`|'.
+Pierwsza podana nazwa jest najpopularniejszym skrótem terminala, a ostatnia
+nazwa jest długą nazwą, w pełni identyfikującą terminal. Wszystkie nazwy są
+synonimiczne. Wszystkie nazwy poza ostatnią powinny być pisane małymi
+literami i nie zawierać spacji; ostatnia nazwa może je zawierać dla
+czytelności.
+.PP
+Nazwy terminali (poza ostatnim, gadatliwym wpisem) powinny być wybierane wg.
+następujących konwencji:
+Sprzęt, który składa się na terminal, powinien tworzyć korzeń nazwy, stąd
+``hp2621''. Nazwa ta nie powinna zawierać myślników. Tryby,w których sprzęt
+może się znajdować powinny być wskazywane przez dodanie myślnika i
+przyrostka trybu. Tak więc vt100 w 132 kolumnowym trybie to vt100-w.
+Następujące przyrostki powinny być używane tam gdzie to możliwe:
+.PP
+.TS
+center ;
+l c l
+l l l.
+\fBPrzyrostek	Znaczenie 	przykład\fP
+\-\fInn\fP	Liczba wierszy ekranu	aaa-60
+\-\fIn\fPp	Liczba stron pamięci	c100-4p
+\-am	Z automarginesami (zwykle domyślne)	vt100\-am
+\-m	Tryb mono; powstrzymuje kolor       	ansi\-m
+\-mc	Magiczne ciastko; spacje przy podświetlaniu	wy30\-mc
+\-na	Brak klawiszy strzałek (zostaw je w lokalnym)	c100\-na
+\-nam	Bez automatycznych marginesów       	vt100\-nam
+\-nl	Bez linii statusu                  	att4415\-nl
+\-ns	Bez linii statusu                  	hp2626\-ns
+\-rv	Odwrócone kolory                   	c100\-rv
+\-s	Włącza linię statusu              	vt100\-s
+\-vb	Używa wizualnego dzwonka zamiast audio	wy370\-vb
+\-w	Szeroki tryb (> 80 kolumn, zwykle 132)	vt100\-w
+.TE
+.PP
+Dla dalszych informacji o konwencjach nazywania, poczytaj stronę
+\fBterm(7)\fR.
+.SS Właściwości
+.\" Head of terminfo man page ends here
+.ps -1
+Poniżej znajduje się kompletna liczba właściwości załączanych w bloku opisu
+terminfo i dostępnych dla kodu, korzystającego z terminfo. W każdej linii
+tabeli 
+
+\fBZmienna\fR jest nazwą, poprzez którą programista (na poziomie
+terminfo) dostaje się do właściwości.
+
+\fBNazwawłaściwości\fR jest krótką nazwą, używaną w tekście bazy danych, a
+korzysta z niej osoba aktualizująca bazę.
+Jeśli to możliwe, nazwywłaściwości są wybierane w standardzie (przynajmniej
+zbliżonym do) ANSI X3.64-1979 (który jest obecnie wypierany przez ECMA-48,
+używającego jednak podobnych nazw). Semantyka powinna też odpowiadać
+specyfikacji.
+
+Kod termcap jest starą nazwą właściwości
+.B termcap
+(niektóre własciwości są nowe i mają nazwy nie pochodzące z termcap).
+.P
+Nazwy właściwości nie mają sztywnego limitu długości, lecz przyjęto
+nieformalny limit 5 znakowy, który zachowuje je w zwartej postaci i
+umożliwia tabulacjom w pliku
+.B Caps
+ładne zawijanie.
+
+Na koniec, pole opisu próbuje przenieść semantykę właściwości. W polu opisu
+możesz znaleźć pewne kody:
+.TP
+(P)
+określa, że można podać wypełnianie (padding)
+.TP
+#[1-9]
+w polu opisu określa, że łańcuch jest przekazywany przez tparm z określonymi
+parametrami (#\fIi\fP). (patrz lib_tparm.c z pakietu ncurses--przyp. tłum.)
+.TP
+(P*)
+określa, że wypełnianie może różnić się w zależności do liczby objętych nim
+linii.
+.TP
+(#\d\fIi\fP\u)
+określa \fIi\fP\uty\d parametr.
+
+.PP
+Oto właściwości logiczne:
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw20.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBBooleans	właść.	Tcap\fR
+auto_left_margin	bw	bw	T{
+cub1 zawija z kolumny 0 na ostatnią
+T}
+auto_right_margin	am	am	T{
+terminal ma marginesy automatyczne
+T}
+back_color_erase	bce	ut	T{
+ekran jest czyszczony kolorem tła
+T}
+can_change      	ccc	cc	T{
+terminal może redefiniować istniejące kolory
+T}
+ceol_standout_glitch	xhp	xs	T{
+tryb wyróżniony nie kasowany przez nadpisywanie (hp)
+T}
+col_addr_glitch 	xhpa	YA	T{
+jedynie ruchy dodatnie dla właściwości hpa/mhpa
+T}
+cpi_changes_res 	cpix	YF	T{
+zmienianie natężenia (pitch) znaku zmienia rozdzielczość
+T}
+cr_cancels_micro_mode	crxm	YB	T{
+używanie cr wyłącza tryb micro
+T}
+dest_tabs_magic_smso	xt	xt	T{
+tabulacje destruktywne, magiczny znak so (t1061)
+T}
+eat_newline_glitch	xenl	xn	T{
+nowa linia jest ignorowana po 80 kolumnach
+T}
+erase_overstrike	eo	eo	T{
+spacją można kasować nadstuknięcia (overstrikes)
+T}
+generic_type    	gn	gn	T{
+podstawowy rodzaj linii
+T}
+hard_copy       	hc	hc	T{
+terminal hardcopy
+T}
+hard_cursor     	chts	HC	T{
+kursor jest trudny do zobaczenia
+T}
+has_meta_key    	km	km	T{
+ma klawisz meta (ustawia bit parzystości)
+T}
+has_print_wheel 	daisy	YC	T{
+drukarka wymaga do zmiany zestawu znaków operatora
+T}
+has_status_line 	hs	hs	T{
+ma dodatkową linię statusu
+T}
+hue_lightness_saturation	hls	hl	T{
+terminal używa tylko notacji HLS kolorów (Tektronix)
+T}
+insert_null_glitch	in	in	T{
+tryb wstawiania (insert) rozróżnia zera (nulls)
+T}
+lpi_changes_res 	lpix	YG	T{
+zmienianie natężenia (pitch) linii zmienia rozdzielczość
+T}
+memory_above    	da	da	T{
+wyświetlacz może być zachowywany ponad ekranem
+T}
+memory_below    	db	db	T{
+wyświetlacz może być zachowywany pod ekranem
+T}
+move_insert_mode	mir	mi	T{
+w trybie wstawiania można się bezpiecznie poruszać
+T}
+move_standout_mode	msgr	ms	T{
+w trybie wyróżnienia można się bezpiecznie poruszać
+T}
+needs_xon_xoff  	nxon	nx	T{
+wypełnianie nie zadziała, potrzeba xon/xoff
+T}
+no_esc_ctlc     	xsb	xb	T{
+ul ([terminal] beehive) (f1=escape, f2=ctrl C)
+T}
+no_pad_char     	npc	NP	T{
+znak dopełniania nie istnieje
+T}
+non_dest_scroll_region	ndscr	ND	T{
+przewijanie regionu nie jest destruktywne
+T}
+non_rev_rmcup   	nrrmc	NR	T{
+smcup nie odwraca rmcup
+T}
+over_strike     	os	os	T{
+terminal może nadstukiwać
+T}
+prtr_silent     	mc5i	5i	T{
+drukarka nie daje echa na ekran
+T}
+row_addr_glitch 	xvpa	YD	T{
+daje tylko dodatnie ruchy dla właść. vpa/mvpa
+T}
+semi_auto_right_margin	sam	YE	T{
+drukowanie ostatniej kolumny powoduje cr
+T}
+status_line_esc_ok	eslok	es	T{
+w linii statusu można używać escape
+T}
+tilde_glitch    	hz	hz	T{
+nie można drukować znaków ~
+T}
+transparent_underline	ul	ul	T{
+podkreślony znak nadstukuje
+T}
+xon_xoff        	xon	xo	T{
+terminal używa potwierdzania xon/xoff
+T}
+.TE
+.ad
+
+A oto właściwości numeryczne:
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw20.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBnumeryczna	właść.	tcap\fR
+columns         	cols	co	T{
+liczba kolumn w linii
+T}
+init_tabs       	it	it	T{
+początkowo tabulacje co # spacji
+T}
+label_height    	lh	lh	T{
+wiersze w każdej etykiecie
+T}
+label_width     	lw	lw	T{
+kolumny w każdej etykiecie
+T}
+lines           	lines	li	T{
+liczba linii na ekranie lub stronie
+T}
+lines_of_memory 	lm	lm	T{
+linie pamięci w wypadku gdy > linii ekranu. 0 =>
+różni się
+T}
+magic_cookie_glitch	xmc	sg	T{
+liczba spacji, pozostawianych przez smso lub rmso
+T}
+max_attributes  	ma	ma	T{
+maksymalna liczba połączonych atrybutów, które obsługuje terminal
+T}
+max_colors      	colors	Co	T{
+maksymalna liczba kolorów na ekranie
+T}
+max_pairs       	pairs	pa	T{
+maksymalna liczba par kolorów na ekranie
+T}
+maximum_windows 	wnum	MW	T{
+maksymalna liczna definiowalnych okien
+T}
+no_color_video  	ncv	NC	T{
+atrybuty wideo, których nie można używać z kolorami
+T}
+num_labels      	nlab	Nl	T{
+liczba etykiet na ekranie
+T}
+padding_baud_rate	pb	pb	T{
+najniższa szybkość przesyłu (baud rate) gdy wymagane jest wypełnianie
+(padding).
+T}
+virtual_terminal	vt	vt	T{
+liczba terminali wirtualnych (CB/unix)
+T}
+width_status_line	wsl	ws	T{
+liczba kolumn w linii statusu
+T}
+.TE
+.ad
+
+W strukturze term SVr4.0 istnieją też następujące właściwości numeryczne,
+lecz nie są one jeszcze udokumentowane w podręczniku. Pochodzą one z
+SVr4-tego wsparcia dla drukarki.
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw20.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBNumeryczna	właść	Tcap\fR
+bit_image_entwining	bitwin	Yo	T{
+liczba przejść (passes) dla każdego wiersza obrazu bitowego
+T}
+bit_image_type  	bitype	Yp	T{
+rodzaj urządzenia obrazu bitowego
+T}
+buffer_capacity 	bufsz	Ya	T{
+licza bajtów buforowanych przed drukowaniem
+T}
+buttons         	btns	BT	T{
+liczba przycisków myszy
+T}
+dot_horz_spacing	spinh	Yc	T{
+odstępy poprzeczne punktów wyrażone w punktach na cal (DPI)
+T}
+dot_vert_spacing	spinv	Yb	T{
+odstępy pionowe igieł (pins) w igłach na cal
+T}
+max_micro_address	maddr	Yd	T{
+maksymalna wartość w micro_..._address
+T}
+max_micro_jump  	mjump	Ye	T{
+maksymalna wartość w parm_..._micro
+T}
+micro_col_size  	mcs	Yf	T{
+rozmiar kroku znakowego w trybie micro mode
+T}
+micro_line_size 	mls	Yg	T{
+rozmiar kroku liniowego w trybie micro mode
+T}
+number_of_pins  	npins	Yh	T{
+liczba igieł w głowicy drukującej (print-head)
+T}
+output_res_char 	orc	Yi	T{
+rozdzielczość poprzeczna w jednostkach na linię
+T}
+output_res_horz_inch	orhi	Yk	T{
+rozdzielczość poprzeczna w jednostkach na cal
+T}
+output_res_line 	orl	Yj	T{
+rozdzielczość pionowa w jednostkach na linię
+T}
+output_res_vert_inch	orvi	Yl	T{
+rozdzielczość pionowa w jednostkach na cal
+T}
+print_rate      	cps	Ym	T{
+wydrukuj szybkość przesyłu w znakach na sekundę
+T}
+wide_char_size  	widcs	Yn	T{
+rozmiar kroku znaku w trybie podwojonej szerokości
+T}
+.TE
+.ad
+
+A oto właściwości napisowe:
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw20.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBNapisowa	właść.	Tcap\fR
+acs_chars       	acsc	ac	T{
+graficzne pary zestawu znaków, oparte o vt100
+T}
+back_tab        	cbt	bt	T{
+wsteczna tabulacja (P)
+T}
+bell            	bel	bl	T{
+sygnał audiofoniczny (dzwonek) (P)
+T}
+carriage_return 	cr	cr	T{
+powrót karetki (P*) (P*)
+T}
+change_char_pitch	cpi	ZA	T{
+Zmień liczbę znaków na cal
+T}
+change_line_pitch	lpi	ZB	T{
+Zmień liczbę linii na cal
+T}
+change_res_horz  	chr	ZC	T{
+Zmień rozdzielczość poprzeczną
+T}
+change_res_vert  	cvr	ZD	T{
+Zmień rozdzielczość pionową
+T}
+change_scroll_region	csr	cs	T{
+zmień region na linię #1 do linii #2 (P)
+T}
+char_padding    	rmp	rP	T{
+podobne do ip, lecz w trybie wstawiania (insert)
+T}
+clear_all_tabs  	tbc	ct	T{
+czyść wszystkie tabulatory (tab stops) (P)
+T}
+clear_margins    	mgc	MC	T{
+czyść wszystkie miękkie lewe i prawe marginesy
+T}
+clear_screen    	clear	cl	T{
+czyść ekran i wyzeruj kursor (home cursor) (P*)
+T}
+clr_bol         	el1	cb	T{
+wyczyść początek linii
+T}
+clr_eol         	el	ce	T{
+wyczyść do końca linii (P)
+T}
+clr_eos         	ed	cd	T{
+wyczyść do końca ekranu (P*)
+T}
+column_address  	hpa	ch	T{
+pozycja pozioma #1 (P)
+T}
+command_character	cmdch	CC	T{
+ustawialny w prototypie znak cmd terminala !?
+T}
+create_window   	cwin	CW	T{
+definiuj okno #1 od #2,#3 do #4,#5
+T}
+cursor_address  	cup	cm	T{
+przejdź do wiersza #1 kolumny #2
+T}
+cursor_down     	cud1	do	T{
+w dół o 1 linię
+T}
+cursor_home     	home	ho	T{
+kursor do domu (jeśli bez cup)
+T}
+cursor_invisible	civis	vi	T{
+uczyń kursor niewidzialnym
+T}
+cursor_left     	cub1	le	T{
+przejdź jedną spację w lewo
+T}
+cursor_mem_address	mrcup	CM	T{
+adresowanie kursora względem pamięci
+T}
+cursor_normal   	cnorm	ve	T{
+spowoduj, że kursor stanie się normalny (odtwórz zmiany civis/cvvis)
+T}
+cursor_right    	cuf1	nd	T{
+niedestruktywna spacja (przejdź w prawo o spację)
+T}
+cursor_to_ll    	ll	ll	T{
+ostatnia linia, pierwsza kolumna (jeśli bez cup)
+T}
+cursor_up       	cuu1	up	T{
+w górę o 1 linię
+T}
+cursor_visible  	cvvis	vs	T{
+uczyń kursor bardzo widzialnym
+T}
+define_char     	defc	ZE	T{
+zdefiniuj znak
+T}
+delete_character	dch1	dc	T{
+usuń znak (P*)
+T}
+delete_line     	dl1	dl	T{
+usuń linię (P*)
+T}
+dial_phone      	dial	DI	T{
+wykręć numer #1
+T}
+dis_status_line 	dsl	ds	T{
+wyłącz linię statusu
+T}
+display_clock   	dclk	DK	T{
+wyświetl w pozycji (#1,#2) zegar
+T}
+down_half_line  	hd	hd	T{
+pół linii w dół
+T}
+ena_acs          	enacs	eA	T{
+włącz alternatywny zestaw znaków
+T}
+enter_alt_charset_mode	smacs	as	T{
+rozpocznij tryb alternatywnego zestawu znaków (P)
+T}
+enter_am_mode   	smam	SA	T{
+włącz automatyczne marginesy
+T}
+enter_blink_mode	blink	mb	T{
+włącz migotanie
+T}
+enter_bold_mode 	bold	md	T{
+włącz tryb wytłuszczenia (dodatkowe rozjaśnienie)
+T}
+enter_ca_mode   	smcup	ti	T{
+łańcuch do rozpoczynania programów, używających cup
+T}
+enter_delete_mode	smdc	dm	T{
+wejdź w tryb kasowania (delete)
+T}
+enter_dim_mode  	dim	mh	T{
+włącz tryb pół-rozjaśnienia
+T}
+enter_doublewide_mode	swidm	ZF	T{
+wejdź w tryb podwójnej szerokości
+T}
+enter_draft_quality	sdrfq	ZG	T{
+wejdź w tryb jakości draft
+T}
+enter_insert_mode	smir	im	T{
+wejdź w tryb wstawiania (insert)
+T}
+enter_italics_mode	sitm	ZH	T{
+wejdź w tryb kursywy
+T}
+enter_leftward_mode	slm	ZI	T{
+rozpocznij lewokierunkowy ruch karetki
+T}
+enter_micro_mode	smicm	ZJ	T{
+rozpocznij tryb micro-motion (mikro ruchów)
+T}
+enter_near_letter_quality	snlq	ZK	T{
+wejdź w tryb NLQ
+T}
+enter_normal_quality	snrmq	ZL	T{
+wejdź w tryb normalnej jakości
+T}
+enter_protected_mode	prot	mp	T{
+włącz tryb chroniony
+T}
+enter_reverse_mode	rev	mr	T{
+włącz tryb inwersyjny wideo
+T}
+enter_secure_mode	invis	mk	T{
+włącz tryb niewidzialny (znaki niewidoczne)
+T}
+enter_shadow_mode	sshm	ZM	T{
+wejdź w tryb shadow-print (cieniowego-drukowania)
+T}
+enter_standout_mode	smso	so	T{
+rozpocznij tryb wyróżniony (standout)
+T}
+enter_subscript_mode	ssubm	ZN	T{
+wejdź w tryb indeksu dolnego
+T}
+enter_superscript_mode	ssupm	ZO	T{
+wejdź w tryb indeksu górnego
+T}
+enter_underline_mode	smul	us	T{
+rozpocznij tryb podkreślenia
+T}
+enter_upward_mode	sum	ZP	T{
+rozpocznij górnokierunkowy ruch karetki
+T}
+enter_xon_mode  	smxon	SX	T{
+włącz potwierdzenia xon/xoff
+T}
+erase_chars     	ech	ec	T{
+wykasuj #1 znaków (P)
+T}
+exit_alt_charset_mode	rmacs	ae	T{
+zakończ [działanie] alternatywnego zestawu znaków (P)
+T}
+exit_am_mode    	rmam	RA	T{
+wyłącz automatyczne marginesy
+T}
+exit_attribute_mode	sgr0	me	T{
+wyłącz wszystkie atrybuty
+T}
+exit_ca_mode    	rmcup	te	T{
+łańcuchy do kończenia programów, używających cup
+T}
+exit_delete_mode	rmdc	ed	T{
+zakończ tryb kasowania
+T}
+exit_doublewide_mode	rwidm	ZQ	T{
+zakończ tryb podwojonej szerokości
+T}
+exit_insert_mode	rmir	ei	T{
+zakończ tryb wstawiania
+T}
+exit_italics_mode	ritm	ZR	T{
+zakończ tryb kursywy
+T}
+exit_leftward_mode	rlm	ZS	T{
+zakończ tryb ruchu w lewo
+T}
+exit_micro_mode 	rmicm	ZT	T{
+zakończ tryb micro-motion
+T}
+exit_shadow_mode	rshm	ZU	T{
+zakończ tryb shadow-print
+T}
+exit_standout_mode	rmso	se	T{
+zakończ tryb wyróżnienia
+T}
+exit_subscript_mode	rsubm	ZV	T{
+zakończ tryb indeksu dolnego
+T}
+exit_superscript_mode	rsupm	ZW	T{
+zakończ tryb indeksu górnego
+T}
+exit_underline_mode	rmul	ue	T{
+zakończ tryb podkreślenia
+T}
+exit_upward_mode	rum	ZX	T{
+zakończ odwrócone ruchy znaków
+T}
+exit_xon_mode   	rmxon	RX	T{
+wyłącz potwierdzenia xon/xoff
+T}
+fixed_pause     	pause	PA	T{
+pauzuj przez 2-3 sekundy
+T}
+flash_hook      	hook	fh	T{
+zaczep przełącznika rozbłysku (flash switch hook)
+T}
+flash_screen    	flash	vb	T{
+widzialny dzwonek (nie może ruszać kursora)
+T}
+form_feed       	ff	ff	T{
+Wyrzucenie strony z terminala hardcopy (P*)
+T}
+from_status_line	fsl	fs	T{
+powrót z linii statusu
+T}
+goto_window     	wingo	WG	T{
+idź do okna #1
+T}
+hangup           	hup	HU	T{
+odwieś słuchawkę
+T}
+init_1string    	is1	i1	T{
+łańcuch inicjalizacji
+T}
+init_2string    	is2	is	T{
+łańcuch inicjalizacji
+T}
+init_3string    	is3	i3	T{
+łańcuch inicjalizacji
+T}
+init_file       	if	if	T{
+nazwa pliku inicjalizacji
+T}
+init_prog       	iprog	iP	T{
+ścieżka do programu do inicjalizacji
+T}
+initialize_color	initc	Ic	T{
+inicjalizuj kolor #1 na (#2,#3,#4)
+T}
+initialize_pair  	initp	Ip	T{
+inicjalizuj parę #1 kolorów na fg=(#2,#3,#4), bg=(#5,#6,#7)
+T}
+insert_character	ich1	ic	T{
+wstaw znak (P)
+T}
+insert_line     	il1	al	T{
+wstaw linię (P*)
+T}
+insert_padding  	ip	ip	T{
+wstaw wypełnienie (padding) po wstawionym znaku
+T}
+key_a1          	ka1	K1	T{
+lewy, górny róg keypadu
+T}
+key_a3          	ka3	K3	T{
+prawy, górny róg keypadu
+T}
+key_b2          	kb2	K2	T{
+środek keypadu
+T}
+key_backspace   	kbs	kb	T{
+klawisz backspace
+T}
+key_beg          	kbeg	@1	T{
+klawisz begin
+T}
+key_btab        	kcbt	kB	T{
+klawisz wstecznej tabulacji
+T}
+key_c1          	kc1	K4	T{
+lewy, dolny róg keypadu
+T}
+key_c3          	kc3	K5	T{
+prawy, dolny róg keypadu
+T}
+key_cancel      	kcan	@2	T{
+klawisz cancel (anulowania)
+T}
+key_catab       	ktbc	ka	T{
+klawisz czyszczenia wszystkich tabulacji
+T}
+key_clear       	kclr	kC	T{
+klawisz czyszczenia ekranu lub wymazywania
+T}
+key_close       	kclo	@3	T{
+klawisz close (zamykania)
+T}
+key_command     	kcmd	@4	T{
+klawisz poleceń
+T}
+key_copy        	kcpy	@5	T{
+klawisz copy (kopiowania)
+T}
+key_create      	kcrt	@6	T{
+klawisz create (tworzenia)
+T}
+key_ctab        	kctab	kt	T{
+klawisz czyszczenia tabulacji
+T}
+key_dc          	kdch1	kD	T{
+klawisz kasowania znaku
+T}
+key_dl          	kdl1	kL	T{
+klawisz kasowania linii
+T}
+key_down        	kcud1	kd	T{
+strzałka w dół
+T}
+key_eic         	krmir	kM	T{
+wysyłane przez rmir lub smir w trybie wstawiania
+T}
+key_end          	kend	@7	T{
+klawisz end
+T}
+key_enter       	kent	@8	T{
+klawisz enter/send
+T}
+key_eol         	kel	kE	T{
+klawisz kasowania do końca linii
+T}
+key_eos         	ked	kS	T{
+klawisz kasowania do końca ekranu
+T}
+key_exit        	kext	@9	T{
+klawisz exit (zakończenia)
+T}
+key_f0          	kf0	k0	T{
+klawisz funkcyjny F0
+T}
+key_f1          	kf1	k1	T{
+klawisz funkcyjny F1
+T}
+key_f10         	kf10	k;	T{
+klawisz funkcyjny F10
+T}
+key_f11         	kf11	F1	T{
+klawisz funkcyjny F11
+T}
+key_f12         	kf12	F2	T{
+klawisz funkcyjny F12
+T}
+key_f13         	kf13	F3	T{
+klawisz funkcyjny F13
+T}
+key_f14         	kf14	F4	T{
+klawisz funkcyjny F14
+T}
+key_f15         	kf15	F5	T{
+klawisz funkcyjny F15
+T}
+key_f16         	kf16	F6	T{
+klawisz funkcyjny F16
+T}
+key_f17         	kf17	F7	T{
+klawisz funkcyjny F17
+T}
+key_f18         	kf18	F8	T{
+klawisz funkcyjny F18
+T}
+key_f19         	kf19	F9	T{
+klawisz funkcyjny F19
+T}
+key_f2          	kf2	k2	T{
+klawisz funkcyjny F2
+T}
+key_f20         	kf20	FA	T{
+klawisz funkcyjny F20
+T}
+key_f21         	kf21	FB	T{
+klawisz funkcyjny F21
+T}
+key_f22         	kf22	FC	T{
+klawisz funkcyjny F22
+T}
+key_f23         	kf23	FD	T{
+klawisz funkcyjny F23
+T}
+key_f24         	kf24	FE	T{
+klawisz funkcyjny F24
+T}
+key_f25         	kf25	FF	T{
+klawisz funkcyjny F25
+T}
+key_f26         	kf26	FG	T{
+klawisz funkcyjny F26
+T}
+key_f27         	kf27	FH	T{
+klawisz funkcyjny F27
+T}
+key_f28         	kf28	FI	T{
+klawisz funkcyjny F28
+T}
+key_f29         	kf29	FJ	T{
+klawisz funkcyjny F29
+T}
+key_f3          	kf3	k3	T{
+klawisz funkcyjny F3
+T}
+key_f30         	kf30	FK	T{
+klawisz funkcyjny F30
+T}
+key_f31         	kf31	FL	T{
+klawisz funkcyjny F31
+T}
+key_f32         	kf32	FM	T{
+klawisz funkcyjny F32
+T}
+key_f33         	kf33	FN	T{
+klawisz funkcyjny F33
+T}
+key_f34         	kf34	FO	T{
+klawisz funkcyjny F34
+T}
+key_f35         	kf35	FP	T{
+klawisz funkcyjny F35
+T}
+key_f36         	kf36	FQ	T{
+klawisz funkcyjny F36
+T}
+key_f37         	kf37	FR	T{
+klawisz funkcyjny F37
+T}
+key_f38         	kf38	FS	T{
+klawisz funkcyjny F38
+T}
+key_f39         	kf39	FT	T{
+klawisz funkcyjny F39
+T}
+key_f4          	kf4	k4	T{
+klawisz funkcyjny F4
+T}
+key_f40         	kf40	FU	T{
+klawisz funkcyjny F40
+T}
+key_f41         	kf41	FV	T{
+klawisz funkcyjny F41
+T}
+key_f42         	kf42	FW	T{
+klawisz funkcyjny F42
+T}
+key_f43         	kf43	FX	T{
+klawisz funkcyjny F43
+T}
+key_f44         	kf44	FY	T{
+klawisz funkcyjny F44
+T}
+key_f45         	kf45	FZ	T{
+klawisz funkcyjny F45
+T}
+key_f46         	kf46	Fa	T{
+klawisz funkcyjny F46
+T}
+key_f47         	kf47	Fb	T{
+klawisz funkcyjny F47
+T}
+key_f48         	kf48	Fc	T{
+klawisz funkcyjny F48
+T}
+key_f49         	kf49	Fd	T{
+klawisz funkcyjny F49
+T}
+key_f5          	kf5	k5	T{
+klawisz funkcyjny F5
+T}
+key_f50         	kf50	Fe	T{
+klawisz funkcyjny F50
+T}
+key_f51         	kf51	Ff	T{
+klawisz funkcyjny F51
+T}
+key_f52         	kf52	Fg	T{
+klawisz funkcyjny F52
+T}
+key_f53         	kf53	Fh	T{
+klawisz funkcyjny F53
+T}
+key_f54         	kf54	Fi	T{
+klawisz funkcyjny F54
+T}
+key_f55         	kf55	Fj	T{
+klawisz funkcyjny F55
+T}
+key_f56         	kf56	Fk	T{
+klawisz funkcyjny F56
+T}
+key_f57         	kf57	Fl	T{
+klawisz funkcyjny F57
+T}
+key_f58         	kf58	Fm	T{
+klawisz funkcyjny F58
+T}
+key_f59         	kf59	Fn	T{
+klawisz funkcyjny F59
+T}
+key_f6          	kf6	k6	T{
+klawisz funkcyjny F6
+T}
+key_f60         	kf60	Fo	T{
+klawisz funkcyjny F60
+T}
+key_f61         	kf61	Fp	T{
+klawisz funkcyjny F61
+T}
+key_f62         	kf62	Fq	T{
+klawisz funkcyjny F62
+T}
+key_f63         	kf63	Fr	T{
+klawisz funkcyjny F63
+T}
+key_f7          	kf7	k7	T{
+klawisz funkcyjny F7
+T}
+key_f8          	kf8	k8	T{
+klawisz funkcyjny F8
+T}
+key_f9          	kf9	k9	T{
+klawisz funkcyjny F9
+T}
+key_find        	kfnd	@0	T{
+klawisz find (szukania)
+T}
+key_help          	khlp	%1	T{
+klawisz help (pomocy)
+T}
+key_home        	khome	kh	T{
+klawisz home
+T}
+key_ic          	kich1	kI	T{
+klawisz wstawiania znaku
+T}
+key_il          	kil1	kA	T{
+klawisz wstawiania linii
+T}
+key_left        	kcub1	kl	T{
+strzałka w lewo
+T}
+key_ll          	kll	kH	T{
+dolna strzałka w lewo (home down)
+T}
+key_mark          	kmrk	%2	T{
+klawisz mark (zaznaczenia)
+T}
+key_message          	kmsg	%3	T{
+klawisz message (komunikatu)
+T}
+key_move          	kmov	%4	T{
+klawisz move (przemieszczenia)
+T}
+key_next          	knxt	%5	T{
+klawisz next (następny)
+T}
+key_npage        	knp	kN	T{
+klawisz następnej-strony
+T}
+key_open          	kopn	%6	T{
+klawisz open (otwarcia)
+T}
+key_options          	kopt	%7	T{
+klawisz options (opcji)
+T}
+key_ppage       	kpp	kP	T{
+klawisz poprzedniej-strony
+T}
+key_previous          	kprv	%8	T{
+klawisz previous (poprzedni)
+T}
+key_print          	kprt	%9	T{
+klawisz print (drukowania)
+T}
+key_redo          	krdo	%0	T{
+klawisz redo (odtworzenia)
+T}
+key_reference          	kref	&1	T{
+klawisz reference
+T}
+key_refresh          	krfr	&2	T{
+klawisz refresh (odświeżenia)
+T}
+key_replace          	krpl	&3	T{
+klawisz replace (podmienienia)
+T}
+key_restart          	krst	&4	T{
+klawisz restart
+T}
+key_resume          	kres	&5	T{
+klawisz resume (wznowienia)
+T}
+key_right       	kcuf1	kr	T{
+strzałka w prawo
+T}
+key_save          	ksav	&6	T{
+klawisz save (zapisania)
+T}
+key_sbeg        	kBEG	&9	T{
+przesunięty (shifted) klawisz rozpoczęcia (begin key)
+T}
+key_scancel     	kCAN	&0	T{
+przesunięty klawisz cancel (anulowania)
+T}
+key_scommand    	kCMD	*1	T{
+przesunięty klawisz polecenia
+T}
+key_scopy       	kCPY	*2	T{
+przesunięty klawisz copy (kopiowania)
+T}
+key_screate     	kCRT	*3	T{
+przesunięty klawisz create (tworzenia)
+T}
+key_sdc         	kDC	*4	T{
+przesunięty klawisz kasowania znaku
+T}
+key_sdl          	kDL	*5	T{
+przesunięty klawisz kasowania linii
+T}
+key_select      	kslt	*6	T{
+klawisz wybrania (select key)
+T}
+key_send        	kEND	*7	T{
+przesunięty klawisz end
+T}
+key_seol          	kEOL	*8	T{
+przesunięty klawisz czyszczenia do końca linii
+T}
+key_sexit          	kEXT	*9	T{
+przesunięty klawisz exit (zakończenia)
+T}
+key_sf          	kind	kF	T{
+klawisz przewijania w przód
+T}
+key_sfind          	kFND	*0	T{
+przesunięty klawisz find (szukania)
+T}
+key_shelp          	kHLP	#1	T{
+przesunięty klawisz help (pomocy)
+T}
+key_shome          	kHOM	#2	T{
+przesunięty klawisz home
+T}
+key_sic          	kIC	#3	T{
+przesunięty klawisz wstawiania znaku
+T}
+key_sleft          	kLFT	#4	T{
+przesunięta strzałka w lewo
+T}
+key_smessage          	kMSG	%a	T{
+przesunięty klawisz message (komunikatu)
+T}
+key_smove          	kMOV	%b	T{
+przesunięty klawisz move (przemieszczenia)
+T}
+key_snext          	kNXT	%c	T{
+przesunięty klawisz next
+T}
+key_soptions          	kOPT	%d	T{
+przesunięty klawisz options (opcji)
+T}
+key_sprevious          	kPRV	%e	T{
+przesunięty klawisz previous (poprzedni)
+T}
+key_sprint          	kPRT	%f	T{
+przesunięty klawisz print (drukowania)
+T}
+key_sr          	kri	kR	T{
+klawisz przewijania wstecz
+T}
+key_sredo          	kRDO	%g	T{
+przesunięty klawisz redo (odtworzenia)
+T}
+key_sreplace          	kRPL	%h	T{
+przesunięty klawisz replace (podmienienia)
+T}
+key_sright      	kRIT	%i	T{
+przesunięta strzałka w prawo
+T}
+key_srsume      	kRES	%j	T{
+przesunięty klawisz resume (wznowienia)
+T}
+key_ssave       	kSAV	!1	T{
+przesunięty klawisz save (zapisania)
+T}
+key_ssuspend    	kSPD	!2	T{
+przesunięty klawisz suspend (zawieszenia)
+T}
+key_stab        	khts	kT	T{
+klawisz ustawienia tabulacji (set-tab key)
+T}
+key_sundo       	kUND	!3	T{
+przesunięty klawisz undo (cofnięcia)
+T}
+key_suspend          	kspd	&7	T{
+klawisz suspend (zawieszenia)
+T}
+key_undo        	kund	&8	T{
+klawisz undo (cofnięcia)
+T}
+key_up          	kcuu1	ku	T{
+strzałka w górę
+T}
+keypad_local    	rmkx	ke	T{
+zakończ tryb 'keyboard_transmit'
+T}
+keypad_xmit     	smkx	ks	T{
+wejdź w tryb 'keyboard_transmit'
+T}
+lab_f0          	lf0	l0	T{
+etykieta na klawiszu f0 to nie f0
+T}
+lab_f1          	lf1	l1	T{
+etykieta na klawiszu f1 to nie f1
+T}
+lab_f10          	lf10	la	T{
+etykieta na klawiszu f10 to nie f10
+T}
+lab_f2          	lf2	l2	T{
+etykieta na klawiszu f2 to nie f2
+T}
+lab_f3          	lf3	l3	T{
+etykieta na klawiszu f3 to nie f3
+T}
+lab_f4          	lf4	l4	T{
+etykieta na klawiszu f4 to nie f4
+T}
+lab_f5          	lf5	l5	T{
+etykieta na klawiszu f5 to nie f5
+T}
+lab_f6          	lf6	l6	T{
+etykieta na klawiszu f6 to nie f6
+T}
+lab_f7          	lf7	l7	T{
+etykieta na klawiszu f7 to nie f7
+T}
+lab_f8          	lf8	l8	T{
+etykieta na klawiszu f8 to nie f8
+T}
+lab_f9          	lf9	l9	T{
+etykieta na klawiszu f9 to nie f9
+T}
+label_format    	fln	Lf	T{
+format etykiety
+T}
+label_off       	rmln	LF	T{
+wyłącz miękkie etykiety
+T}
+label_on        	smln	LO	T{
+włącz miękkie etykiety
+T}
+meta_off          	rmm	mo	T{
+wyłącz tryb meta
+T}
+meta_on         	smm	mm	T{
+włącz tryb meta (włączony 8 bit)
+T}
+micro_column_address	mhpa	ZY	T{
+podobne do column_address w trybie micro mode
+T}
+micro_down      	mcud1	ZZ	T{
+podobne do cursor_down w trybie micro mode
+T}
+micro_left      	mcub1	Za	T{
+podobne do cursor_left w trybie micro mode
+T}
+micro_right     	mcuf1	Zb	T{
+podobne do cursor_right w trybie micro mode
+T}
+micro_row_address	mvpa	Zc	T{
+podobne do row_address w trybie micro mode
+T}
+micro_up        	mcuu1	Zd	T{
+podobne do cursor_up w trybie micro mode
+T}
+newline         	nel	nw	T{
+nowa linia (zachowuj się jak cr z lf)
+T}
+order_of_pins   	porder	Ze	T{
+dopasuj bity programowe do igieł głowicy drukującej
+T}
+orig_colors     	oc	oc	T{
+ustaw wszystkie pary kolorów na wartości oryginalne
+T}
+orig_pair       	op	op	T{
+ustaw domyślną parę na wartość oryginalną
+T}
+pad_char          	pad	pc	T{
+znak wypełniania (zamiast zera)
+T}
+parm_dch          	dch	DC	T{
+kasuj #1 znaków (P*)
+T}
+parm_delete_line	dl	DL	T{
+kasuj #1 linii (P*)
+T}
+parm_down_cursor	cud	DO	T{
+w dół o #1 linii (P*)
+T}
+parm_down_micro 	mcud	Zf	T{
+podobne do parm_down_cursor w trybie micro mode
+T}
+parm_ich          	ich	IC	T{
+wstaw #1 znaków (P*)
+T}
+parm_index          	indn	SF	T{
+przewiń w przód o #1 linii (P)
+T}
+parm_insert_line	il	AL	T{
+wstaw #1 linii (P*)
+T}
+parm_left_cursor	cub	LE	T{
+przesuń #1 znaków w lewo (P)
+T}
+parm_left_micro 	mcub	Zg	T{
+podobne do parm_left_cursor w trybie micro mode
+T}
+parm_right_cursor	cuf	RI	T{
+przesuń #1 znaków w prawo (P*)
+T}
+parm_right_micro	mcuf	Zh	T{
+podobne do parm_right_cursor w trybie micro mode
+T}
+parm_rindex          	rin	SR	T{
+przewiń wstecz o #1 linii (P)
+T}
+parm_up_cursor  	cuu	UP	T{
+przejdź w górę o #1 linii (P*)
+T}
+parm_up_micro   	mcuu	Zi	T{
+podobne do parm_up_cursor w trybie micro mode
+T}
+pkey_key        	pfkey	pk	T{
+zaprogramuj klawisz funkcyjny #1 na wysyłanie łańcucha #2
+T}
+pkey_local          	pfloc	pl	T{
+zaprogramuj klawisz funkcyjny #1 na wykonywanie łańcucha #2
+T}
+pkey_xmit          	pfx	px	T{
+zaprogramuj klawisz funkcyjny #1 na transmitowanie łańcucha #2
+T}
+plab_norm       	pln	pn	T{
+zaprogramuj etykietę #2 na pokazywanie łańcucha #2
+T}
+print_screen          	mc0	ps	T{
+drukuj zawartość ekranu
+T}
+prtr_non        	mc5p	pO	T{
+włącz drukarkę na #1 bajtów
+T}
+prtr_off          	mc4	pf	T{
+wyłącz drukarkę
+T}
+prtr_on         	mc5	po	T{
+włącz drukarkę
+T}
+pulse           	pulse	PU	T{
+wybierz wydzwanianie pulsowe
+T}
+quick_dial      	qdial	QD	T{
+wykręć numer #1 bez sprawdzania
+T}
+remove_clock    	rmclk	RC	T{
+usuń zegarek
+T}
+repeat_char          	rep	rp	T{
+powtórz znak #1 #2 razy (P*)
+T}
+req_for_input   	rfi	RF	T{
+wyślij następny znak wejściowy (dla pty)
+T}
+reset_1string          	rs1	r1	T{
+łańcuch resetowania
+T}
+reset_2string          	rs2	r2	T{
+łańcuch resetowania
+T}
+reset_3string          	rs3	r3	T{
+łańcuch resetowania
+T}
+reset_file          	rf	rf	T{
+nazwa pliku resetowania
+T}
+restore_cursor        	rc	rc	T{
+odtwórz pozycję kursora na ostatnie save_cursor
+T}
+row_address          	vpa	cv	T{
+absolutna pozycja pionowa #1 (P)
+T}
+save_cursor          	sc	sc	T{
+zapisz bieżącą pozycję kursora (P)
+T}
+scroll_forward        	ind	sf	T{
+przewiń tekst w górę (P)
+T}
+scroll_reverse        	ri	sr	T{
+przewiń tekst w dół (P)
+T}
+select_char_set 	scs	Zj	T{
+wybierz zestaw znaków
+T}
+set_attributes        	sgr	sa	T{
+zdefiniuj atrybuty wideo #1-#9 (PG9)
+T}
+set_background  	setb	Sb	T{
+Ustaw kolor tła #1
+T}
+set_bottom_margin	smgb	Zk	T{
+ustaw dolny margines na bieżącej linii
+T}
+set_bottom_margin_parm	smgbp	Zl	T{
+ustaw dolny margines na linii #1 lub #2 linii od dołu
+T}
+set_clock       	sclk	SC	T{
+ustaw zegarek na godzinę #1, minut #2, #3 sekund
+T}
+set_color_pair  	scp	sp	T{
+ustaw bieżącą parę kolorów na #1
+T}
+set_foreground  	setf	Sf	T{
+ustaw kolor #1
+T}
+set_left_margin    	smgl	ML	T{
+ustaw lewy miękki margines na bieżącej kolumnie
+T}
+set_left_margin_parm	smglp	Zm	T{
+ustaw lewy (prawy) margines na kolumnie #1 (#2)
+T}
+set_right_margin	smgr	MR	T{
+ustaw prawy miękki margines na bieżącej kolumnie
+T}
+set_right_margin_parm	smgrp	Zn	T{
+ustaw prawy margines na kolumnie #1
+T}
+set_tab         	hts	st	T{
+ustaw tabulację w każdym wierszu, bieżąca kolumna (?)
+T}
+set_top_margin  	smgt	Zo	T{
+ustaw górny margines na bieżącej linii
+T}
+set_top_margin_parm	smgtp	Zp	T{
+ustaw górny (dolny) margines w wierszu #1 (#2)
+T}
+set_window      	wind	wi	T{
+bieżące okno to linie #1-#2 i kolumny #3-#4
+T}
+start_bit_image 	sbim	Zq	T{
+zacznij drukować grafikę bitową
+T}
+start_char_set_def	scsd	Zr	T{
+rozpocznij definicję zestawu znaków
+T}
+stop_bit_image  	rbim	Zs	T{
+przestań drukować grafikę bitową
+T}
+stop_char_set_def	rcsd	Zt	T{
+zakończ definicję zestawu znaków
+T}
+subscript_characters	subcs	Zu	T{
+lista indeksowalnych dolnie znaków
+T}
+superscript_characters	supcs	Zv	T{
+lista indeksowalnych górnie znaków
+T}
+tab             	ht	ta	T{
+tabuluj do następnego (sprzętowego) 8-spacjowego tabulatora
+T}
+these_cause_cr  	docr	Zw	T{
+drukowanie dowolnego z nich spowoduje CR
+T}
+to_status_line  	tsl	ts	T{
+przemieść się do linii statusu
+T}
+tone             	tone	TO	T{
+wybierz wydzwanianie tonowe
+T}
+underline_char  	uc	uc	T{
+podkreśl znak i przesuń się za niego
+T}
+up_half_line    	hu	hu	T{
+pół linii w górę
+T}
+user0           	u0	u0	T{
+łańcuch użytkownika #0
+T}
+user1           	u1	u1	T{
+łańcuch użytkownika #1
+T}
+user2           	u2	u2	T{
+łańcuch użytkownika #2
+T}
+user3           	u3	u3	T{
+łańcuch użytkownika #3
+T}
+user4           	u4	u4	T{
+łańcuch użytkownika #4
+T}
+user5           	u5	u5	T{
+łańcuch użytkownika #5
+T}
+user6           	u6	u6	T{
+łańcuch użytkownika #6
+T}
+user7           	u7	u7	T{
+łańcuch użytkownika #7
+T}
+user8           	u8	u8	T{
+łańcuch użytkownika #8
+T}
+user9           	u9	u9	T{
+łańcuch użytkownika #9
+T}
+wait_tone       	wait	WA	T{
+czekaj na ton dzwonienia (dialtone)
+T}
+xoff_character  	xoffc	XF	T{
+znak XOFF
+T}
+xon_character   	xonc	XN	T{
+znak XON
+T}
+zero_motion     	zerom	Zx	T{
+brak przemieszczenia dla kolejnego znaku
+T}
+.TE
+.ad
+
+Następujące właściwości łańcuchowe istnieją w strukturze term SVr4.0, lecz
+początkowo nie były opisane w podręczniku man.
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw18.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBŁańcuchowa	właść.	TCap\fR
+alt_scancode_esc	scesa	S8	T{
+alternatywny escape dla emulacji scancode
+T}
+bit_image_carriage_return	bicr	Yv	T{
+przemieść się na początek wiersza
+T}
+bit_image_newline	binel	Zz	T{
+przemieść się do następnego wiersza obrazu bitowego
+T}
+bit_image_repeat	birep	Xy	T{
+powtórz komórkę #1 obrazu bitowego #2 razy
+T}
+char_set_names  	csnm	Zy	T{
+wymień nazwy zestawów znaków
+T}
+code_set_init   	csin	ci	T{
+inicjalizuj sekwencję dla wielokrotnych zestawów kodów
+T}
+color_names     	colornm	Yw	T{
+podaj nazwę dla koloru #1
+T}
+define_bit_image_region	defbi	Yx	T{
+definiuj prostokątny region obrazu bitowego
+T}
+device_type     	devt	dv	T{
+wskaż obsługę języka/zestawu kodów
+T}
+display_pc_char 	dispc	S1	T{
+wyświetl znak PC
+T}
+end_bit_image_region	endbi	Yy	T{
+zakończ region obrazu bitowego
+T}
+enter_pc_charset_mode	smpch	S2	T{
+wejdź w tryb wyświetlania PC
+T}
+enter_scancode_mode	smsc	S4	T{
+wejdź w tryb scancode PC
+T}
+exit_pc_charset_mode	rmpch	S3	T{
+zakończ tryb wyświetlania znaków PC
+T}
+exit_scancode_mode	rmsc	S5	T{
+zakończ tryb scancode PC
+T}
+get_mouse       	getm	Gm	T{
+curses powinny odbierać zdarzenia myszy
+T}
+key_mouse       	kmous	Km	T{
+pojawiło się zdarzenie myszy
+T}
+mouse_info      	minfo	Mi	T{
+informacja o statusie myszy
+T}
+pc_term_options 	pctrm	S6	T{
+opcje terminala PC
+T}
+pkey_plab       	pfxl	xl	T{
+zaprogramuj klawisz funkcyjny #1 na wpisywanie łańcucha #2 i pokazywanie
+łańcucha #3.
+T}
+req_mouse_pos   	reqmp	RQ	T{
+zażądaj pozycji myszy
+T}
+scancode_escape 	scesc	S7	T{
+escape dla emulacji scancode
+T}
+set0_des_seq    	s0ds	s0	T{
+przesuń do zestawu kodów 0 (zestaw EUC 0, ASCII)
+T}
+set1_des_seq    	s1ds	s1	T{
+przesuń do zestawu kodów 1
+T}
+set2_des_seq    	s2ds	s2	T{
+przesuń do zestawu kodów 2
+T}
+set3_des_seq    	s3ds	s3	T{
+przesuń do zestawu kodów 3
+T}
+set_a_background	setab	AB	T{
+ustaw kolor tła przy użyciu sekwencji specjalnej ANSI
+T}
+set_a_foreground	setaf	AF	T{
+ustaw kolor pierwszego planu przy użyciu sekwencji specjalnej ANSI
+T}
+set_color_band  	setcolor	Yz	T{
+Change to ribbon color #1 (?)
+T}
+set_lr_margin   	smglr	ML	T{
+ustaw lewy i prawy margines na #1, #2
+T}
+set_page_length 	slines	YZ	T{
+ustaw rozmiar strony na #1 linii
+T}
+set_tb_margin   	smgtb	MT	T{
+ustawia górny i dolny margines na #1, #2
+T}
+.TE
+.ad
+
+.in .8i
+Standard XSI curses dodał te oto. Pochodzą one z niektórych po-4.1 wersji
+curses z Systemu V, np. Solaris 2.5 i IRIX 6.x.
+Nazwy termcapu ncurses zostały dla nich wynalezione; według standardu XSI
+nie mają one nazw termcap. Jeśli twoje skompilowane wpisy terminfo ich
+używają, mogą one nie być binarnie kompatybilne z wpisami System V po SVr4.1;
+Strzeż się!
+
+.na
+.TS H
+center expand;
+c l l c
+c l l c
+lw25 lw6 lw2 lw20.
+\fBZmienna	Nazwa-	Kod	Opis\fR
+\fBłańcuchowa	właść.	Tcap\fR
+enter_horizontal_hl_mode	ehhlm	Xh	T{
+wejdź w tryb poprzecznego podświetlenia
+T}
+enter_left_hl_mode	elhlm	Xl	T{
+wejdź w tryb lewego podświetlenia
+T}
+enter_low_hl_mode	elohlm	Xo	T{
+wejdź w tryb niskiego podświetlenia
+T}
+enter_right_hl_mode	erhlm	Xr	T{
+wejdź w tryb prawego podświetlenia
+T}
+enter_top_hl_mode	ethlm	Xt	T{
+wejdź w tryb górnego podświetlenia
+T}
+enter_vertical_hl_mode	evhlm	Xv	T{
+wejdź w tryb podświetlenia pionowego
+T}
+set_a_attributes	sgr1	sA	T{
+zdefiniuj drugi zestaw atrybutów wideo #1-#6
+T}
+set_pglen_inch  	slength	sL	T{
+YI ustaw długość strony na #1 setnej cala
+T}
+.TE
+.ad
+.\" $Id: terminfo.5,v 1.4 2002/05/19 21:05:13 ankry Exp $
+.\" Beginning of terminfo.tail file
+.ps +1
+.PP
+.SS Przykładowy wpis
+.PP
+Następujący opis, przeznaczony dla terminala ANSI jest reprezentatywną
+próbką opisu wyglądu nowoczesnych terminali.
+.PP
+.nf
+.in -2
+.ta .3i
+.ft CW
+\s-2ansi|ansi/pc-term compatible with color,
+        mc5i,
+        colors#8, ncv#3, pairs#64,
+        cub=\\E[%p1%dD, cud=\\E[%p1%dB, cuf=\\E[%p1%dC,
+        cuu=\\E[%p1%dA, dch=\\E[%p1%dP, dl=\\E[%p1%dM,
+        ech=\\E[%p1%dX, el1=\\E[1K, hpa=\\E[%p1%dG, ht=\\E[I,
+        ich=\\E[%p1%d@, il=\\E[%p1%dL, indn=\\E[%p1%dS, .indn=\\E[%p1%dT,
+        kbs=^H, kcbt=\\E[Z, kcub1=\\E[D, kcud1=\\E[B,
+        kcuf1=\\E[C, kcuu1=\\E[A, kf1=\\E[M, kf10=\\E[V,
+        kf11=\\E[W, kf12=\\E[X, kf2=\\E[N, kf3=\\E[O, kf4=\\E[P,
+        kf5=\\E[Q, kf6=\\E[R, kf7=\\E[S, kf8=\\E[T, kf9=\\E[U,
+        kich1=\\E[L, mc4=\\E[4i, mc5=\\E[5i, nel=\\r\\E[S,
+        op=\\E[37;40m, rep=%p1%c\\E[%p2%{1}%-%db,
+        rin=\\E[%p1%dT, s0ds=\\E(B, s1ds=\\E)B, s2ds=\\E*B,
+        s3ds=\\E+B, setab=\\E[4%p1%dm, setaf=\\E[3%p1%dm,
+        setb=\\E[4%?%p1%{1}%=%t4%e%p1%{3}%=%t6%e%p1%{4}%=%t1%e%p1%{6}%=%t3%e%p1%d%;m,
+        setf=\\E[3%?%p1%{1}%=%t4%e%p1%{3}%=%t6%e%p1%{4}%=%t1%e%p1%{6}%=%t3%e%p1%d%;m,
+        sgr=\\E[0;10%?%p1%t;7%;%?%p2%t;4%;%?%p3%t;7%;%?%p4%t;5%;%?%p6%t;1%;%?%p7%t;8%;%?%p8%t;11%;%?%p9%t;12%;m,
+        sgr0=\\E[0;10m, tbc=\\E[2g, u6=\\E[%d;%dR, u7=\\E[6n,
+        u8=\\E[?%[;0123456789]c, u9=\\E[c, vpa=\\E[%p1%dd,\s+2
+.in +2
+.fi
+.ft R
+.PP
+Wpisy mogą się ciągnąć na wiele linii dzięki poprzedzaniu kolejnych linii
+białymi spacjami (poza pierwszą linią). Komentarze można załączać w
+poszczególnych liniach przy użyciu ``#''.
+Właściwości w
+.I terminfo
+występują jako trzy typy:
+Właściwości logiczne, okreslające czy terminal ma jakąś właściwość;
+właściwości numeryczne, określające rozmiar terminala, opóźnień; właściwości
+łańcuchowe, określające sekwencje używane do dokonywania określonych
+operacji terminalowych.
+.PP
+.SS Typy właściwości
+.PP
+Wszystkie właściwości mają nazwy. Na przykład fakt, że terminale ANSI mają
+.I "automatyczne marginesy"
+(tj. automatyczny return i lf po osiągnięciu końca linii) jest określany
+właściwością \fBam\fR. Z tej przyczyny opis ansi zawiera \fBam\fR. 
+Właściwości numeryczne mają doklejony znak `#' i wartość dodatnią. 
+Tak więc \fBcols\fR, określające liczbę kolumn terminala, w przypadku ansi
+ma `80'.
+Wartości właściwości numerycznych można podawać dziesiętnie, ósemkowo lub
+szesnastkowo, uzywając konwencji z języka C (np. 255, 0377, 0xff i 0xFF).
+.PP
+Właściwości napisowe, takie jak \fBel\fR (sekwencja czyszczenia do końca linii)
+są podawane w kodzie dwuznakowym--najpierw jest `=', potem łańcuch,
+kończącyc się znakiem `,'.
+.PP
+Dla łatwego kodowania znaków udostępnione są we właściwościach o wartościach
+łańcuchowych sekwencje specjalne. \fB\eE\fR i \fB\ee\fR odnoszą się do znaku
+\s-1ESCAPE\s0, \fB^x\fR odnosi się do control-x, a sekwencje
+\fB\en \el \er \et \eb \ef \es\fR odpowiadają
+nowej linii, line-feed, powrotowi karetki, tabulacji, kasownikowi
+(backspace), form-feed,
+i spacji.
+Inne sekwencje specjalne to m.in. \fB\e^\fR dla \fB^\fR,
+\fB\e\e\fR dla \fB\e\fR,
+\fB\e\fR, dla przecinka,
+\fB\e:\fR dla \fB:\fR,
+i \fB\e0\fR for zera (null).
+(\fB\e0\fR daje \e200, co nie kończy łańcucha, lecz zachowuje się jak znak
+null na większości terminali o ile podane jest CS7. Zobacz stty(1).)
+Znaki mogą być też podawane jako trzy cyfry ósemkowe po \fB\e\fR.
+.PP
+We właściwości łańcuchowej może występować opóźnienie, wyrażone w
+milisekundach. Jest ono ujmowane w nawiasy $<..>, np. \fBel\fR=\eEK$<5>.
+Znaki wypełnienia, zapewniające opóźnienie produkuje
+.IR tputs .
+Opóźnienie musi być liczbą o maksymalnie jednym miejscu precyzji
+dziesiętnej; może zawierać przyrostki `*', `/' lub obydwa. `*' znaczy, że
+wymagane wypełnienie jest proporcjonalne do liczby linii, których dotyczy
+operacja, a podany rozmiar wymagany jest na każdą "dotkniętą jednostkę". (w
+przypadku wstawiania znaku, współczynnik jest wciąż liczbą dotkniętych
+.IR linii .)
+Zazwyczaj wypełnianie jest zalecane jeśli urządzenie ma właściwość \fBxon\fR;
+jest ono [wtedy] używane do obliczania kosztów, lecz nie wywołuje opóźnień. 
+Znak `/' wskazuje, że wypełnianie jest obowiązkowe i wymusza opóźnienie danej
+liczby milisekund, nawet na urządzeniach, w których obecne jest \fBxon\fR,
+określające sterowanie przepływu.
+.PP
+[Wypełnianie jest używane na starych, wolnych terminalach bez sterowania
+przepływem. Istnieje dlatego, że gdy nie ma sterowania, bufory wejściowe
+urządzenia mogą się przepełnić i pewne znaki mogą się zgubić. Wypełnienie
+takiego niepewnego okresu nieznaczącymi znakami wypełnienia zapewnia, że
+istotne informacje nie zostaną utracone--utracone zostaną jedynie ignorowane
+znaki wypełnienia. (przyp. tłum.)]
+.PP
+Czasem pewne właściwości muszą być wykomentowane. Aby to zrobić, wystarczy
+przed nazwą umieścić kropkę. Na przykład zrobiono tak w drugim
+.B ind
+z powyższego przykładu.
+.br
+.ne 5
+.PP
+.SS Pobieranie skompilowanych opisów
+.PP
+Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa TERMINFO, to jest ona używana jako
+ścieżka do katalogu, zawierającego skompilowany opis tego, nad czym
+pracujesz. Przeszukiwany jest tylko ten katalog.
+.PP
+W przeciwnym przypadku, wersja \fBncurses\fR czytnika terminfo będzie szukać
+skompilowanego opisu w katalogu \fB$HOME/.terminfo\fR.
+Jeśli nic tam nie będzie, dalsze poszukiwania polecą według zmiennej
+środowiskowej TERMINFO_DIRS (zawierającej rozdzieloną dwukropkami listę
+katalogów) (pusty wpis jest rozumiany jako komenda szukania \fI\*d\fR).
+Jeśli i tu nic nie zostanie znalezione, pobieranie kończy się
+niepowodzeniem.
+.PP
+Jeśli nie ustawiono ani TERMINFO, ani TERMINFO_DIRS, szukanie odbędzie się w
+systemowym katalogu terminfo, \fI\*d\fR.
+.PP
+(Pod curses z Systemu V nie są obsługiwane pliki \fB$HOME/.terminfo\fR ani
+zmienna TERMINFO_DIRS.)
+.PP
+.SS Przygotowywanie opisów
+.PP
+Wyjaśnimy teraz jak przygotowywać opisy terminali.
+Najefektywniejszym sposobem jest wykorzystanie podobnego terminala z
+.I terminfo
+i budowanie opisu stopniowo, wykorzystując częściowe opisy z użyciem
+.I vi
+lub innego zorientowanego ekranowo programu, sprawdzając je w ten sposób.
+Miej świadomość, że nietypowy terminal może wykazywać ubytki w stosunku do
+opisującego go pliku 
+.I terminfo
+lub, że kod testującego programu jest nieprawidłowy.
+.PP
+Aby ustawić prawidłowo wypełnianie (padding) dla wstawiania linii (jeśli
+producent terminala tego nie udokumentował), można wykonać test: edytuj 
+duży plik przy 9600 bodów, następnie skasuj ok. 16 linii ze środka ekranu,
+potem naciśnij kilka razy szybko `u'.
+Jeśli terminal się zaśmieci, wymagane jest większe wypełnianie. Podobny test
+można zrobić do wstawiania znaku.
+.PP
+.SS Podstawowe właściwości
+.PP
+Liczba kolumn terminala jest określana właściwością numeryczną \fBcols\fR.
+Jeśli terminal jest \s-1CRT\s0, to liczba linii ekranu jest podawana we
+właściwości \fBlines\fR. Jeśli terminal zawija linie po dojściu do prawego
+marignesu, to powinien posiadać właściwość \fBam\fR. Jeśli terminal może
+czyścić swój ekran, pozostawiając kursor w pozycji domowej, to powinno to
+być określone przez właściwość łańcuchową \fBclear\fR.
+Jeśli terminal wykonuje nadstukiwanie (a nie czyści pozycji nadstukiwanej),
+to powinien posiadać właściwość \fBos\fR. Jeśli terminal jest terminalem
+drukującym, bez jednostki soft copy, to powinien mieć zarówno
+.B hc
+jak i
+.BR os .
+.RB ( os
+dotyczy terminali z zakresem przechowywania, jak w serii \s-1TEKTRONIX\s+1 4010
+ale także czy w terminalach hardcopy i APL.)
+Jeśli istnieje kod, przenoszący kursor do lewego krańca bieżącego wiersza,
+to powinien być on podany jako
+.BR cr .
+(Zwykle jest to powrót karetki, control M.)
+Jeśli istnieje kod dzwonka (bell, beep, itp.), to powinien być on podany
+jako
+.BR bel .
+.PP
+Jeśli istnieje kod, przesuwający kursor o jedną pozycję w lewo (jak
+backspace), to właściwość ta powinna być podana jako
+.BR cub1 .
+Podobnie, kod przesuwający w prawo, górę i dół powinien być podany jako
+.BR cuf1 ,
+.BR cuu1 ,
+i
+.BR cud1 .
+Te lokalne ruchy kursora nie powinny zmieniać tekstu, który mijają, np.
+normalnie nie używa się `\fBcuf1\fP=\ ', gdyż spacja skasowała by znak.
+.PP
+Ważnym spostrzeżeniem w tym momencie jest fakt, że lokalne ruchy kursora,
+zakodowane w
+.I terminfo
+nie są zdefiniowane w lewych i górnych krańcach terminala \s-1CRT\s0.
+Programy nie powinny więc używać backspace na lewym krańcu, chyba że podane
+jest
+.BR bw .
+Podobnie, nie powinny próbować iść w górę z pierwszej linii.
+Aby przewinąć tekst do góry, program powinien przejść do dolnego, lewego
+narożnika ekranu i wysłać łańcuch
+.B ind
+(index).
+.PP
+Aby przewinąć tekst w dół, program idzie do lewego górnego narożnika i
+wysyła łańcuch
+.B ri
+(reverse index).
+Łańcuchy
+.B ind
+i
+.B ri
+nie są zdefiniowane w przypadku przebywania w nieodpowiednich miejscach
+ekranu.
+.PP
+Wersjami parametryzowanymi sekwencji przewijających są
+.B indn
+i
+.BR rin ,
+które mają taką samą semantykę jak
+.B ind
+i
+.BR ri ,
+lecz dodatkowo pobierają parametr i przewijają tyle właśnie linii.
+Są one również niezdefiniowane w nieodpowiednich obszarach ekranu.
+.PP
+Właściwość \fBam\fR mówi czy kursor trzyma się prawego krańca ekranu po
+wysłaniu tekstu, lecz niekoniecznie tyczy się
+.B cuf1
+z ostatniej kolumny.
+Jedyny ruch lokalny, który jest zdefiniowany z lewego krańca przy podaniu
+.B bw
+to
+.BR cub1 ,
+który przejdzie do prawego krańca poprzedniego wiersza.
+Jeśli
+.B bw
+nie jest podane, efekt jest niezdefiniowany. Jest to przydatne np. do rysowania
+ramki wokół krańców ekranu. Jeśli terminal ma przełączaną właściwość
+automatycznych marginesów, to plik
+.I terminfo
+zwykle przyjmuje, że jest ona włączona, tj. \fBam\fR. Jeśli terminal ma
+polecenie, które przechodzi do pierwszej kolumny następnej linii, to komenda
+ta może być podana jako
+.B nel
+(nowa linia).
+Nie ma znaczenia czy polecenie to czyści resztę bieżącej linii, więc jeśli
+terminal nie posiada
+.B cr
+i
+.B lf
+to może wciąż uda się złożyć z czegoś działający
+.BR nel .
+.PP
+Właściwości te wystarczają do opisania terminala hard-copy i
+\*(lqglass-tty\*(rq. W konsekwencji, model teletype 33 jest opisany jako
+.PP
+.DT
+.nf
+.ft CW
+.in -7
+	\s-133\||\|tty33\||\|tty\||\|model 33 teletype,
+	bel=^G, cols#72, cr=^M, cud1=^J, hc, ind=^J, os,\s+1
+.in +7
+.ft R
+.PP
+a Lear Siegler \s-1ADM\-3\s0 jako
+.PP
+.DT
+.nf
+.ft CW
+.in -7
+	\s-1adm3\||\|3\||\|lsi adm3,
+	am, bel=^G, clear=^Z, cols#80, cr=^M, cub1=^H, cud1=^J,
+	ind=^J, lines#24,\s+1
+.in +7
+.ft R
+.fi
+.PP
+.SS Łańcuchy parametryzowane
+.PP
+Adresowanie kursora i inne łańcychy wymagające parametrów terminala są
+opisaywane przez właściwość parametryzowanego łańcucha, w której występują
+sekwencje specjalne typu
+.IR printf (3S),
+jak \fB%x\fR.
+Na przykład aby adresować kursor, podana jest właściwość
+.BR cup ,
+używająca dwóch parametrów:
+wiersza i kolumny adresowania. (wiersze i kolumny sa numerowane od zera i
+odnoszą się do fizycznego ekranu, widzianego przez użytkownika, a nie do
+niewidzialnego obszaru pamięci.)
+Jeśli terminal posiada związane z pamięcią adresowanie kursora, to może to
+być wskazywane przez
+.BR mrcup .
+.PP
+Mechanizm parametrów używa stosu i specjalnych kodów \fB%\fP do jego
+obsługi. Zazwyczaj sekwencja powoduje wepchnięcie jednego z parametrów na
+stos, a następnie jego wydrukowanie w pewnym formacie. Często wymagane są
+bardziej złożone operacje.
+.PP
+Kodowania \fB%\fR mają następujące znaczenia:
+.PP
+.DT
+.nf
+.ta .5i 1.5i
+	\s-1%%	daje `%'
+	%\fI[[\fP:\fI]flagi][szerokość[.precyzja]][\fPdoxXs\fI]\fP
+		podobnie jak w \fBprintf\fP, flagi to [-+#] i spacja
+	%c	drukowanie pop() daje %c
+
+	%p[1-9]	wepchnij \fIi\fP'ty parm
+	%P[a-z]	ustaw zmienną dynamiczną [a-z] na pop()
+	%g[a-z]	pobierz dynamiczną zmienną [a-z] i wepchnij ją
+	%P[A-Z]	ustaw zmienną statyczną [a-z] na pop()
+	%g[A-Z]	pobierz zmienną statyczną [a-z] i wepchnij ją
+	%'\fIc\fP'	stała znakowa \fIc\fP
+	%{\fInn\fP}	stała całkowita \fInn\fP
+	%l	wepchnij strlen(pop)
+
+	%+ %- %* %/ %m
+		 arytmetyka (%m to mod): push(pop() op pop())
+	%& %| %^	operacje bitowe: push(pop() op pop())
+	%= %> %<	operacje logiczne: push(pop() op pop())
+	%A, %O	operacje logiczne and i or (dla warunków)
+	%! %~	jednoargumentowe operacje push(op pop())
+	%i	dodaj 1 do pierwszych dwóch parm (terminale ANSI)
+
+	%? expr %t częśćthen %e częśćelse %;
+		if-then-else, %e częśćelse jest opcjonalna.
+		Dopuszalne są else-if a'la Algol 68:
+		%? c\d1\u %t b\d1\u %e c\d2\u %t b\d2\u %e c\d3\u %t b\d3\u %e c\d4\u %t b\d4\u %e %;
+\s+1		c\di\u są warunkami, b\di\u są ciałami.
+.fi
+.PP
+Operacje binarne są w postaci postfiksowej, z operandami w typowej
+kolejności. Znaczy to, że aby uzyskać x-5, można użyć "%gx%{5}%-". Zmienne %P
+i %g są stałe podczas analizy łańcucha specjalnego.
+.PP
+Rozważ GP2645, w którym aby dostać się do 3 wiersza i 12 kolumny należało
+wysłać \eE&a12c03Y, wypełnionego na 6 milisekund. Zauważ, że kolejność
+wierszy i kolumn jest tu w inwersji i że są one drukowane jako dwie cyfry.
+W efekcie jego właściwość \fBcup\fR to \*(lqcup=6\eE&%p2%2dc%p1%2dY\*(rq.
+.PP
+Microterm \s-1ACT-IV\s0 wymaga poprzedzenia bieżącego wiersza i kolumny
+znakiem \fB^T\fR i zakodowania wiersza i kolumny binarnie,
+\*(lqcup=^T%p1%c%p2%c\*(rq.
+Terminale, używające \*(lq%c\*(rq muszą być w stanie cofnąć (backskpace)
+kursor (\fBcub1\fR) i przesuwać go o jedną linię w górę na ekranie
+(\fBcuu1\fR).
+Jest to konieczne, gdyż nie zawsze bezpiecznie jest transmitować \fB\en\fR,
+\fB^D\fR i \fB\er\fR, ponieważ system może je zmienić lub pominąć.
+(funkcje biblioteczne, obsługujące terminfo ustawiają tryby tty tak, aby
+tabulacje nigdy nie były rozwijane, więc \et może wysyłać bez obaw. Jest to
+sprawa pierwszej wagi dla Ann Arbor 4080.)
+.PP
+Ostatnim przykładem jest \s-1LSI ADM\s0-3a, który używa offsetów wiersza i
+kolumny ze spacją, \*(lqcup=\eE=%p1%' '%+%c%p2%' '%+%c\*(rq.
+Po wysłaniu `\eE=', pierwszy parametr jest wpychany na stos, wpychana jest
+wartość ASCII dla spacji (32), są one następnie dodawane (wpychanie na stos
+ich sumy i zamiana dwóch poprzednich wartości) i produkowane jako
+znak.
+Następnie to samo jest wykonywane dla drugiego parametru.
+Możliwe są również bardziej złożone działania arytmetyczne na stosie.
+.PP
+.SS Ruchy kursora
+.PP
+Jeśli terminal posiada szybki sposób na zerowanie pozycji kursora (na lewy
+górny narożnik ekranu), to może to być podane jako \fBhome\fR; podobnie,
+szybkim sposobem dostania się do dolnego lewego narożnika jest \fBll\fR;
+może to wykonywać przejście w górę z pomocą \fBcuu1\fR z pozycji zerowej, lecz
+program samodzielnie nie powinien tego robić (chyba że \fBll\fR tak robi),
+gdyż aplikacja nie może nic zakładać o rezultacie przejścia w górę z pozycji
+zerowej. Zauważ, że zerowanie pozycji jest równoważne adresowaniu na (0,0):
+na lewy górny narożnik ekranu, a nie pamięci.
+(Z tej przyczyny sekwencja \eEH terminali HP nie może być używana jako
+.BR home .)
+.PP
+Jeśli terminal posiada bezwzględne (absolute) adresowanie wierszy lub kolumn,
+to może to być podane jako pojedyncze właściwości parametryczne,
+.B hpa
+(bezwzględna pozycja pozioma)
+i
+.B vpa
+(bezwzględna pozycja pionowa).
+Czasami są one krótsze niż bardziej ogólne sekwencje dwuparametrowe (np. dla
+hp2645) i mogą być używane chętniej niż
+.BR cup .
+Jeśli istnieją sparametryzowane ruchy lokalne (np. przesuń
+.I n
+spacji w prawo), to mogą być one podane jako
+.BR cud ,
+.BR cub ,
+.BR cuf 
+i
+.BR cuu
+z pojedynczym parametrem, określającym ilość spacji przesunięcia.
+Sekwencje te są przydatne jeśli terminal nie ma
+.BR cup ,
+tak jak np. \s-1TEKTRONIX\s+1 4025.
+.PP
+Jeśli terminal podczas przcy z programem, używającym właściwości musi być w
+specjalnym trybie działania, to kody wchodzenia i wychodzenia z tego trybu
+mogą być podane jako \fBsmcup\fR i \fBrmcup\fR.
+Przyszło to m.in. z terminali takich jak Concept, który miał więcej niż
+jedną stronę pamięci. Jeśli terminal ma tylko związane z pamięcią
+adresowanie kursora (a nie związane z ekranem) to jednoekranowe okno musi
+być poprawione w celu wymuszenia poprawnego działania adresowania kursora.
+Jest to używane również dla \s-1TEKTRONIX\s+1 4025, gdzie
+.B smcup
+ustawia znak komendy na ten, używany przez terminfo. Jeśli sekwencja
+\fBsmcup\fP nie odtworzy ekranu po wysłaniu sekwencji \fBrmcup\fP (do stanu
+sprzed wysłania \fBrmcup\fP), podaj \fBnrrmc\fP.
+.PP
+.SS Czyszczenie obszarów
+.PP
+Jeśli terminal może czyścić ekran od bieżącej pozycji do końca linii,
+pozostawiając kursor na swoim miejscu, to powinno to być określone jako
+\fBel\fR. Jeśli terminal może czyścić ekran od końca linii, do bieżącej
+pozycji, pozostawiając kursor na miejscu, to powinno to być określone jako
+\fBel1\fP. Jeśli terminal może czyścić ekran od bieżącej pozycji do końca
+wyświetlacza, to powinno to być określane jako \fBed\fR. \fBEd\fR jest
+zdefiniowane jedynie dla pierwszej kolumny linii. (Może więc być symulowane
+przez żądanie kasowania wielkiej liczby linii jeśli prawidziwe
+.B ed
+nie jest dostępne.)
+.PP
+.SS Wstawianie/kasowanie linii i ruchy pionowe
+.PP
+Jeśli terminal może otworzyć nową pustą linię przed linią, w której znajduje
+się kursor, to powinno to być okreslone jako \fBil1\fR; jest to obsługiwane
+tylko z pierwszej pozycji w linii. Kursor musi potem pojawić się na nowej,
+pustej linii. Jeśli terminal może kasować linię, na której znajduje się
+kursor, to powinno to być określone przez \fBdl1\fR; może to być obsługiwane
+tylko z pierwszej pozycji na kasowanej linii.
+Wersje
+.B il1
+i
+.BR dl1 ,
+które mogą pobierać parametr, określający ile linii skasować lub wstawić,
+mogą być podawane jako
+.B il
+i
+.BR dl .
+.PP
+Jeśli terminal ma ustawialny region przewijania (jak vt100), to komenda
+ustawiająca to może być opisana z pomocą właściwości
+.BR csr ,
+pobierającej dwa parametry:
+górną i dolną linię regionu przewijania.
+Pozycja kursora jest po użyciu tej komendy niestety niezdefiniowana.
+.PP
+Efekt wstawienia lub skasowania linii można osiągnąć z użyciem
+.B csr
+na odpowiednio wybranym regionie; komendy
+.B sc
+i
+.B rc
+(zachowania i odtworzenia kursora) mogą być wówczas przydatne do zapewnienia,
+że zestawiony łańcuch nie przesunie kursora. (Zauważ, że biblioteka
+\fBncurses\fR(3X) dokonuje takiej syntezy automatycznie, więc nie musisz
+komponować łańcuchów wstawienia/skasowania z użyciem \fBcsr\fR).
+.PP
+Innym sposobem tworzenia wstawiania i kasowania może być użycie kombinacji
+właściwości index i memory-lock, obecnych na niektórych terminalach (takich,
+jak HP-700/90, które jednak posiadają również insert/delete).
+.PP
+Wstawianie linii na górze lub u dołu ekranu może być dokonywane również z
+użyciem
+.B ri
+lub
+.BR ind ,
+co często może się okazać szybsze nawet od istniejących właściwości.
+.PP
+Wartość logiczna \fBnon_dest_scroll_region\fR powinna być ustawiona jeśli
+każde okno przewijające jest efektywnie widokiem na obraz o rozmiarze ekranu.
+Aby przetestować istnienie tej właściwości, utwórz w środku ekranu region
+przewijania, napisz coś na dolnej linii, przesuń kursor na początek regionu
+i wykonaj \fBri\fR, a następnie \fBdl1\fR lub \fBind\fR. Jeśli dane
+przewijane z dołu regionu \fBri\fR pojawią się ponownie, to przewijanie nie
+jest destruktywne. Curses z Systemu V i XSI oczekują, że \fBind\fR,
+\fBri\fR, \fBindn\fR i \fBrin\fR symulują przewijanie destruktywne; ich
+dokumentacja ostrzega by nie definiować \fBcsr\fR, chyba że jest to prawda.
+Ta implementacja \fBcurses\fR jest bardziej liberalna i dokona jawnego
+kasowania po przewinięciu, jeśli zdefiniowane jest \fBndstr\fR.
+.PP
+Jeśli terminal potrafi definiować okno jako część pamięci, która
+współpracuje ze wszystkimi komendami, to powinno być to określone przez
+parametryzowany łańcuch
+.BR wind .
+Cztery parametry to kolejno: początkowe i końcowe linie pamięci, początkowe
+oraz kończące kolumny pamięci.
+.PP
+Jeśli terminal potrafi zachowywać pamięć wyświetlacza powyżej, to podana
+powinna być właściwość \fBda\fR; jeśli zachowana może być pamięć
+wyświetlacza poniżej, to podana powinna być właściwość \fBdb\fR.
+Wskazują one, że kasowanie linii lub przewijanie może spowodować pojawienie
+się niezerowych linii z dołu i że przewijanie w tył z pomocą \fBri\fR może
+przynieść niezerowe linie z góry.
+.PP
+.SS Wstawianie/kasowanie znaku
+.PP
+Istnieją dwa podstawowe rodzaje inteligentnych terminali, jeśli brać pod
+uwagę obsługę wstawiania/kasowania znaków opisywaną w
+.I terminfo.
+Najpopularniejsze operacje wstawiania/kasowania znaków tyczą tylko znaków w
+bieżącej linii i sztywno przesuwają znaki w kierunku jej końca. Inne
+terminale, takie jak Concept 100 i Perkin Elmer Owl rozróżniają spacje
+wstukane i niewstukane, przesuwając przy wstawianiu/kasowaniu aż do
+najbliższej niewstukanej spacji, która jest następnie albo kasowana, albo
+rozwijana na dwie niewstukane spacje. Rodzaj terminala można określić przez
+wyczyszczenie ekranu i następnie wpisanie tekstu, rozdzielonego ruchami
+kursora. Wstukaj przy użyciu ruchów kursora (nie spacji)
+\*(lqabc\ \ \ \ def\*(rq. Następnie ustaw kursor przed \*(lqabc\*(rq 
+i włącz terminal w tryb wstawiania. Jeśli wpisywanie znaków powoduje, że
+reszta linii sztywno przesuwa się w prawo, to terminal nie rozróżnia spacji
+wstukanych od niewstukancyh. Jeśli \*(lqabc\*(rq przesunie się do \*(lqdef\*(rq 
+które następnie zacznie się posuwać wraz z nim aż do końca linii, to masz
+drugi rodzaj terminala. W tym wypadku powinieneś podać właściwość \fBin\fR,
+która oznacza \*(lqinsert null\*(rq.
+Chociaż są to logicznie dwa oddzielne atrybuty (jednoliniowy vs.
+wieloliniowy tryb wstawiania i specjalne traktowanie niewstukanych spacji),
+nie znaleźliśmy terminala, którego tryb wstawiania nie mógłby zostać opisany
+pojedynczym atrybutem.
+.PP
+Terminfo może opisywać zarówno terminale posiadające tryb wstawiania, jak i
+terminale, które wysyłają prostą sekwencję do otwierania pustej pozycji w
+bieżącej linii. Jako \fBsmir\fR podaje się sekwencję wchodzenia w tryb
+wstawiania. Jako \fBrmir\fR podaje się sekwencje do wychodzenia z trybu
+wstawiania. Jako \fBich1\fR podaje się sekwencję, którą należy wysłać tuż
+przed wysłaniem wstawianego znaku. Większość terminali z prawdziwym trybem
+wstawiania nie daje \fBich1\fR; terminale, które wysyłają sekwencje do
+otwierania pozycji ekranu podają ją.
+.PP
+Jeśli twój terminal posiada obydwie te właściwości, to zwykle wybierany jest
+tryb wstawiania. Technicznie, nie powinieneś podawać obydwu, chyba że
+terminal wymaga ich łącznego działania. Niektóre nie-curses-owe aplikacje
+mogą się pogubić jeśli podane są obydwie; symptomem są podwojone znaki we
+wstawianiu używającym odświeżania. Wymaganie to jest obecnie rzadkie;
+większość sekwencji \fBich\fR nie wymaga poprzedzającego smir, a większość
+trybów wstawiania smir nie wymaga \fBich1\fR przed każdym znakiem. Dlatego
+\fBcurses\fR zakłada, że tak właśnie jest i używa albo \fBrmir\fR/\fBsmir\fR
+albo \fBich\fR/\fBich1\fR (ale nie obydwu). Jeśli musisz napisać opis dla
+ncurses, dla terminala, wymagającego obydwu tych działań, załącz sekwencje
+\fBrmir\fR/\fBsmir\fR w \fBich1\fR.
+.PP
+Jeśli po wstawieniu wymagane jest dopełnienie, podaj je jako liczbę
+milisekund w \fBip\fR (opcja łańcuchowa). Wszelkie inne sekwencje, które
+wymagają wysłania po wstawieniu pojedynczego znaku również mogą być podane w
+\fBip\fR. Jeśli twój terminal wymaga zarówno umieszczenia w `trybie
+wstawiania' jak i specjalnego kodu do poprzedzania każdego wstawianego
+znaku, to podane mogą być
+.BR smir / rmir
+oraz
+.B ich1
+i obydwie sekwencje zostaną użyte.
+Właściwość
+.B ich
+z jednym parametrem powtarza rezultat
+.B ich1
+.IR n -krotnie.
+.PP
+Jeśli między znakami wpisywanymi nie w trybie wstawiania wymagane jest
+wypełnianie, podaj je jako liczbę milisekund wypełniania w \fBrmp\fP(???).
+.\" If padding is necessary between characters typed while not
+.\" in insert mode, give this as a number of milliseconds padding in \fBrmp\fP.
+.PP
+Czasami konieczne jest przesunięcie się w trybie wstawiania, aby usunąć
+znaki z tej samej linii (np. jeśli za pozycją wstawiania znajduje się
+tabulacja). Jeśli twój terminal zezwala na ruchy podczas przebywania w
+trybie wstawiania, to powinien mieć właściwość \fBmir\fR, przyspieszającą w
+tym przypadku wstawianie. Pominięcie \fBmir\fR ma wpływ jedynie na szybkość.
+Niektóre terminale (np. Datamedia) nie mogą mieć \fBmir\fR, gdyż ich tryb
+wstawiania działa tak, że na to nie pozwala.
+.PP
+Do kasowania pojedynczego znaku można podać
+.BR dch1 ,
+albo
+.B dch
+do kasowania z parametrem
+.IR n ,
+który mówi, by skasować
+.IR n " znaków,"
+lub sekwencje wchodzenia (\fBsmdc\fR) i wychodzenia (\fBrmdc\fR) z trybu
+kasowania (dowolny tryb, którego terminal wymaga dla zadziałania
+.BR dch1 ).
+.PP
+Komenda do kasowania
+.I n
+znaków (równoważna wypuszczeniu
+.I n
+spacji bez przesuwania kursora)
+może być określona jako
+.B ech
+z jednym parametrem.
+.PP
+.SS "Podświetlanie, podkreślanie i wizualne dzwonki"
+.PP
+Jeśli twój terminal ma jeden lub więcej rodzajów atrybutów wyświetlania, to
+mogą one być reprezentowane na wiele różnych sposobów. Jedną z postaci
+wyświetlacza powinieneś określić jako
+\f2tryb wyróżniony\fR (standout), reprezentujący dobry, kontrastowy, łatwy
+do odczytu format podświetlania komunikatów o błędach i innych rzeczy
+wymagających zwrócenia uwagi. (Jeśli masz wybór, to dobrym pomysłem jest
+inwersja kolorów plus średnie rozjaśnienie, lub też sama inwersja.)
+Sekwencje, przeznaczone do wchodzenia i wychodzenia z trybu wyróżnionego są
+podawane jako \fBsmso\fR i \fBrmso\fR.
+Jeśli kod zmiany na tryb wyróżniony pozostawia na ekranie jedną lub dwie
+spacje (jak w TVI 912 i Teleray 1061), to należy podać \fBxmc\fR,
+określające ile spacji jest pozostawianych.
+.PP
+Kody rozpoczynania podkreślenia i jego kończenia mogą być podawane jako
+\fBsmul\fR i \fBrmul\fR. Jeśli terminal posiada kod podkreślania bieżącego
+znaku i przesuwania kursora o jedną pozycję w prawo (jak w Microterm Mime),
+to może to być podane jako \fBuc\fR.
+.PP
+Inne właściwości wchodzenia w różne tryby podświetlenia to
+.B blink
+(migotanie)
+.B bold
+(wytłuszczenie, lub rozjaśnienie)
+.B dim
+(średnia-jasność)
+.B invis
+(tekst niewidzialny, lub `spacjowanie')
+.B prot
+(chronione)
+.B rev
+(inwersja kolorów)
+.B sgr0
+(wyłącz
+.I wszystkie
+tryby atrybutów)
+.B smacs
+(wejdź w tryb alternatywnego zestawu znaków)
+i
+.B rmacs
+(wyjdź z trybu alternatywnego zestawu znaków).
+Włączenie dowolnego z tych trybów w pojedynkę może lub może nie wyłączyć
+innych trybów.
+.PP
+Jeśli istnieje sekwencja do ustawiania kombinacji trybów, to powinna być
+podana jako
+.B sgr
+(ustaw atrybuty),
+i pobierać 9 parametrów.
+Każdy z parametrów może być zerowy lub niezerowy, wskazując tak czy
+odpowieni atrybut jest włączony czy nie. 9 parametrów to kolejno:
+wyróżnienie, podkreślenie, inwersja, migotanie, średnia-jasność,
+wytłuszczenie, spacjowanie, chornienie, alternatywny zestaw znaków.
+Nie wszystkie tryby muszą być wspierane przez
+.BR sgr ,
+powinny być natomiast te, dla których istnieją oddzielne komendy atrybutów.
+.PP
+Na przykład DEC vt220 wspiera większość trybów:
+.PP
+.TS
+center;
+l l l
+l l l
+lw18 lw14 lw18.
+\fBparametr tparm	atrybut	sekwencja specjalna\fP
+
+brak	brak	\\E[0m
+p1	wyróżniony	\\E[0;1;7m
+p2	podkreślony	\\E[0;4m
+p3	inwersja	\\E[0;7m
+p4	migotanie	\\E[0;5m
+p5	średnia-jasność	niedostępne
+p6	wytłuszczenie	\\E[0;1m
+p7	niewidzialność	\\E[0;8m
+p8	chroń	nieużywane
+p9	altznaki	^O (off) ^N (on)
+.TE
+.PP
+Każdą sekwencję specjalną rozpoczynamy od wyłączenia wszelkich istniejących
+trybów, gdyż nie ma prostego sposobu na określenie czy są aktywne. Tryb
+wyróżnienia jest zestawiany jako kombinacja inwersji i wytłuszczenia.
+Terminal vt220 ma tryb ochronny, lecz nie jest on wykorzystywany w sgr, gdyż
+chroni również znaki ekranu przed kasowaniami stacji.
+Tryb alternatywnego zestawu znaków jest też inny; różni się tym, że jest
+albo ^O, albo ^N, zależnie czy jest wyłączony czy włączony.
+Jeśli wszystkie tryby są włączone, to wynikową sekwencją jest \\E[0;1;4;5;7;8m^N.
+.PP
+Niektóre sekwencje są wspólne dla różnych trybów. Na przykład ;7 jest
+produkowane dla prawdziwych p1 lub p3, tj. jeśli włączony jest tryb standout
+lub inwersji.
+.PP
+Spisanie powyższych sekwencji wraz z ich zależnościami daje
+.PP
+.TS
+center;
+l l l
+l l l
+lw18 lw14 lw18.
+\fBsekwencja	kiedy wypuścić	translacja terminfo\fP
+
+.ft CW
+\\E[0	zawsze	\\E[0
+;1	gdy p1 lub p6	%?%p1%p6%|%t;1%;
+;4	gdy p2	%?%p2%|%t;4%;
+;5	gdy p4	%?%p4%|%t;5%;
+;7	gdy p1 lub p3	%?%p1%p3%|%t;7%;
+;8	gdy p7	%?%p7%|%t;8%;
+m	zawsze	m
+^N lub ^O	gdy p9 ^N, inaczej ^O	%?%p9%t^N%e^O%;
+.ft R
+.TE
+.PP
+Wstawienie tego wszystkiego do sekwencji sgr daje:
+.PP
+.nf
+    sgr=\\E[0%?%p1%p6%|%t;1%;%?%p2%t;4%;%?%p1%p3%|%t;7%;
+        %?%p4%t;5%;%?%p7%t;8%;m%?%p9%t\\016%e\\017%;,
+.fi
+.PP
+Pamiętaj, że jeśli podajesz sgr, to musisz też podać sgr0.
+.PP
+Terminale z ``magic cookie'' (magiczne ciasteczko)
+.RB ( xmc )
+wystawiają specjalne ``ciasteczka'' gdy odbierają sekwencje ustawiania
+trybu, które w zasadzie wpływają na algorytm wyświetlania, a nie na
+dodatkowe bity dla każdego znaku.
+Niektóre terminale, jak HP 2621 automatycznie wychodzą z trybu wyróżnionego
+gdy kursor przechodzi do nowej linii, lub gdy jest przeadresowany.
+Programy używające trybu wyróżnionego powinny z niego wychodzić przed
+przesunięciem kursora lub wysłaniem znaku nowej linii. Zwolnione mogą być z
+tego jedynie przy obecności właściwości
+.BR msgr ,
+zapewniającej, że przemieszczanie się w trybie wyróżnionym jest bezpieczne.
+.PP
+Jeśli terminal posiada mechanizm zapalania ekranu dla sygnalizacji błędu
+(zamiennik dzwonka), to może to być podane jako \fBflash\fR. Nie może to
+przemieszczać kursora.
+.PP
+Jeśli kursor może być bardziej widoczny niż zwykle, to podaj tą sekwencję jako
+.BR cvvis .
+Jeśli istnieje sposób na uniewidzialnienie kursora, to podaj to jako
+właściwość
+.BR civis .
+Właściwość
+.BR cnorm
+powinna dawać możliwość powrotu do normalnego kursora.
+.PP
+Jeśli twój terminal potrafi poprawnie generować podkreślone znaki (bez
+specjalnych kodów), to jeśli [nawet] nie wykonuje nadstukiwania, powinieneś
+nałożyć na niego właściwość \fBul\fR.
+Jeśli nadstukiwanie pozostawia widzialnym znak `pod spodem', to należy podać
+właściwość \fBos\fP. Jeśli nadstukiwania są kasowalne spacją, to powinno to
+być wskazane właściwością \fBeo\fR.
+.PP
+.SS Keypad i klawisze funkcyjne
+.PP
+Jeśli terminal posiada keypad, który przesyła kody przy naciskaniu klawiszy,
+to można podać te informacje. Zauważ, że nie można obsługiwać terminali
+gdzie keypad działa tylko lokalnie (tyczy się to np. części klawiszy HP
+2621).
+Jeśli keypad można ustawić na przesyłanie, lub nieprzesyłanie, to należy
+podać te kody jako \fBsmkx\fR i \fBrmkx\fR.
+W przeciwnym wypadku zakłada się, że keypad zawsze przesyła kody. Kody
+przesyłane przez strzałki w lewo, prawo, górę, dół oraz klawisz home mogą
+być podawane jako
+\fBkcub1, kcuf1, kcuu1, kcud1, \fRi\fB khome\fR.
+Jeśli dostępne są klawisze funkcyjne, takie jak f0, f1, ..., f10, to ich
+kody mogą być podane jako \fBkf0, kf1, ..., kf10\fR.
+Jeśli klawisze te mają inne etykiety niż domyślne f0 do f10, to można je
+podać jako \fBlf0, lf1, ...,fl10\fR.
+Można również podać kody wysyłane przez inne klawisze specjalne:
+.B kll
+(home down),
+.B kbs
+(backspace),
+.B ktbc
+(czyść wszystkie tabulacje),
+.B kctab
+(czyść tabulator w tej kolumnie),
+.B kclr
+(klawisz czyszczenia ekranu klub wymazywania),
+.B kdch1
+(klawisz kasowania (delete)),
+.B kdl1
+(kasowanie linii),
+.B krmir
+(wyjście z trybu wstawiania),
+.B kel
+(czyszczenie do końca linii),
+.B ked
+(czyszczenie do końca ekranu),
+.B kich1
+(wstaw znak, lub wejdź w tryb wstawiania),
+.B kil1
+(wstaw linię),
+.B knp
+(następna strona (next page)),
+.B kpp
+(poprzednia strona (previous page)),
+.B kind
+(przewijaj w przód),
+.B kri
+(przewijaj w tył),
+.B khts
+(ustaw w tej kolumnie tabulator).
+Dodatkowo, jeśli keypad posiada tablicę 3x3 klawiszy, zawierającą 4 klawisze
+strzałek, to pozostałe pięć klawiszy można określić jako
+.BR ka1 ,
+.BR ka3 ,
+.BR kb2 ,
+.BR kc1 
+oraz
+.BR kc3 .
+Klawisze te są przydatne gdy potrzebne są efekty kierunkowego padu 3x3.
+.PP
+Łańcuchy programowania klawiszy funkcyjnych mogą być podawane jako
+.BR pfkey ,
+.BR pfloc
+oraz
+.BR pfx .
+Łańcuch do programowania etykiet ekranowych powinien być podawany jako
+\fBpln\fP. Każdy z tych łańcuchów pobiera dwa parametry: numer kalwisza
+funcyjnego do programowania (0 do 10) oraz łańcuch, na który go
+zaprogramować. Numery klawiszy funkcyjnych przekraczające ten zakres mogą
+programować niezdefiniowane klawisze, w sposób zależny od terminala.
+Różnica między właściwościami polega na tym, że
+.B pfkey
+powoduje iż naciśnięcie klawisza jest równoważne wklepaniu przez użytkownika
+danego łańcucha;
+.B pfloc
+powoduje, że łańcuch jest wykonywany przez terminal lokalnie;
+.B pfx
+powoduje, że łańcuch jest przesyłany do komputera.
+.PP
+Właściwości \fBnlab\fP, \fBlw\fP i \fBlh\fP definiują liczbę programowalnych
+etykiet ekranowych wraz z ich szerokością i wysokością. Jeśli istnieją
+komendy do wyłączania etykiet, to powinny być podane w \fBsmln\fP i
+\fBrmln\fP.
+\fBsmln\fP jest zazwyczaj wysyłane po jednej, lub większej ilości sekwencji
+pln, aby upewnić się, że zmiana się uwidoczni.
+.PP
+.SS Tabulacje i inicjalizacja
+.PP
+Jeśli terminal posiada sprzętowe tabulacje, to komenda przejścia do
+następnego tabulatora może być podana jako
+.B ht
+(zwykle control I).
+Komenda ``lewej-tabulacji'', przenosząca w lewo do poprzedzającego
+tabulatora może być podana jako
+.BR cbt .
+Konwencja mówi, że jeśli tryby teletype wskazują, że tabulacje są rozwijane
+przez komputer, a nie są przesyłane do terminala, to  programy nie powinny
+używać
+.B ht
+czy
+.B cbt
+nawet jeśli są one obecne, gdyż użytkownik może nie mieć prawidłowo
+ustawionych tabulatorów.
+Jeśli terminal posiada sprzętowe tabulatory, które sa początkowo ustawiane
+co
+.I n
+spacji, to powinien być podany parametr numeryczny
+.BR it ,
+pokazujący odstępy między tabulatorami.
+Zazwyczaj jest to używane przez komendę
+.IR tset
+do określania czy ustawiać tryb dla sprzętowego rozwijania tabulacji i czy
+ustawiać tabulatory.
+Jeśli terminal posiada tabulatory, które można zachować w nieulotnej
+pamięci, to opis terminfo może zakładać, że są one poprawnie ustawione.
+.PP
+Inne właściwości zawierają łańcuchy
+.BR is1 ,
+.BR is2
+oraz
+.BR is3 ,
+służące do inicjalizacji terminala,
+.BR iprog ,
+czyli ścieżkę do programu, używanego do inicjalizacji terminala oraz
+\fBif\fR, czyli nazwę pliku, zawierającego długie łańcuchy inicjalizacyjne.
+Łańcuchy te  powinny ustawić terminal na tryby współpracujące z pozostałym
+opisem terminfo.
+Są one zwykle przesyłane do terminala poprzez opcję
+.I init
+programu
+.IR tput 
+przy każdym logowaniu użytkownika.
+Są one drukowane w następującej kolejności:
+uruchom program
+.BR iprog ;
+wyślij
+.BR is1 ;
+.BR is2 ;
+ustaw marginesy przy użyciu
+.BR mgc ,
+.BR smgl i
+.BR smgr ;
+ustaw tabulatory przy użyciu
+.B tbc
+i
+.BR hts ;
+wydrukuj plik
+.BR if ;
+i w końcu wyślij
+.BR is3 .
+.PP
+Większość inicjalizacji jest wykonywana w
+.BR is2 .
+Tryby specjalne terminala można ustawiać bez duplikowania łańcuchów,
+wstawiając wspólne sekwencje do
+.BR is2 ,
+a specjalne elementy do
+.B is1
+oraz
+.BR is3 .
+Para sekwencji, która dokonuje twardego resetu z kompletnie nieznanego stanu
+może być podobnie podawana jako
+.BR rs1 ,
+.BR rs2 ,
+.BR rf
+i
+.BR rs3 ,
+analogicznie do
+.B is2
+oraz
+.BR if .
+Łańcuchy te są wysyłane przez program
+.IR reset ,
+służący do naprawiania terminala gdy ten wejdzie w dziwny stan. Komendy
+zazwyczaj są umieszczane w
+.BR rs1 ,
+.BR rs2
+.B rs3
+i
+.B rf
+jedynie jeśli dają denerwujące efekty na ekranie i nie są konieczne podczas
+logowania sie. Na przykład komenda ustawiania vt100 na 80 kolumn normalnie
+jest częścią
+.BR is2 ,
+lecz powoduje denerwujące zakłócenie ekranu i zwykle nie jest wymagana, gdyż
+terminal normalnie już jest w trybie 80-kolumnowym.
+.PP
+Jeśli istnieją komendy do ustawiania i czyszczenia tabulatorów, to mogą być
+one podawane jako
+.B tbc
+(czyść wszystkie tabulatory)
+i
+.B hts
+(ustaw tabulator w bieżącej kolumnie w każdym wierszu).
+Jeśli do ustawienia tabulatorów wymagana jest bardziej skomplikowana
+sekwencja, to może być ona umieszczona w
+.B is2
+lub
+.BR if .
+.SS Opóźnienia i wypełnianie
+.PP
+Wiele starszych i wolniejszych terminali nie obsługuje ani XON/XOFF ani
+potwierdzania DTR. Wliczać w to można terminale hardcopy i pewne archaiczne
+CRT (np, DEC VT100). Wymagają one wypełniania znaków po pewnych ruchach
+kursora i zmianach ekranu.
+.PP
+Jeśli terminal używa potwierdzania xon/xoff dla sterowania przepływu (to
+znaczy automatycznie wysyła ^S do hosta gdy bufory wejściowe zbliżają się do
+przepełnienia), ustaw
+.BR xon .
+Właściwość ta powstrzymuje emisję wypełniania. Możesz też ustawić ją dla
+mapowanych w pamięć urządzeń konsolowych, które efektywnie nie mają
+ograniczeń szybkości. Informacje wypełniające powinny wciąż być dołączane,
+aby procedury mogły lepiej decydować o względnych kosztach, lecz rzeczywiste
+znaki wypełnienia nie będą wysyłane.
+.PP
+Jeśli podane jest \fBpb\fR (szybkość wypełniania), to wypełnianie nie jest
+używane przy szybkościach niższych niż \fBpb\fR. Jeśli wpis nie zawiera
+szybkości, to emisja wypełniania w pełni zależy od \fBxon\fR.
+.PP
+Jeśli terminal wymaga innych niż zero znaków wypełniania, to powinno to być
+podawane jako \fBpad\fR.
+Z łańcucha 
+.B pad
+używany jest jedynie pierwszy znak.
+.PP
+.SS Linie statusu
+Niektóre terminale posiadają dodatkowe `linie statusu', które nie są
+normalnie używane przez oprogramowanie (a więc nie liczą się jako właściwość
+\fBlines\fR terminala).
+.PP
+Najprostszym przypadkiem jest linia statusu, którą można adresować kursorem,
+lecz nie jest częścią podstawowego regionu przewijania ekranu; taką linię
+statusu posiada Heathkit H19 oraz 24 liniowe VT100 z 23-liniowym regionem
+przewijania ustawianym na starcie. Sytuacja ta jest wskazywana przez
+właściwość \fBhs\fR.
+.PP
+Niektóre terminale z liniami statusu wymagają specjalnych sekwencji aby
+dostać się do tej linii. Mogą one być wyrażane jako łańcuchy z pojedynczymi
+parametrami \fBtsl\fR, które pobierają pozycję kursora względem zerowej
+kolumny linii statusu. Właściwość \fBfsl\fR musi powracać do pozycji ekranu
+głównego, gdzie wywołano ostatnie \fBtsl\fR. Możliwe, że konieczne będzie
+osadzenie wartości łańcuchowych \fBsc\fR (zachowanie kursora) i \fBrc\fR
+(odtworzenie kursora) w \fBtsl\fR i \fBfsl\fR.
+.PP
+Linia statusu jest zazwyczaj tej samej szerokości co szerokość terminala.
+Gdy nie jest to prawdą, należy podać właściwość numeryczną \fBwsl\fR.
+.PP
+Komend kasowania linii statusu może być podawana jako \fBdsl\fR.
+.PP
+Wartość logiczna \fBeslok\fR określa, że sekwencje specjalne, tabulacje itp.
+działają w linii statusu normalnie.
+.PP
+Implementacja \fBncurses\fR nie używa jeszcze żadnej z tych właściwości Są
+one tu udokumentowane na wypadek, gdyby stały się istotne.
+.PP
+.SS Grafika liniowa
+.PP
+Wiele terminali posiada alternatywne zestawy znaków, przydatne do rysowania
+figur. Terminfo i \fBcurses\fR mają wsparcie do rysowania znaków wspieranych
+przez VT100 plus niektóre znaki z AT&T 4410v1. Alternatywny zestaw znaków
+może być określony właściwością \fBacsc\fR.
+.PP
+.TS H
+center expand;
+l l l l
+l l l l
+lw25 lw10 lw6 lw6.
+.\".TH
+\fBNazwa	Nazwa	Ascii	Nazwa\fR
+\fBglifu	ACS	domyślnie	VT100\fR
+UK znak funta        	ACS_STERLING	f	}
+strzałka w dół	ACS_DARROW	v	.
+strzałka w lewo	ACS_LARROW	<	,
+strzałka w prawo	ACS_RARROW	>	+
+strzałka w górę	ACS_UARROW	^	-
+plansza kwadratów	ACS_BOARD	#	h
+kula          	ACS_BULLET	o	~
+plansza szachowa	ACS_CKBOARD	:	a
+symbol stopnia   	ACS_DEGREE	\e	f
+diamond         	ACS_DIAMOND	+	`
+większylubrówny	ACS_GEQUAL	>	z
+greckie pi        	ACS_PI	*	{
+linia poprzeczna 	ACS_HLINE	-	q
+symbol latarni  	ACS_LANTERN	#	i
+duży plus/skrzyżowanie	ACS_PLUS	+	n
+mniejszylubrówny	ACS_LEQUAL	<	y
+lewy niski narożnik	ACS_LLCORNER	+	m
+prawy niski narożnik	ACS_LRCORNER	+	j
+nierówny       	ACS_NEQUAL	!	|
+plus/minus      	ACS_PLMINUS	#	g
+scan line 1     	ACS_S1  	~	o
+scan line 3     	ACS_S3  	-	p
+scan line 7     	ACS_S7  	-	r
+scan line 9     	ACS_S9  	\&_	s
+czysty blok kwadratowy	ACS_BLOCK	#	0
+T wskazujące w dół	ACS_TTEE	+	w
+T wskazujące w lewo	ACS_RTEE	+	u
+T wskazujące w prawo	ACS_LTEE	+	t
+T wskazujące w górę 	ACS_BTEE	+	v
+lewy wysoki narożnik	ACS_ULCORNER	+	l
+prawy wysoki narożnik	ACS_URCORNER	+	k
+linia pionowa   	ACS_VLINE	|	x
+.TE
+.PP
+Najlepszym sposobem na zdefiniowanie zestawu graficznego nowego urządzenia
+jest dodanie do kopii tej tabeli kolumny, podającej znak, jaki (po emisji
+między \fBsmacs\fR/\fBrmacs\fR) został wyrenderowany jako odpowiadająca
+[kodowi] grafika. Następnie przeczytaj pary VT100/twój terminal z prawa na
+lewo--będzie to twój łańcuch ACSC.
+.PP
+.SS Obsługa kolorów
+.PP
+Większość terminali kolorowych to albo terminale typu Tektronix, albo typu
+HP. Te pierwsze mają predefiniowany zestaw N kolorów (N zwykle wynosi 8) i
+mogą ustawiać w komórkach znakowych niezależnie kolor tła i pierwszego
+planu, tworząc N*N par kolorów. Na terminalach HP należy ustawiać każdą parę
+kolorów osobno (tło i pierwszy plan nie są ustawiane niezależnie). Można
+zdefiniować M par kolorów z  2*M dostępnych kolorów. Terminale zgodne z ANSI
+są typu Tektronix.
+.PP
+Pewne podstawowe właściwości kolorów są niezależne od metody kolorowania.
+Waściwości numeryczne \fBcolors\fR i \fBpairs\fR określają maksymalną liczbę
+kolorów i par kolorów, które można naraz wyświetlać. Łańcuch \fBop\fR (para
+oryginalna) ustawia tło i pierwszy plan na domyślne wartości terminala.
+Łańcuch \fBoc\fR resetuje wszystkie kolory i pary kolorów na domyślne
+wartości terminala. Niektóre terminala (włącznie z wieloma emulatorami
+terminali PC) kasuje obszary ekranu z obecnym tłem, zamiast włączyć domyślne
+tło; powinny one posiadać właściwość logiczną
+\fBbce\fR.
+.PP
+Aby zmienić bieżący kolor pierwszego planu lub tła na terminalu typu
+Tektronix, należy użyć \fBsetaf\fR (ustaw pierwszy plan ANSI) i \fBsetab\fR
+(ustaw tło ANSI). Pobierają one jeden parametr--numer koloru. Dokumentacja
+SVr4 opisuje tylko \fBsetaf\fR/\fBsetab\fR; draft XPG4 mówi, że "Jeśli
+terminal obsługuje sekwencje specjalne ANSI do ustawiania tła i pierwszego
+planu, to powinny być one zakodowane odpowiednio jako \fBsetab\fR i
+\fBsetaf\fR. Jeśli terminal obsługuje inne sekewencje specjalne ustawiania
+tła i pierwszego planu, to powinny być one kodowane jako \fBsetb\fR i
+\fBsetf\fR. Funkcja \fIvidputs()\fR i funkcje odświeżania używają (o ile są
+zdefiniowane) \fBsetaf\fR i \fBsetab\fR."
+.PP
+Właściwości \fBsetaf\fR/\fBsetab\fR i \fBsetf\fR/\fBsetb\fR pobierają
+pojedynczy argument numeryczny. Wartości 0-7 są przenośnie zdefiniowane w
+sposób następujący (środkowa kolumna to symboliczne wartości #define z
+nagłówków bibliotek \fBcurses\fR). Sprzęt terminala może mapować je jak
+chce, lecz wartości RGB określają normalne lokacje w przestrzeni kolorów.
+space.
+.PP
+.TS H
+center;
+l c c c
+l l n l.
+\fBKolor	#define 	Wartość	RGB\fR
+czarny	\fBCOLOR_BLACK\fR	0	0, 0, 0
+czerwony	\fBCOLOR_RED\ \fR	1	max,0,0
+zielony	\fBCOLOR_GREEN\fR	2	0,max,0
+żółty	\fBCOLOR_YELLOW\fR	3	max,max,0
+niebieski	\fBCOLOR_BLUE\fR	4	0,0,max
+fioletowy	\fBCOLOR_MAGENTA\fR	5	max,0,max
+cyjankowy	\fBCOLOR_CYAN\fR	6	0,max,max
+biały	\fBCOLOR_WHITE\fR	7	max,max,max
+.TE
+.PP
+Na terminalu typu HP używa się \fBscp\fR z numerem pary kolorów do
+ustawienia obecnej pary kolorów.
+.PP
+Na terminalu Tektronix może być obecna właściwość \fBccc\fR. Wskazuje ona,
+że kolory można modyfikować. W tej sytuacji właściwość \fBinitc\fR pobiera
+numer koloru (0 do \fBcolors\fR-1) i trzy dalsze parametry, opisujące
+kolor. Parametry te są domyślnie interpretowane jako RGB. Jeśli obecna jest
+właściwość logiczna \fBhls\fR, to są one interpretowane jako parametry HLS
+(Hue, Lightness, Saturation). Zakresy zależą od terminala.
+.PP
+Na terminalu w rodzaju HP, \fBinitp\fR może dawać możliwość zmieniania
+wartości pary kolorów. Pobiera 7 parametrów; numer pary kolorów (0 do
+\fBmax_pairs\fR-1) oraz dwie trójki, opisujące najpierw tło, a potem
+pierwszy plan. Parametry te określają RGB lub HLS, zależnie od \fBhls\fR.
+.PP
+Na niektórych terminalach kolorowych, kolory kolidują z podświetleniami.
+Można zarejestrować te kolizje we właściwośći \fBncv\fR. Jest to maska
+bitowa atrybutów, które nie mogą być używane przy włączonych kolorach.
+Odpowiedniość między atrybutami rozumianymi przez \fBcurses\fR jest
+następująca:
+.PP
+.TS
+center;
+l c c
+lw25 lw2 lw10.
+\fBAtrybut	Bit	Dziesiętnie\fR
+A_STANDOUT	0	1
+A_UNDERLINE	1	2
+A_REVERSE	2	4
+A_BLINK   	3	8
+A_DIM      	4	16
+A_BOLD    	5	32
+A_INVIS   	6	64
+A_PROTECT	7	128
+A_ALTCHARSET	8	256
+.TE
+.PP
+Na przykład na wielu konsolach IBM PC atrybut podkreślenia koliduje z
+niebieskim kolorem pierwszego planu i nie jest dostępny w trybie kolorowym.
+Powinny więc mieć ustawione właściwość \fBncv\fR na 2.
+.PP
+Curses SVr4 nie używają w ogóle \fBncv\fR, ncurses rozpoznają je i
+optymalizują wyjście.
+.PP
+.SS Różności
+Jeśli terminal wymaga innego znaku wypełniania niż zero, to jest on podawany
+jako pad.
+Z łańcucha pad wykorzystywany jest tylko pierwszy znak. Jeśli terminal nie
+obsługuje znaku wypełniania, podaj npc.
+Zauważ, że ncurses implementuje zgodną z termcap zmienną \fBPC\fR;
+dlatego aplikacje mogą ustawiać tę wartość na coś innego niż zero, a ncurses
+spróbuje najpierw \fBnpc\fR i użyje napms jeśli terminal nie posiada znaku
+wypełnienia.
+.PP
+Jeśli terminal może przesuwać w górę lub w dół o pół linii, to może to być
+określone przez
+.B hu
+(pół-linii w górę)
+i
+.B hd
+(pół-linii w dół).
+Jest to przede wszystkim przydatne dla indeksów górnych i dolnych w
+terminalach hardcopy. Jeśli terminal hardcopy potrafi przejść na następną
+stronę (eject to the next page) (tj. form feed), podaj to jako
+.B ff
+(zwykle control L).
+.PP
+Jeśli istnieje komenda do powtórzenia danego znaku podaną liczbę razy (aby
+zaoszczędzić na czasie transmisji dużej liczby takich samych znaków), można
+to określić parametryzowanym łańcuchem
+.BR rep .
+Pierwszy parametr jest powtarzanym znakiem, a drugi liczbą powtórzeń.
+Tak więc tparm(repeat_char, 'x', 10) jest równoważne `xxxxxxxxxx'.
+.PP
+Jeśli terminal posiada ustawiany znak komendy, jak w TEKTRONIX, można to
+określić przez
+.BR cmdch .
+Wybierany jest prototypowy znak komendy, używany we wszystkich
+właściwościach.
+Znak ten jest podawany przez właściwość
+.BR cmdch .
+Na niektórych systemach uniksowych obsługiwana jest następująca konwencja:
+W środowisku szukana jest zmienna
+.B CC
+i jeśli zostanie znaleziona, wszystkie pojawienia znaku prototypowego są
+zamieniane na znak ze zmiennej środowiskowej.
+.PP
+Opisy terminala, które nie reprezentują konkretnych rodzajów znanych
+terminali, takie jak
+.IR switch ,
+.IR dialup ,
+.IR patch
+i
+.IR network ,
+powinny zawierać właściwość
+.B gn
+(generic), aby programy mogły stwierdzić, że nie wiedzą jak rozmawiać z
+terminalem. (Właściwość ta nie tyczy się opisów terminali
+.IR virtual ,
+dla których znane są sekwencje specjalne.)
+.PP
+Jeśli terminal posiada klawisz ``meta'', który zachowuje się jak klawisz
+przesunięcia, ustawiający ósmy bit przesyłanego znaku, to fakt ten można
+wskazać z pomocą
+.BR km .
+W przeciwnym wypadku, oprogramowanie założy, że 8-my bit jest bitem
+parzystości i zazwyczaj będzie czyszczony.
+Jeśli istnieją łańcuchy, włączające i wyłączające ten tryb ``meta'', to
+powinny być one określone jako
+.B smm
+i
+.BR rmm .
+.PP
+Jeśli terminal ma więcej linii pamięci niż mieści się naraz na ekranie, to
+liczba tych linii powinna być określana przez
+.BR lm .
+Nadanie wartości
+.BR lm #0
+określa, że liczba linii nie jest ustalona, lecz mimo to jest więcej pamięci
+niż linii ekranowych.
+.PP
+Jeśli terminal jest jednym z obsługiwanych przez uniksowy protokół wirtualnego
+terminala, to numer terminala może być podany jako
+.BR vt .
+.PP
+Łańcuchy media copy, sterujące zewnętrzną drukarką, podłączoną do terminala
+mogą być podawane jako
+.BR mc0 :
+drukuj zawartość ekranu,
+.BR mc4 :
+wyłącz drukarkę i
+.BR mc5 :
+włącz drukarkę.
+Gdy drukarka jest włączona, tekst przesyłany do terminala będzie przesyłany
+na drukarkę. Nie jest zdefiniowane czy tekst ma być wtedy również
+wyświetlany na ekranie terminala.
+Wariacja
+.B mc5p
+pobiera jeden parametr i pozostawia drukarkę włączoną na tyle znaków, ile
+podano w parametrze; wyłączając następnie drukarkę.
+Parametr nie powinien przekraczać 255.
+Cały tekst, łącznie z
+.BR mc4 ,
+jest podczas działania
+.B mc5p
+przezroczyście przekazywany drukarce.
+.PP
+.SS Zaburzenia i uszkodzenie mózgu
+.PP
+Terminale, które nie zezwalają na wyświetlanie znaków tyldy, powinny
+wskazywać to przez \fBhz\fR.
+.PP
+Terminale, które ignorują line-feed po zawinięciu \fBam\fR, takie jak
+Concept i vt100 powinny wskazywać to przez \fBxenl\fR.
+.PP
+Jeśli do pozbycia się trybu wyróżnionego potrzebne jest
+.B el
+(zamiast zwyczajnego nadpisania na nim normalnego tekstu), należy podać
+\fBxhp\fP.
+.PP
+Terminale teleray, gdzie tabulacje zmieniają przesuwane znaki na spacje,
+powinny podawać \fBxt\fR (destruktywne tabulacje).
+Uwaga: zmienną, określającą to jest obecnie `dest_tabs_magic_smso'; w
+starszych wersjach było to teleray_glitch.
+To zaburzenie oznacza również, że nie jest możliwe ustawienie kursora na ``magicznym
+ciasteczku'', że do skasowania trybu wyróżnionego należy skasować lub
+wstawić linię. Implementacja ncurses ignoruje to.
+.PP
+Terminal Beehive Superbee, który nie potrafi poprawnie przesyłać znaków
+escape i control C ma właściwość
+.BR xsb ,
+określającą, że zamiast escape używany jest klawisz f1, a zamiast control C
+używane jest f2. (Problem ten występuje tylko w Superbee, zależnie od ROM.)
+Zauważ, że w starszych wersjach terminfo właściwość ta była nazywana
+`beehive_glitch'; obecnie jest to `no_esc_ctl_c'.
+.PP
+Inne problemy związane z konkretnymi terminalami można naprawić dodając
+dalsze właściwości typu \fBx\fR\fIx\fR.
+.PP
+.SS Podobne terminale
+.PP
+Jeśli istnieją dwa bardzo podobne terminale, gdzie jeden może być
+zdefiniowany tak samo jak drugi, z pewnymi wyjątkami, to można wykorzystać
+właściwość \fBuse\fR z nazwą podobnego terminala.
+Właściwości podane przed 
+.B use
+przesłaniają te z typu wybranego przez
+.BR use .
+Właściwości można anulować poprzez umieszczanie na lewo od definicji
+właściwości \fBxx@\fR, gdzie xx jest właściwością.
+Na przykład,
+.PP
+	2621-nl, smkx@, rmkx@, use=2621,
+.PP
+definiuje 2621-nl, który nie posiada \fBsmkx\fR, \fBrmkx\fR i z tego powodu
+nie włącza etykiet klawiszy funkcyjnych w trybie wizualnym.
+Jest to przydatne dla innych trybów terminala lub dla innych preferencji
+użytkownika.
+.PP
+.SS Pułapki długich wpisów
+.PP
+Długie wpisy terminfo rzadko są problemem; żaden wpis terminfo nie osiągnął
+jeszcze nawet 4K maksimum przeznaczonego na tablicę łańcuchową. Niestety
+jednak, translacje termcap są bardziej ograniczone (do 1K). Z tego powodu,
+translacje termcap długich wpisów terminfo mogą powodować problemy.
+.PP
+Strony podręcznika man dla 4.3BSD i starszych wersji tgetent() mówią
+użytkownikowi, by alokował 1K bufor na wpis termcap. Wpis jest zakończony
+zerem przez bibliotekę termcap, więc bezpieczną długością wpisu termcap są
+1023 bajty. Zależnie od tego, co robi dana aplikacja i biblioteka termcap i
+od tego gdzie w pliku termcap znajduje typ terminala szukany przez
+tgetent(), mogą dziać się różne rzeczy.
+.PP
+Niektóre biblioteki termcap drukują komunikat ostrzegawczy i kończą
+działanie; inne nie; inne skracają wpis do 1023 bajtów. Niektóre aplikacje
+alokują więcej niż wymagany 1K; inne nie.
+.PP
+Każdy wpis termcap zawiera związane ze sobą dwa ważne rozmiary: przed
+rozwinięciem "tc" i po rozwinięciu. "tc" jest właściwością, która fastryguje
+inny wpis termcap do końca bieżącego, aby dodać jego właściwości. Jeśli wpis
+termcap nie używa właściwości "tc", to oczywiście obydwa rozmiary są
+identyczne.
+.PP
+Długość przed rozwinięciem tc jest nawjażniejsza, gdyż dotyczy czegoś więcej
+niż tylko użytkowników konkretnego terminala. Jest to długość wpisu
+istniejącego w /etc/termcap minus para lewy ukośnik/nowa linia, które są
+pomijane przez tgetent() podczas odczytu. Niektóre biblioteki termcap
+obcinają również końcową nową linię (GNU termcap tego nie robi).
+Załóż teraz, że:
+.TP 5
+*
+wpis termcap przed rozwinięciem ma więcej niż 1023 bajty,
+.TP 5
+*
+aplikacja zaalokowała jedynie 1K,
+.TP 5
+*
+biblioteka termcap (jak BSD/OS 1.1 i GNU) odczytuje cały wpis do bufora,
+niezależnie od długości, aby zobaczyć czy jest to ten wpis co trzeba,
+.TP 5
+*
+a tgetent() szuka typu terminala, który jest albo długim wpisem, jak i
+znajduje się w pliku termcap za długim wpisem, albo nie istnieje w pliku w
+ogóle (więc tgetent() musi przeszukiwać cały plik termcap).
+.PP
+W tej sytuacji tgetent() nadpisze pamięć, być może również swój stos i
+prawdopodobnie rzuci korą. Programy typu telnet są szczególnie okaleczalne;
+nowoczesne telnety przekazują wartości jak typ terminala automatycznie.
+Wyniki są podobnie niechciane dla bibliotek termcap, jak SunOS 4.1.3 i
+Ultrix 4.4, które drukują ostrzeżenia gdy odczytują zbyt długie wpisy
+termcap. Jeśli biblioteka termcap obcina długie wpisy, jak OSF/1 3.0, to
+jest odporna na ten problem, lecz zwraca nieprawidłowe dane dla terminala.
+.PP
+Rozmiar "po rozwinięciu tc" ma podobne działanie na powyższe, lecz jedynie
+dla osób, które ustawiły TERM na ten typ terminala, gdyż tgetent() dokonuje
+rozwinięcia "tc" tylko jeśli znajdzie odpowiedni typ.
+.PP
+Ogólnie, wpis termcap, który jest dłuższy niż 1023 bajty może spowodować
+zrzut core, ostrzeżenia lub nieprawidłowe działanie. Jeśli jest zbyt długi
+przed rozwinięciem "tc", to będzie tak działał nawet dla użytkowników innych
+typów terminal, i tych których zmienna TERM nie posiada opisu w pliku
+termcap.
+.PP
+W trybie \-C (tłumaczenia na termcap), implementacja \fBtic\fR(1) z
+\fBncurses\fR daje ostrzeżenia gdy długość przed-tc wpisu termcap jest zbyt
+wielka. Opcja \-c (check) sprawdza również rozwinięte (po tc) długości.
+.SS Kompatybilność binarna
+Nie jest mądre liczyć na przenośność binarnych opisów terminfo między
+komercyjnymi wersjami uniksa. Problem polega na tym, że istnieją
+przynajmniej dwie wersje terminfo (pod HP-UX i AUX), które pochodzą z
+terminfo System V po SVr1 i dodały rozszerzone właściwości do tablicy
+łańcuchów które (binarnie) kolidują z rozszerzeniami Systemu V i XSI Curses.
+.SH ROZSZERZENIA
+Operator %x parametryzowanych łańcuchów jest typowy tylko dla implementacji
+\fBtparm\fR wykonanej w ncurses (jest wymagany do obsługi niefortunnego
+formatu \fBinitc\fR na konsoli Linux).
+.PP
+Niektóre implementacje \fBcurses\fR z SVr4 i wszystkie poprzednie nie
+interpretują operatorów %A i %O z parametryzowanych łańcuchów.
+.PP
+SVr4/XPG4 nie określają czy \fBmsgr\fR zezwala na poruszanie w trybie
+alternatywnego zestawu znaków (takie tryby mogą między innymi mapować CR
+oraz NL na znaki, które nie pociągają lokalnych przemieszczeń).
+Implementacja \fBncurses\fR ignoruje \fBmsgr\fR w trybie \fBALTCHARSET\fR.
+Przychodzi więc możliwość, że implementacja XPG4, robiąca odwrotne założenie
+może wymagać wpisów terminfo z \fBncurses\fR z wyłączonym \fBmsgr\fR.
+.PP
+Biblioteka \fBncurses\fR obsługuje tryby wstawiania znaku i wstawiania
+znaków w trochę niestandardowy sposób, aby zyskać na efektywności. Zobacz
+wyżej sekcję \fBWstawianie/kasowanie znaków\fR.
+.PP
+Podstawienia parametrów dla \fBset_clock\fR i \fBdisplay_clock\fR nie są
+udokumentowane w SVr4 i w standardzie XSI. Są one wydedukowane z
+dokumentacji terminala AT&T 505.
+.PP
+Uważaj z przyznawaniem własciwości \fBkmous\fR. \fBncurses\fR zechcą
+interpretować to jako \fBKEY_MOUSE\fR dla użytku w terminalach i w
+emulatorach (jak xterm), które potrafią zwracać informacje o śledzeniu myszy
+w strumieniu wejściowym klawiatury.
+.PP
+Różne porty komercyjne terminfo i curses wspierają różne podzbiory standardu
+XSI curses i (w niektórych przypadkach) różne zbiory rozszerzeń. Oto
+zestawienie, odpowiadające październikowi 1995:
+.PP
+\fBSVR4, Solaris, ncurses\fR --
+Wspierają wszystkie właściwości SVr4.
+.PP
+\fBSGI\fR --
+Wspiera zestaw SVr4 i dodaje jedną nieudokumentowaną właściwość łańcuchową
+(\fBset_pglen\fR).
+.PP
+\fBSVr1, Ultrix\fR --
+Obsługują one ograniczony podzbiór właściwości terminfo. Wartości logiczne
+kończą się z \fBxon_xof\fR; wartości numeryczne z \fBwidth_status_line\fR; a
+łańcuchowe z \fBprtr_non\fR.
+.PP
+\fBHP/UX\fR --
+Wspiera podzbiór SVr1 plus numeryka z SVr[234], a konkretnie \fBnum_labels\fR,
+\fBlabel_height\fR, \fBlabel_width\fR, plus klawisze funkcyjne 11 do 63, plus
+\fBplab_norm\fR, \fBlabel_on\fR, i \fBlabel_off\fR, plus pewne
+niekompatybilne rozszerzenia tablicy łańcuchów.
+.PP
+\fBAIX\fR --
+Wspiera podzbiór SVr1 plus klawisze funkcyjne 11 do 63 plus niekompatybilne
+rozszerzenia tablicy łańcuchów.
+.PP
+\fBOSF\fR --
+Wspiera zarówno zestaw SVr4 jak i rozszerzenia AIX.
+.SH PLIKI
+.TP 25
+\*d/?/*
+pliki zawierające opisy terminala
+.SH "ZOBACZ TAKŻE"
+\fBtic\fR(1M), \fBcurses\fR(3X), \fBprintf\fR(3S), \fBterm\fR(\*n).
+.SH AUTORZY
+Zeyd M. Ben-Halim, Eric S. Raymond.
+.\"#
+.\"# The following sets edit modes for GNU EMACS
+.\"# Local Variables:
+.\"# mode:nroff
+.\"# fill-column:79
+.\"# End:
diff --git a/po/pl/archive/plain/man5/virtual.5 b/po/pl/archive/plain/man5/virtual.5
new file mode 100644
index 00000000..9394e5ec
--- /dev/null
+++ b/po/pl/archive/plain/man5/virtual.5
@@ -0,0 +1,102 @@
+.\" PTM/WK/2001-VI
+.TH VIRTUAL 5 
+.SH NAZWA
+virtual \- format tabeli virtual programu Postfix
+.SH SKŁADNIA
+.B postmap /etc/postfix/virtual
+.SH OPIS
+Opcjonalna tabela \fBvirtual\fR określa przeadresowania dla lokalnych
+i nie-lokalnych odbiorców lub domen. Przeadresowania te są wykorzystywane
+przez demona \fBcleanup\fR(8). Są one rekurencyjne.
+
+Przeadresowanie \fBvirtual\fR stosowane jest tylko do adresu kopertowego
+odbiorcy i nie ma wpływu na nagłówki wiadomości. Można to traktować tak,
+jak zestaw reguł \fBS0\fR Sendmaila. Ogólne przepisanie adresów z nagłówka
+i etykiety wykonuje się za pomocą odwzorowania \fBcanonical\fR(5).
+
+Plik \fBvirtual\fR służy jako wejście polecenia \fBpostmap\fR(1). W wyniku
+jego działania powstaje zaindeksowany plik w formacie \fBdbm\fR lub \fBdb\fR,
+wykorzystywany do szybkiego wyszukiwania przez system pocztowy.
+Po aktualizacji może upłynąć około minuty zanim zmiany staną się widoczne.
+Wydanie polecenia \fBpostfix reload\fR eliminuje opóźnienie.
+
+Typowa realizacja domeny wirtualnej wygląda tak:
+
+.in +4
+.nf
+\fIdomena.witrualna        cokolwiek\fR (zawartość po prawej
+                                         bez znaczenia)
+\fIużytk1@domena.witrualna adres1\fR
+\fIużytk2@domena.witrualna adres2, adres3\fR
+.fi
+.in -4
+
+Przy takim ustawieniu serwer SMTP akceptuje pocztę do \fIdomena.witrualna\fP
+i odrzuca pocztę do \fIunknown\fR@\fIdomena.witrualna\fP jako niemożliwą
+do dostarczenia.
+
+Tabela virtual ma podany niżej format, przy czym odwzorowania są próbowane
+w takiej kolejności, w jakiej je tu wymieniono:
+.IP "odstępy i komentarze"
+Puste linie są ignorowane, tak samo jak linie zaczynające się od `#'.
+.IP "\fIużytkownik\fR@\fIdomena adres, adres, ...\fR"
+Poczta do \fIużytkownik\fR@\fIdomena\fR jest przeadresowywana na \fIadres\fR.
+Ta postać na najwyższy priorytet.
+.IP "\fIużytkownik adres, adres, ...\fR"
+Poczta do \fIużytkownik\fR@\fImiejsce\fR jest przeadresowywana na \fIadres\fR
+gdy \fImiejsce\fR jest równe $\fBmyorigin\fR albo jeśli jest wymienione
+w $\fBmydestination\fR lub w $\fBinet_interfaces\fR.
+.sp
+Ten sposób działania nakłada się na działanie lokalnej bazy \fIalias\fR(5).
+Różnią się tym, że odwzorowanie \fBvirtual\fR można stosować także do adresów,
+które nie są lokalne.
+.IP "@\fIdomena adres, adres, ...\fR"
+Poczta do każdego użytkownika z \fIdomeny\fR zostanie przeadresowana
+na \fIadres\fR.
+Ta postać ma najniższy priorytet.
+.PP
+We wszystkich powyższych postaciach, gdy \fIadres\fR ma postać
+@\fIinnadomena\fR, wynikiem jest ten sam użytkownik w \fIinnejdomenie\fR.
+Działa to tylko dla pierwszego adresu w rozszerzeniu.
+.SH ROZSZERZANIE ADRESÓW
+Kiedy wyszukiwanie się nie powiedzie, a lokalna część adresu zawiera
+opcjonalny ogranicznik odbiorcy (np. \fIuzytk+foo\fR@\fIdomena\fR),
+to wyszukiwanie jest powtarzane dla adresu nierozszerzonego
+(np. \fIuzytk\fR@\fIdomena\fR), a niedopasowane rozszerzenie
+adresu przenosi się na wynik rozwinięcia. Kolejność dopasowań:
+\fIuzytk+foo\fR@\fIdomena\fR, \fIuzytk\fR@\fIdomena\fR,
+\fIuzytk+foo\fR, \fIuzytk\fR i @\fIdomena\fR.
+.SH BŁĘDY
+.ad
+.fi
+W formacie tabeli nie są rozpoznawane konwencje cytowania.
+.SH PARAMETRY KONFIGURACYJNE
+Tego zagadnienia dotyczą szczególnie niższej wymienione parametry
+\fBmain.cf\fR. W pliku \fBmain.cf\fR Postfiksa można znaleźć szczegóły
+składni i wartości domyślne. Po zmianie konfiguracji należy użyć polecenia
+\fBpostfix reload\fR.
+.IP \fBvirtual_maps\fR
+Lista tabel odwzorowań wirtualnych.
+.PP
+Inne powiązane parametry:
+.IP \fBinet_interfaces\fR
+Adresy interfejsów sieciowych, na których ten system otrzymuje pocztę.
+.IP \fBmydestination\fR
+Lista domen, które są przez ten system pocztowy uważane za lokalne.
+.IP \fBmyorigin\fR
+Domena, która jest doklejana do lokalnie wysyłanej poczty.
+.IP \fBowner_request_special\fR
+Powoduje specjalną obróbkę adresów \fBowner-\fIxxx\fR i \fIxxx\fB-request\fR.
+.SH ZOBACZ TAKŻE
+.BR cleanup (8)
+sprowadza do postaci kanonicznej i kolejkuje pocztę
+.br
+.BR postmap (1)
+tworzy tablicę odwzorowań
+.SH LICENCJA
+Z tym oprogramowaniem musi być rozpowszechniana licencja Secure Mailer.
+.SH AUTOR
+Wietse Venema
+IBM T.J. Watson Research
+P.O. Box 704
+Yorktown Heights, NY 10598, USA