1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
944
945
946
947
948
949
950
951
952
953
954
955
956
957
958
959
960
961
962
963
964
965
966
967
968
969
970
971
972
973
974
975
976
977
978
979
980
981
982
983
984
985
986
987
988
989
990
991
992
993
994
995
996
997
998
999
1000
1001
1002
1003
1004
1005
1006
1007
1008
1009
1010
1011
1012
1013
1014
1015
1016
1017
1018
1019
1020
1021
1022
1023
1024
1025
1026
1027
1028
1029
1030
1031
1032
1033
1034
1035
1036
1037
1038
1039
1040
1041
1042
1043
1044
1045
1046
1047
1048
1049
1050
1051
1052
1053
1054
1055
1056
1057
1058
1059
1060
1061
1062
1063
1064
1065
1066
1067
1068
1069
1070
1071
1072
1073
1074
1075
1076
1077
1078
1079
1080
1081
1082
1083
1084
1085
1086
1087
1088
1089
1090
1091
1092
1093
1094
1095
1096
1097
1098
1099
1100
1101
1102
1103
1104
1105
1106
1107
1108
1109
1110
1111
1112
1113
1114
1115
1116
1117
1118
1119
1120
1121
1122
1123
1124
1125
1126
1127
1128
1129
1130
1131
1132
1133
1134
1135
1136
1137
1138
1139
1140
1141
1142
1143
1144
1145
1146
1147
1148
1149
1150
1151
1152
1153
1154
1155
1156
1157
1158
1159
1160
1161
1162
1163
1164
1165
1166
1167
1168
1169
1170
1171
1172
1173
1174
1175
1176
1177
1178
1179
1180
1181
1182
1183
1184
1185
1186
1187
1188
1189
1190
1191
1192
1193
1194
1195
1196
1197
1198
1199
1200
1201
1202
1203
1204
1205
1206
1207
1208
1209
1210
1211
1212
1213
1214
1215
1216
1217
1218
1219
1220
1221
1222
1223
1224
1225
1226
1227
1228
1229
1230
1231
1232
1233
1234
1235
1236
1237
1238
1239
1240
1241
1242
1243
1244
1245
1246
1247
1248
1249
1250
1251
1252
1253
1254
1255
1256
1257
1258
1259
1260
1261
1262
1263
1264
1265
1266
1267
1268
1269
1270
1271
1272
1273
1274
1275
1276
1277
1278
1279
1280
1281
1282
1283
1284
1285
1286
1287
1288
1289
1290
1291
1292
1293
1294
1295
1296
1297
1298
1299
1300
1301
1302
1303
1304
1305
1306
1307
1308
1309
1310
1311
1312
1313
1314
1315
1316
1317
1318
1319
1320
1321
1322
1323
1324
1325
1326
1327
1328
1329
1330
1331
1332
1333
1334
1335
1336
1337
1338
1339
1340
1341
1342
1343
1344
1345
1346
1347
1348
1349
1350
1351
1352
1353
1354
1355
1356
1357
1358
1359
1360
1361
1362
1363
1364
1365
1366
1367
1368
1369
1370
1371
1372
1373
1374
1375
1376
1377
1378
1379
1380
1381
1382
1383
1384
1385
1386
1387
1388
1389
1390
1391
1392
1393
1394
1395
1396
1397
1398
1399
1400
1401
1402
1403
1404
1405
1406
1407
1408
1409
1410
1411
1412
1413
1414
1415
1416
1417
1418
1419
1420
1421
1422
1423
1424
1425
1426
1427
1428
1429
1430
1431
1432
1433
1434
1435
1436
1437
1438
1439
1440
1441
1442
1443
1444
1445
1446
1447
1448
1449
1450
1451
1452
1453
1454
1455
1456
1457
1458
1459
1460
1461
1462
1463
1464
1465
1466
1467
1468
1469
1470
1471
1472
1473
1474
1475
1476
1477
1478
1479
1480
1481
1482
1483
1484
1485
1486
1487
1488
1489
1490
1491
1492
1493
1494
1495
1496
1497
1498
1499
1500
1501
1502
1503
1504
1505
1506
1507
1508
1509
1510
1511
1512
1513
1514
1515
1516
1517
1518
1519
1520
1521
1522
1523
1524
1525
1526
1527
1528
1529
1530
1531
1532
1533
1534
1535
1536
1537
1538
1539
1540
1541
1542
1543
1544
1545
1546
1547
1548
1549
1550
1551
1552
1553
1554
1555
1556
1557
1558
1559
1560
1561
1562
1563
1564
1565
1566
1567
1568
1569
1570
1571
1572
1573
1574
1575
1576
1577
1578
1579
1580
1581
1582
1583
1584
1585
1586
1587
1588
1589
1590
1591
1592
1593
1594
1595
1596
1597
1598
1599
1600
1601
1602
1603
1604
1605
1606
1607
1608
1609
1610
1611
1612
1613
1614
1615
1616
1617
1618
1619
1620
1621
1622
1623
1624
1625
1626
1627
1628
1629
1630
1631
1632
1633
1634
1635
1636
1637
1638
1639
1640
1641
1642
1643
1644
1645
1646
1647
1648
1649
1650
1651
1652
1653
1654
1655
1656
1657
1658
1659
1660
1661
1662
1663
1664
1665
1666
1667
1668
1669
1670
1671
1672
1673
1674
1675
1676
1677
1678
1679
1680
1681
1682
1683
1684
1685
1686
1687
1688
1689
1690
1691
1692
1693
1694
1695
1696
1697
1698
1699
1700
1701
1702
1703
1704
1705
1706
1707
1708
1709
1710
1711
1712
1713
1714
1715
1716
1717
1718
1719
1720
1721
1722
1723
1724
1725
1726
1727
1728
1729
1730
1731
1732
1733
1734
1735
1736
1737
1738
1739
1740
1741
1742
1743
1744
1745
1746
1747
1748
1749
1750
1751
1752
1753
1754
1755
1756
1757
1758
1759
1760
1761
1762
1763
1764
1765
1766
1767
1768
1769
1770
1771
1772
1773
1774
1775
1776
1777
1778
1779
1780
1781
1782
1783
1784
1785
1786
1787
1788
1789
1790
1791
1792
1793
1794
1795
1796
1797
1798
1799
1800
1801
1802
1803
1804
1805
1806
1807
1808
1809
1810
1811
1812
1813
1814
1815
1816
1817
1818
1819
1820
1821
1822
1823
1824
1825
1826
1827
1828
1829
1830
1831
1832
1833
1834
1835
1836
1837
1838
1839
1840
1841
1842
1843
1844
1845
1846
1847
1848
1849
1850
1851
1852
1853
1854
1855
1856
1857
1858
1859
1860
1861
1862
1863
1864
1865
1866
1867
1868
1869
1870
1871
1872
1873
1874
1875
1876
1877
1878
1879
1880
1881
1882
1883
1884
1885
1886
1887
1888
1889
1890
1891
1892
1893
1894
1895
1896
1897
1898
1899
1900
1901
1902
1903
1904
1905
1906
1907
1908
1909
1910
1911
1912
1913
1914
1915
1916
1917
1918
1919
1920
1921
1922
1923
1924
1925
1926
1927
1928
1929
1930
1931
1932
1933
1934
1935
1936
1937
1938
1939
1940
1941
1942
1943
1944
1945
1946
1947
1948
1949
1950
1951
1952
1953
1954
1955
1956
1957
1958
1959
1960
1961
1962
1963
1964
1965
1966
1967
1968
1969
1970
1971
1972
1973
1974
1975
1976
1977
1978
1979
1980
1981
1982
1983
1984
1985
1986
1987
1988
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020
2021
2022
2023
2024
2025
2026
2027
2028
2029
2030
2031
2032
2033
2034
2035
2036
2037
2038
2039
2040
2041
2042
2043
2044
2045
2046
2047
2048
2049
2050
2051
2052
2053
2054
2055
2056
2057
2058
2059
2060
2061
2062
2063
2064
2065
2066
2067
2068
2069
2070
2071
2072
2073
2074
2075
2076
2077
2078
2079
2080
2081
2082
2083
2084
2085
2086
2087
2088
2089
2090
2091
2092
2093
2094
2095
2096
2097
2098
2099
2100
2101
2102
2103
2104
2105
2106
2107
2108
2109
2110
2111
2112
2113
2114
2115
2116
2117
2118
2119
2120
2121
2122
2123
2124
2125
2126
2127
2128
2129
2130
2131
2132
2133
2134
2135
2136
2137
2138
2139
2140
2141
2142
2143
2144
2145
2146
2147
2148
2149
2150
2151
2152
2153
2154
2155
2156
2157
2158
2159
2160
2161
2162
2163
2164
2165
2166
2167
2168
2169
2170
2171
2172
2173
2174
2175
2176
2177
2178
2179
2180
2181
2182
2183
2184
2185
2186
2187
2188
2189
2190
2191
2192
2193
2194
2195
2196
2197
2198
2199
2200
2201
2202
2203
2204
2205
2206
2207
2208
2209
2210
2211
2212
2213
2214
2215
2216
2217
2218
2219
2220
2221
2222
2223
2224
2225
2226
2227
2228
2229
2230
2231
2232
2233
2234
2235
2236
2237
2238
2239
2240
2241
2242
2243
2244
2245
2246
2247
2248
2249
2250
2251
2252
2253
2254
2255
2256
2257
2258
2259
2260
2261
2262
2263
2264
2265
2266
2267
2268
2269
2270
2271
2272
2273
2274
2275
2276
2277
2278
2279
2280
2281
2282
2283
2284
2285
2286
2287
2288
2289
2290
2291
2292
2293
2294
2295
2296
2297
2298
2299
2300
2301
2302
2303
2304
2305
2306
2307
2308
2309
2310
2311
2312
2313
2314
2315
2316
2317
2318
2319
2320
2321
2322
2323
2324
2325
2326
2327
2328
2329
2330
2331
2332
2333
2334
2335
2336
2337
2338
2339
2340
2341
2342
2343
2344
2345
2346
2347
2348
2349
2350
2351
2352
2353
2354
2355
2356
2357
2358
2359
2360
2361
2362
2363
2364
2365
2366
2367
2368
2369
2370
2371
2372
2373
2374
2375
2376
2377
2378
2379
2380
2381
2382
2383
2384
2385
2386
2387
2388
2389
2390
2391
2392
2393
2394
2395
2396
2397
2398
2399
2400
2401
2402
2403
2404
2405
2406
2407
2408
2409
2410
2411
2412
2413
2414
2415
2416
2417
2418
2419
2420
2421
2422
2423
2424
2425
2426
2427
2428
2429
2430
2431
2432
2433
2434
2435
2436
2437
2438
2439
2440
2441
2442
2443
2444
2445
2446
2447
2448
2449
2450
2451
2452
2453
2454
2455
2456
2457
2458
2459
2460
2461
2462
2463
2464
2465
2466
2467
2468
2469
2470
2471
2472
2473
2474
2475
2476
2477
2478
2479
2480
2481
2482
2483
2484
2485
2486
2487
2488
2489
2490
2491
2492
2493
2494
2495
2496
2497
2498
2499
2500
2501
2502
2503
2504
2505
2506
2507
2508
2509
2510
2511
2512
2513
2514
2515
2516
2517
2518
2519
2520
2521
2522
2523
2524
2525
2526
2527
2528
2529
2530
2531
2532
2533
2534
2535
2536
2537
2538
2539
2540
2541
2542
2543
2544
2545
2546
2547
2548
2549
2550
2551
2552
2553
2554
2555
2556
2557
2558
2559
2560
2561
2562
2563
2564
2565
2566
2567
2568
2569
2570
2571
2572
2573
2574
2575
2576
2577
2578
2579
2580
2581
2582
2583
2584
2585
2586
2587
2588
2589
2590
2591
2592
2593
2594
2595
2596
2597
2598
2599
2600
2601
2602
2603
2604
2605
2606
2607
2608
2609
2610
2611
2612
2613
2614
2615
2616
2617
2618
2619
2620
2621
2622
2623
2624
2625
2626
2627
2628
2629
2630
2631
2632
2633
2634
2635
2636
2637
2638
2639
2640
2641
2642
2643
2644
2645
2646
2647
2648
2649
2650
2651
2652
2653
2654
2655
2656
2657
2658
2659
2660
2661
2662
2663
2664
2665
2666
2667
2668
2669
2670
2671
2672
2673
2674
2675
2676
2677
2678
2679
2680
2681
2682
2683
2684
2685
2686
2687
2688
2689
2690
2691
2692
2693
2694
2695
2696
2697
2698
2699
2700
2701
2702
2703
2704
2705
2706
2707
2708
2709
2710
2711
2712
2713
2714
2715
2716
2717
2718
2719
2720
2721
2722
2723
2724
2725
2726
2727
2728
2729
2730
2731
2732
2733
2734
2735
2736
2737
2738
2739
2740
2741
2742
2743
2744
2745
2746
2747
2748
2749
2750
2751
2752
2753
2754
2755
2756
2757
2758
2759
2760
2761
2762
2763
2764
2765
2766
2767
2768
2769
2770
2771
2772
2773
2774
2775
2776
2777
2778
2779
2780
2781
2782
2783
2784
2785
2786
2787
2788
2789
2790
2791
2792
2793
2794
2795
2796
2797
2798
2799
2800
2801
2802
2803
2804
2805
2806
2807
2808
2809
2810
2811
2812
2813
2814
2815
2816
2817
2818
2819
2820
2821
2822
2823
2824
2825
2826
2827
2828
2829
2830
2831
2832
2833
2834
2835
2836
2837
2838
2839
2840
2841
2842
2843
2844
2845
2846
2847
2848
2849
2850
2851
2852
2853
2854
2855
2856
2857
2858
2859
2860
2861
2862
2863
2864
2865
2866
2867
2868
2869
2870
2871
2872
2873
2874
2875
2876
2877
2878
2879
2880
2881
2882
2883
2884
2885
2886
2887
2888
2889
2890
2891
2892
2893
2894
2895
2896
2897
2898
2899
2900
2901
2902
2903
2904
2905
2906
2907
2908
2909
2910
2911
2912
2913
2914
2915
2916
2917
2918
2919
2920
2921
2922
2923
2924
2925
2926
2927
2928
2929
2930
2931
2932
2933
2934
2935
2936
2937
2938
2939
2940
2941
2942
2943
2944
2945
2946
2947
2948
2949
2950
2951
2952
2953
2954
2955
2956
2957
2958
2959
2960
2961
2962
2963
2964
2965
2966
2967
2968
2969
2970
2971
2972
2973
2974
2975
2976
2977
2978
2979
2980
2981
2982
2983
2984
2985
2986
2987
2988
2989
2990
2991
2992
2993
2994
2995
2996
2997
2998
2999
3000
3001
3002
3003
3004
3005
3006
3007
3008
3009
3010
3011
3012
3013
3014
3015
3016
3017
3018
3019
3020
3021
3022
3023
3024
3025
3026
3027
3028
3029
3030
3031
3032
3033
3034
3035
3036
3037
3038
3039
3040
3041
3042
3043
3044
3045
3046
3047
3048
3049
3050
3051
3052
3053
3054
3055
3056
3057
3058
3059
3060
3061
3062
3063
3064
3065
3066
3067
3068
3069
3070
3071
3072
3073
3074
3075
3076
3077
3078
3079
3080
3081
3082
3083
3084
3085
3086
3087
3088
3089
3090
3091
3092
3093
3094
3095
3096
3097
3098
3099
3100
3101
3102
3103
3104
3105
3106
3107
3108
3109
3110
3111
3112
3113
3114
3115
3116
3117
3118
3119
3120
3121
3122
3123
3124
3125
3126
3127
3128
3129
3130
3131
3132
3133
3134
3135
3136
3137
3138
3139
3140
3141
3142
3143
3144
3145
3146
3147
3148
3149
3150
3151
3152
3153
3154
3155
3156
3157
3158
3159
3160
3161
3162
3163
3164
3165
3166
3167
3168
3169
3170
3171
3172
3173
3174
3175
3176
3177
3178
3179
3180
3181
3182
3183
3184
3185
3186
3187
3188
3189
3190
3191
3192
3193
3194
3195
3196
3197
3198
3199
3200
3201
3202
3203
3204
3205
3206
3207
3208
3209
3210
3211
3212
3213
3214
3215
3216
3217
3218
3219
3220
3221
3222
3223
3224
3225
3226
3227
3228
3229
3230
3231
3232
3233
3234
3235
3236
3237
3238
3239
3240
3241
3242
3243
3244
3245
3246
3247
3248
3249
3250
3251
3252
3253
3254
3255
3256
3257
3258
3259
3260
3261
3262
3263
3264
3265
3266
3267
3268
3269
3270
3271
3272
3273
3274
3275
3276
3277
3278
|
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<!-- $Id: manhtml.xml 2991 2005-12-12 10:21:33Z fyodor $ -->
<article id="man" lang="pl">
<artheader>
<title>Opis programu Nmap</title>
</artheader>
<refentry id="man-nmap1">
<refmeta>
<refentrytitle>nmap</refentrytitle>
<manvolnum>1</manvolnum>
<refmiscinfo class="source">Nmap</refmiscinfo>
<refmiscinfo class="manual">Opis programu Nmap</refmiscinfo>
</refmeta>
<refnamediv id="man-name">
<refname>nmap</refname>
<refpurpose>Narzędzie do eksploracji sieci i skaner portów/zabezpieczeń</refpurpose>
</refnamediv>
<!-- body begins here -->
<refsynopsisdiv id="man-synopsis">
<cmdsynopsis sepchar=" ">
<command moreinfo="none">nmap</command>
<arg choice="opt" rep="repeat">
<replaceable>Typ Skanowania</replaceable>
</arg>
<arg choice="opt" rep="norepeat">
<replaceable>Opcje</replaceable>
</arg>
<arg choice="req" rep="norepeat">
<replaceable>specyfikacja celu</replaceable>
</arg>
</cmdsynopsis>
</refsynopsisdiv>
<refsect1 id="man-description">
<title>Opis</title>
<web>
<note><para>
Dokument ten opisuje Nmap wersji 3.95. Najnowsza dokumentacja jest dostępna w języku angielskim na
<ulink url="https://nmap.org/book/man.html" />.</para></note>
</web>
<para>Nmap (ang. <quote>Network Mapper</quote>) jest narzędziem open source
do eksploracji sieci i audytów bezpieczeństwa. Został zaprojektowany do
szybkiego skanowania dużych sieci, ale również działa dobrze w stosunku do
pojedynczych adresów. Nmap wykorzystuje niskopoziomowe pakiety IP do
wykrywania które adresy są dostępne w sieci, jakie udostępniają usługi
(nazwa aplikacji i wersja), na jakich systemach operacyjnych pracują (wersja
systemu), jakie typy systemów zaporowych (firewall) są wykorzystywane i
dziesiątek innych cech. Nmap jest powszechnie wykorzystywany do audytów
bezpieczeństwa, również wielu administratorów sieci i systemów wykorzystuje
go wykonywania rutynowych czynności, takich jak inwentaryzacja zasobów sieci,
zarządzanie aktualizacjami oprogramowania i monitorowania systemów oraz ich
czasu działania (uptime).</para>
<para>Wynikiem działania Nmapa jest lista przeskanowanych adresów z
dodatkowymi informacjami zależnymi od wykorzystanych opcji. Jedną z
głównych informacji jest <quote>lista interesujących portów</quote>.
Zawiera ona numery portów wraz z protokołami, nazwami usługi i
wykrytym stanem. Stan może zostać opisany jako
<literal moreinfo="none">otwarty</literal>,
<literal moreinfo="none">filtrowany</literal>,
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>, lub
<literal moreinfo="none">niefiltrowany</literal>.
Otwarty oznacza, że aplikacja na badanym adresie oczekuje na
połączenia/pakiety przychodzące na ten port.
<literal moreinfo="none">Filtrowany</literal> oznacza, że system zaporowy
lub inne urządzenie blokujące ruch sieciowy nie dopuszcza
komunikacji do tego portu i z tego powodu Nmap nie jest w stanie określić
czy badany port jest <literal moreinfo="none">otwarty</literal> czy
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>.
<literal moreinfo="none">Zamknięty</literal> port nie posiada aplikacji,
która obsługuje komunikację sieciową. Porty sklasyfikowane jako
<literal moreinfo="none">niefiltrowane</literal> odpowiadały na zapytania
Nmapa, jednak nie było możliwe określenie, czy były one otwarte czy
zamknięte. Nmap raportuje kombinacje stanów
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal> i
<literal moreinfo="none">zamknięty|filtrowany</literal> jeśli nie jest w
stanie określić, który z dwóch podanych stanów lepiej opisuje stan portu.
Lista portów może również zawierać informacje o wykrytych wersjach
oprogramowania, jeśli została włączona detekcja wersji. Jeśli została
wybrana opcja skanowania dostępnych protokołów (<option>-sO</option>),
Nmap zamiast listy portów dostarczy informacji na temat dostępności
poszczególnych protokołów IP.</para>
<para>Poza listą interesujących portów, Nmap może dostarczyć dodatkowych
informacje na temat badanych adresów, takich jak odwrotne nazwy DNS,
prawdopodobne systemy operacyjne, typu urządzeń i adresy sprzętowe
MAC.</para>
<para>Typowy wynik skanowania Nmapa jest przedstawiony w
<xref linkend="man-ex-repscan"/>. W tym przypadku wykorzystano tylko opcję
<option>-A</option>, wykrywającą wersje systemu operacyjnego,
<option>-T4</option> dla szybszego działania i dwa adresy docelowe.</para>
<example id="man-ex-repscan"><title>Przykładowe wyniki skanowania Nmapa</title>
<screen format="linespecific">
# nmap -A -T4 scanme.nmap.org playground
Starting nmap ( https://nmap.org/ )
Interesting ports on scanme.nmap.org (205.217.153.62):
(The 1663 ports scanned but not shown below are in state: filtered)
PORT STATE SERVICE VERSION
22/tcp open ssh OpenSSH 3.9p1 (protocol 1.99)
53/tcp open domain
70/tcp closed gopher
80/tcp open http Apache httpd 2.0.52 ((Fedora))
113/tcp closed auth
Device type: general purpose
Running: Linux 2.4.X|2.5.X|2.6.X
OS details: Linux 2.4.7 - 2.6.11, Linux 2.6.0 - 2.6.11
Uptime 33.908 days (since Thu Jul 21 03:38:03 2005)
Interesting ports on playground.nmap.org (192.168.0.40):
(The 1659 ports scanned but not shown below are in state: closed)
PORT STATE SERVICE VERSION
135/tcp open msrpc Microsoft Windows RPC
139/tcp open netbios-ssn
389/tcp open ldap?
445/tcp open microsoft-ds Microsoft Windows XP microsoft-ds
1002/tcp open windows-icfw?
1025/tcp open msrpc Microsoft Windows RPC
1720/tcp open H.323/Q.931 CompTek AquaGateKeeper
5800/tcp open vnc-http RealVNC 4.0 (Resolution 400x250; VNC TCP port: 5900)
5900/tcp open vnc VNC (protocol 3.8)
MAC Address: 00:A0:CC:63:85:4B (Lite-on Communications)
Device type: general purpose
Running: Microsoft Windows NT/2K/XP
OS details: Microsoft Windows XP Pro RC1+ through final release
Service Info: OSs: Windows, Windows XP
Nmap finished: 2 IP addresses (2 hosts up) scanned in 88.392 seconds
</screen>
</example>
<para>Najnowszą wersję Nmapa można pobrać z
<ulink url="https://nmap.org/"/>. Najnowsza wersja dokumentacji man
jest dostępna pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/man/"/>.</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-translator">
<title>Uwagi do tłumaczenia</title>
<para>Przemysław Galczewski
<email>sako(at)avet.com.pl</email>
(<ulink url="http://www.avet.com.pl"/>)
</para>
<para>Dokument ten zawiera nieoficjalne polskie tłumaczenie
<ulink url="https://nmap.org/man/">oryginalnej dokumentacji
Nmapa</ulink> w wersji 2991. Dołożyłem wszelkich starań, aby było ono jak
najbardziej zbliżone do oryginału, a przy tym fachowe i zrozumiałe.
Nie jest przy tym gwarantowane, że jest ono tak samo dokładne i aktualne jak
oficjalna wersja angielska. Dokument ten może być modyfikowany i
rozpowszechniany na zasadach <ulink
url="http://creativecommons.org/licenses/by/2.5/">Creative
Commons Attribution License</ulink>.
Polska wersja tego dokumentu jest dostępna w formatach
<ulink url="https://nmap.org/man/pl/">HTML</ulink>,
<ulink url="https://nmap.org/data/man-xlate/nmap-pl.1">NROFF</ulink> i
<ulink url="https://nmap.org/data/man-xlate/nmap-man-pl.xml">XML</ulink>.
Wszelkie uwagi
dotyczące tłumaczenia proszę kierować bezpośrednio do mnie.</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-briefoptions">
<title>Skrócona lista opcji</title>
<para>Skrócona lista opcji jest wyświetlana przy uruchomieniu Nmapa bez
dodatkowych parametrów, a jej najnowsza wersja jest zawsze dostępna pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/data/nmap.usage.txt"/>.
Skrócona lista pozwala łatwiej zapamiętać najpopularniejsze opcje, ale
nie zastąpi wgłębienia sie w resztę tej dokumentacji.
Wiele z pozostałych opcji nie jest nawet zawartych na liście skróconej.</para>
<para>
<literallayout format="linespecific" class="normal">Użycie: nmap [Typ(y) skanowania] [Opcje] {specyfikacja celu}
SPECYFIKACJA CELU:
Można podać nazwy hostów, adresy IP, sieci, itp.
Przykłady: scanme.nmap.org, microsoft.com/24, 192.168.0.1; 10.0.0-255.1-254
-iL <plik_wejściowy>: Odczytanie listy hostów/sieci z pliku
-iR <ilość hostów>: Wybranie losowych adresów
--exclude <host1[,host2][,host3],...>: Wyłączenie hostów/sieci
--excludefile <plik_wyłączeń>: Wyłączenie listy hostów/sieci z pliku
WYKRYWANIE HOSTÓW:
-sL: Lista skanowania - tylko wyświetla listę hostów do skanowania
-sP: Skanowanie Ping - tylko wykrywanie dostępności hostów
-P0: Traktuj wszystkie hosty jako dostępne - pomijanie wykrywania
-PS/PA/PU [lista_portów]: Wykrywanie TCP SYN/ACK lub UDP na wybranych portach
-PE/PP/PM: Zykrywanie za pomocą ICMP echo, timestamp, zapytania o maskę sieci
-n/-R: Nie używaj zapytań DNS/Zawsze odpytuj DNS [domyślnie: czasami]
--dns-servers <serv1[,serv2],...>: Używaj określonych serwerów DNS
--system-dns: Używaj systemowych ustawień DNS
TECHNIKI SKANOWANIA:
-sS/sT/sA/sW/sM: Skanowania TCP SYN/Connect()/ACK/Window/Maimon
-sN/sF/sX: Skanowania TCP Null, FIN i Xmas
--scanflags <flagi>: Ręczne narzucanie flag TCP
-sI <host zombie[:port]>: Idlescan
-sO: Skanowanie protokołów IP
-b <host pośredni ftp>: Skanowanie FTP bounce
SPECYFIKACJA PORTÓW I KOLEJNOŚCI SKANOWANIA:
-p <zakres portów>: Skanuj tylko podane porty
Przykład: -p22; -p1-65535; -p U:53,111,137,T:21-25,80,139,8080
-F: Szybkie skanowanie - tylko porty zawarte w pliku nmap-services
-r: Skanuj porty kolejno - wyłączenie losowania kolejności
DETEKCJA USŁUG/WERSJI:
-sV: Wykrywaj wersję usługi na otwartych portach
--version-intensity <poziom>: Od 0 (tylko niektóre) do 9 (Używaj wszystkich testów)
--version-light: Limituj do najpopularniejszych testów (poziom 2)
--version-all: Używaj wszystkich testów (poziom 9)
--version-trace: Pokazuj dokładne informacje podczas skanowania (do usuwania błędów)
DETEKCJA OS:
-O: Włączenie wykrywania systemu operacyjnego
--osscan-limit: Limitowanie wykrywania OS do obiecujących hostów
--osscan-guess: Zgaduj wersję OS bardziej agresywnie
WYDAJNOŚĆ I ZALEŻNOŚCI CZASOWE:
-T[0-5]: Ustaw szablon (wyższy jest szybszy)
--min-hostgroup/max-hostgroup <rozmiar>: Rozmiary grup do równoległego skanowania
--min-parallelism/max-parallelism <ilość_prób>: Zrównoleglenie testów
--min-rtt-timeout/max-rtt-timeout/initial-rtt-timeout <msec>: Specyfikuje czas testów
--max-retries <ilość>: Ustala ilość możliwych powtórzeń testu
--host-timeout <msec>: Pomijaj po zadanym czasie
--scan-delay/--max-scan-delay <msec>: Ustalenie opóźnienia pomiędzy testami
OPCJE FIREWALL/IDS:
-f; --mtu <wartość>: fragmentacja pakietów (opcjonalnie z podanym MTU)
-D <decoy1,decoy2[,ME],...>: Ukrywaj skanowanie za pomocą innych hostów
-S <Adres_IP>: Podmieniaj adres nadawcy
-e <interfejs>: Używaj podanego interfejsu
-g/--source-port <portnum>: Używaj podanego portu źródłowego
--data-length <num>: Dodawaj losowe dane do wysyłanych pakietów
--ttl <wartość>: Ustaw czas życia pakietów
--spoof-mac <adres mac/prefix/producent>: Podmieniaj adres MAC
--badsum: Wysyłaj pakiety z nieprawidłową sumą kontrolną TCP/UDP
WYJŚCIE:
-oN/-oX/-oS/-oG <plik>: Zapisz wyniki w podanym pliku normalnie, w XML, s|<rIpt kIddi3
i formacie grepowalnym
-oA <nazwabazowa>: Zapisz wyniki w trzech formatach jednocześnie
-v: Podwyższenie poziomu raportowania (podwójne użycie powiększa efekt)
-d[poziom]: Ustaw lub podwyższ poziom debugowania (do najwyższego 9)
--packet-trace: Pokazuj wszystkie wysyłane i odbierane pakiety
--iflist: Wyświetl listę interfejsów i routingu (do wykrywania błędów)
--append-output: Dołącz nowe wyniki do już istniejących w pliku
--resume <nazwapliku>: Wznów przerwane skanowanie
--stylesheet <ścieżka/URL>: plik styli XSL do konwersji wyników w XML do formatu HTML
--webxml: Domyślny styl z Insecure.Org
--no-stylesheet: Wyłączenie dodawania styli do plików z wynikami XML
RÓŻNE:
-6: Włączenie skanowania IPv6
-A: Włączenie detekcji OS i wersji usług
--datadir <katalog>: Podanie katalogu z plikami danych Nmapa
--send-eth/--send-ip: Wysyłaj za pomocą ramek ethernet lub pakietów IP
--privileged: Zakładaj że użytkownik ma odpowiednie uprawnienia
-V: Wyświetl numer wersji Nmapa
-h: Wyświetl stronę pomocy
PRZYKŁADY:
nmap -v -A scanme.nmap.org
nmap -v -sP 192.168.0.0/16 10.0.0.0/8
nmap -v -iR 10000 -P0 -p 80
</literallayout>
</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-target-specification">
<title>Specyfikacja celu</title>
<para>Wszystko co nie jest opcją Nmapa w parametrach wywołania (lub jej
argumentem) jest traktowane jako specyfikacja celu skanowania.
Najprostszym przypadkiem jest sam adres do przeskanowania.</para>
<para>Czasami chcesz przeskanować całą sieć, dlatego Nmap obsługuje format
CDIR. Możesz dołączyć do adresu /<replaceable>ilośćbitów</replaceable> i nmap
przeskanuje każdy adres, który zawiera się w podanym zakresie.
Na przykład, 192.168.10.0/24 przeskanuje 256 adresów pomiędzy 192.168.10.0
(binarnie: <literal moreinfo="none">11000000 10101000 00001010
00000000</literal>) i 192.168.10.255 (binarnie:
<literal moreinfo="none">11000000 10101000 00001010 11111111</literal>)
włącznie. Podanie 192.168.10.40/24 spowoduje dokładnie takie samo zachowanie.
Załóżmy, że host scanme.nmap.org ma adres 205.217.153.62, podanie
scanme.nmap.org/16 spowoduje przeskanowanie 65,536 adresów IP pomiędzy
205.217.0.0 i 205.217.255.255. Najmniejszą dopuszczalna wartość to /1,
co stanowi połowę Internetu. Największa wartość to 32, która oznacza
skanowanie pojedynczego adresu IP.</para>
<para>Notacja CIDR jest krótka i zwięzła, jednak nie zawsze wystarczająco
elastyczna. Na przykład, chcesz przeskanować 192.168.0.0/16 z pominięciem
wszystkich adresów kończących się .0 i .255, ponieważ są one najczęściej
adresami typu broadcast. Nmap obsługuje to poprzez podawanie zakresów adresów
za pomocą oktetów. Zamiast podawać normalny adres IP, możesz podać listę
adresów lub zakresów oddzieloną przecinkami. Na przykład 192.168.0-255.1-254
pominie wszystkie adresy kończące się .0 lub .255.
Zakresy nie są limitowane do końcowych oktetów: podanie 0-255.0-255.13.37
pozwoli na przeskanowanie wszystkich adresów kończących się 13.37. Tego typu
skanowania mogą być przydatne podczas przeprowadzania badań Internetu.</para>
<para>Adresy IPv6 mogą być podawane jedynie w pełnej formie IPv6 lub nazwy
hosta. Zapis z wykorzystaniem CIDR i zakresów nie jest obsługiwany przy IPV6,
jednak rzadko byłoby to przydatne.</para>
<para>Nmap akceptuje podawanie wielu hostów w linii poleceń i nie muszą one
być tego samego typu. Komenda <command moreinfo="none">nmap scanme.nmap.org
192.168.0.0/8 10.0.0,1,3-7.0-255</command> zrobi to co powinna.</para>
<para>Zwykle adresy są podawane w linii poleceń, jednak poniższe opcje
pozwalają na alternatywną specyfikację celu:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-iL <plik_wejściowy></option> (Odczytanie z pliku)
</term>
<listitem>
<para>odczytuje specyfikację celu z pliku
<replaceable>plik-wejściowy</replaceable>. Podawanie długiej listy
adresów z linii poleceń jest dosyć niewygodne. Na przykład Twój
serwer DHCP może posiadać listę 10,000 aktualnie dzierżawionych
adresów, które chcesz przeskanować. Możliwe również, że chcesz
przeskanować wszystkie adresy IP z <emphasis>wykluczeniem</emphasis>
aktualnie dzierżawionych aby uzyskać listę nielegalnie przypisanych
adresów statycznych. Po prostu wygeneruj listę adresów i podaj ją
Nmapowi jako argument do parametru <option>-iL</option>.
Poszczególne definicje mogą być zgodne z dowolnym formatem
akceptowanym przez Nmapa w linii poleceń (adres IP, nazwa, CIDR,
IPv6 lub zakres). Każdy wpis musi być oddzielony od następnego za
pomocą jednej (lub wiecej) spacji, znaków tabulacji lub znaków
nowej linii. Możesz również podać znak
(<literal moreinfo="none">-</literal>) zamiast nazwy pliku jeśli
chesz aby Nmap pobrał adresy ze standardowego wejścia zamiast z
pliku.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-iR <ilość hostów></option> (Wybierz losowe cele)
</term>
<listitem>
<para>Do przeprowadzania badań Internetu, możesz używać wyboru
losowych adresów. Argument <replaceable>ilość hostów</replaceable>
informuje Nmapa ile losowych adresów ma wygenerować. Adresy prywatne,
typu multicast lub niewykorzystywane są automatycznie pomijane
przy generowaniu. Argument <literal moreinfo="none">0</literal>
pozwala na przeprowadzanie skanowania bez końca. Pamiętaj, że
niektórzy administratorzy nie lubią skanowania ich sieci i może się
im to nie spodobać. Używaj tej opcji na własne ryzyko! Jeśli
poczujesz się naprawdę znudzony w deszczowe popołudnie, wyprubuj
komendę <command moreinfo="none">nmap -sS -PS80 -iR 0 -p
80</command> do wykrycia losowych serwerów WWW do przeglądania
udostępnianych przez nie stron.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--exclude
<host1[,host2][,host3],...></option> (Wyłączenie hostów/sieci)
</term>
<listitem>
<para>Podana lista celów do wyłączenia z zakresu skanowania, jeśli
wchodzą w zakres aktualnego skanowania. Lista musi być podana
zgodnie ze standardowym formatem akceptowanycm przez Nmapa, więc może
zawierać nazwy, adresy w formacie CDIR, zakresy, itp. Opcja ta jest
przydatna, jeśli sieć którą chcesz przeskanować zawiera systemy
nietykalne lub krytyczne, o których wiadomo, że nie tolerują dobrze
skanowania lub też sieci administrowane przez innych ludzi.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--excludefile <plik_wyłączeń></option> (Lista wyłączeń z pliku)
</term>
<listitem>
<para>Opcja ta oferuje taką samą funkcjonalność jak
<option>--exclude</option> z tą rożnicą, że wykluczone cele
(oddzielone spacjami, znakami tabulacji lub nowej linii) są pobierane
z pliku <replaceable>plik_wyłączeń</replaceable>, a nie z linii
poleceń.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-host-discovery">
<title>Wykrywanie hostów</title>
<para>Jednym z pierwszych kroków rekonesansu sieciowego jest redukcja
(czasami ogromnych) zakresów adresów IP do listy aktywnych lub
interesujących hostów. Skanowanie każdego portu na każdym adresie
IP jest wolne i przeważnie niepotrzebne. Oczywiście to co czyni host
interesującym głównie zależy od celu skanowania. Administratorzy sieci
mogą być zainteresowani hostami udostępniającymi określoną usługę podczas
gdy audytorzy bezpieczeństwa mogą chcieć przyjrzeć się każdemu urządzeniu
posiadającemu adres IP. Administratorowi może wystarczać wykorzystanie
pinga ICMP do zlokalizowania hostów w jego wewnętrznej sieci, podczas gdy
audytor przeprowadzający zewnętrzne testy penetracyjne może wykorzystywać
dziesiątki różnych testów do ominięcia reguł filtrowania systemu
zaporowego.</para>
<para>Ponieważ niezbędne są różne metody wykrywania hostów, Nmap oferuje
szeroki wachlarz opcji pozwalających na wybieranie wykorzystywanych technik.
Wykrywanie hostów często jest zwane skanowaniem Ping, jednak wykracza
daleko poza proste wysyłanie zapytania ICMP echo request znanego z
programu <application moreinfo="none">ping</application>.
Użytkownik może pominąć etap wykrywania poprzez wykorzystanie opcji skanowania
listy (<option>-sL</option>), poprzez wyłączenie pingowania
(<option>-P0</option>) lub wykorzystania różnych kombinacji wieloportowego
badania za pomocą testów TCP SYN/ACK, UDP, i ICMP. Celem tych testów jest
uzyskanie informacji o adresach IP, które są aktualnie dostępne (są
wykorzystywane przez urządzenie sieciowe lub komputer). W przypadku wielu
sieci tylko mały procent wykorzystywanych adresów IP jest równocześnie
aktywnych. Jest to szczególnie powszechne w sieciach prywatnych zgodnych
z adresacją RFC1918, takich jak 10.0.0.0/8. Ta sieć zawiera 16 milionów
adresów IP, ale widziałem nie raz firmy wykorzystujące niecały tysiąc z
nich. Opcja wykrywania hostów pozwala na szybkie wykrycie rzeczywiście
wykorzystywanych adresów IP z całej dostępnej puli.</para>
<para>Jeśli nie podano opcji wybierającej metodę wykrywania hostów, Nmap
wysyła pakiety TCP ACK na port 80 i zapytanie ICMP Echo Request query
do każdego badanego adresu. Wyjątkiem od tej reguły jest skanowanie
ARP przeprowadzane dla aktualnego segmentu sieci ethernet. W
przypadku uruchamiania przez nie uprzywilejowanych użytkowników
systemów UNIX, wysyłany jest pakiet SYN zamiast ACK z wykorzystaniem
wywołania systemowego <function moreinfo="none">connect()</function>.
Ustawienia domyślne są tożsame z opcjami <option>-PA -PE</option>.
Takie wykrywanie hostów jest najczęściej wystarczające podczas
skanowania sieci lokalnej, jednak podczas audytów bezpieczeństwa
zalecane jest wykorzystywanie bardziej zaawansowanych opcji.</para>
<para>Opcje <option>-P*</option> (które wybierają sposób pingowania) mogą
być łączone. Możesz poprawic dokładność wykrywania hostów za systemem
zaporowym poprzez stosowanie wielu różnych portów/flag TCP i typów ICMP.
Zwracam uwagę, że wykrywanie hostów ARP (<option>-PR</option>) jest
z założenia włączane podczas testów sieci lokalnej w ramach tego samego
segmentu, nawet jeśli podasz inne opcje <option>-P*</option>, ponieważ
praktycznie zawsze tak jest szybciej i efektywniej.</para>
<para>Opcje kontroli wykrywania hostów.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-sL</option> (Lista skanowania)</term>
<listitem>
<para>Lista skanowania jest okrojoną funkcją wykrywania hostów, która
po prostu wyświetla wszystkie adresy z podanych zakresów skanowania i
nie wysyła żadnych pakietów do nich. Domyślnie Nmap wykonuje
odwrotne zapytania DNS o badane adresy aby poznać ich nazwy. Często
niespodzianką jest jak dużo informacji mogą udzielić już same nazwy
hostów. Na przykład
<literal moreinfo="none">fw.chi.playboy.com</literal> jest systemem
zaporowym w biurze Playboy Enterprises w Chicago. Na końcu Nmap
podaje także całkowitą liczbę adresów IP. Lista skanowania jest
dobrym sposobem na sprawdzenie i uzyskanie pewności, że prawidłowo
podano zakres skanowania. Jeśli nie rozpoznajesz nazw domen na
uzyskanej liście, warto sprawdzić podany zakres, co pozwala unikąć
niepotrzebnego skanowania sieci nieznanej firmy.</para>
<para>Ideą tej opcji jest wyświetlanie prostej listy adresów, z tego
powodu bardziej zaawansowana funkcjonalność taka jak skanowanie
portów, wykrywanie systemu operacyjnego czy pingowanie nie może być
łączone z tą metodą. Jeśli chcesz wyłączyć pingowanie podczas
skanowania, poczytaj na ten temat w opisie opcji
<option>-P0</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sP</option> (Skanowanie Ping)</term>
<listitem>
<para>Ta opcja nakazuje Nmapowi przeprowadzać <emphasis>tylko</emphasis>
skanowanie typu Ping (wykrywanie hostów), a wynikiem jej
działania jest lista aktywnych hostów. Dodatkowe testy (takie jak
skanowanie portów lub wykrywanie systemu operacyjnego) nie są
przeprowadzane. Metoda ta idzie krok dalej niż lista skanowania i
może być wykorzystywana w podobnym celu. Pozwala na przeprowadzenie
delikatnego rekonesansu bez zwracania zbytniej uwagi. Posiadanie
wiedzy na temat ilości aktywnych hostów jest bardziej wartościowe
dla atakujących niż sama lista adresów zawierająca adres IP i
nazwę hosta.</para>
<para>Również administratorzy systemów często korzystają z tej
opcji. Pozwala ona na łatwe i szybkie określenie liczby hostów w
sieci lub monitorowanie dostępności serwerów. Opcja ta często jest
nazywna Ping Sweep i daje bardziej wiarygodne wyniki niż pingowanie
adresu broadcast, ponieważ niektóre adresy mogą na niego nie
odpowiedzieć.</para>
<para>Domyślnie opcja <option>-sP</option> wysyła pakiety ICMP echo
request i pakiety TCP na port 80. W przypadku wykonywania z konta
nie uprzywilejowanego użytkownika wysyłane są pakiety SYN (z
wykorzystaniem funkcji systemowej
<function moreinfo="none">connect()</function>) na port 80 badanego
hosta. Jeśli uprzywilejowany użytkownik próbuje przeskanować adresy
w lokalnej sieci ethernet, wykorzystywane są zapytania ARP
(<option>-PR</option>), chyba że dodano opcję
<option>--send-ip</option>.
Dla większej wygody opcja <option>-sP</option> może być łączona w
dowolny sposób z innymi metodami wykrywania hostów (opcje
<option>-P*</option>, nie dotyczy <option>-P0</option>).
Jeśli wybrano któryś z typów testów i numer portu, nie są
wykorzystywne domyślne ustawienia (ACK i echo request).
Wykorzystywanie tych opcji jest szczególnie zalecane, jeśli
pomiędzy badanym systemem, a hostem na którym jest uruchomiony
Nmap jest system zaporowy, inaczej niektóre (lub wszystkie) hosty
nie zostaną wykryte.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-P0</option> (Bez pinga)
</term>
<listitem>
<para>Ta opcja wyłącza całkowicie wykrywanie hostów. Normalnie
Nmap próbuje wykryć aktywne adresy przed rozpoczęciem właściwego
skanowania. Domyślnie Nmap przeprowadza tylko testy takie jak
skanowanie portów, wykrywanie wersji i systemu operacyjnego tylko
dla hostów, które zostały wcześniej wykryte jako aktywne. Wyłączenie
wykrywania hostów za pomocą opcji <option>-P0</option> powoduje,
że Nmap próbuje wykonać wszystkie żadane typy skanowania na
<emphasis>każdym</emphasis> podanym adresie IP. Jeśli więc jako cel
w linii pleceń podano klasę B (/16), wszystkie 65,536 adresów
zostanie przeskanowane. Drugi znak w opcji <option>-P0</option> jest
zerem, a nie literą O. Wykrywanie hostów jest pomijane jak przy
wyświetlaniu listy skanowania, jednak zamiast zatrzymać się i
wyświetlić listę, Nmap kontynuuje i przeprowadza założone testy
na każym adresie IP, tak jak by był wykryty jako aktywny.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-PS [listaportów]</option> (TCP SYN Ping)</term>
<listitem>
<para>Opcja ta powoduje wysyłanie pustych pakietów TCP z ustawioną
flagą SYN. Domyślnie port docelowy to 80 (konfigurowalne przed
kompilacją za pomocą stałej DEFAULT_TCP_PROBE_PORT w pliku
<filename moreinfo="none">nmap.h</filename>), ale inny port może być
podany jako parametr. Możliwe jest również podanie listy portów,
odzielonych przecinkami
(np. <option>-PS22,23,25,80,113,1050,35000</option>), co spowoduje
przeprowadzenie testów na wszystkich podanych portach równolegle.
</para>
<para>Ustawiona flaga SYN sugeruje badanemu systemowi, że próbujesz
nawiązać z nim połączenie. Normalnie zdalny port będzie zamknięty
i zostanie wysłany z powrotem pakiet z flagą RST (reset). Jeśli
port będzie otwarty, host będzie próbował wykonać drugi krok z
trójstopniowego procesu nawiązywania połączenia odpowiadając za
pomocą pakietu TCP SYN/ACK. Nmap zamiast wysłać pakiet ACK, który by
pomyślnie zakończył nawiązywanie połączenia, w tym momencie przerwie
połączenie wysyłając pakiet RST. Pakiet RST jest wysyłany przez
kernel systemu na którym pracuje Nmap automatycznie, w odpowiedzi
na niespodziwany pakiet SYN/ACK, a nie przez samego Nmapa.</para>
<para>Nmap nie zwraca uwagi czy port jest otwarty czy zamknięty.
W zależności od uzyskanej omówionej wcześniej odpowiedzi (RST lub
SYN/ACK) host jest uznawany za dostępny.</para>
<para>W systemach UNIX, tylko użytkownik uprzywilejowany -
<literal moreinfo="none">root</literal> - może wysyłać niskopoziomowe
pakiety raw TCP. W przypadku użytkowników nie posiadających
odpowiednich uprawnień wykorzystywane jest obejście w postaci
wykorzystania funkcji systemowej connect() do wykonania połączeń ze
wskazanymi portami. Jeśli connect() zwróci poprawność wykonania
operacji lub błąd odmowy połączenia ECONNREFUSED, stos TCP musiał
otrzymać pakiet z flagami SYN/ACK lub RST i host jest uznawany za
dostępny. Jeśli próba nawiązania połączenia została przerwana po
przekroczeniu maksymalnego czasu oczekiwania, host jest oznaczany
jako niedostępny. To obejście jest również wykorzystywane dla
protokołu IPv6, ponieważ wysyłanie niskopoziomowych pakietów raw TCP
nie jest jeszcze dostępne w Nmapie.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-PA [lista portów]</option> (TCP ACK Ping)</term>
<listitem>
<para>Metoda TCP ACK ping jest dosyć podobna do powyżej opisanego
SYN ping. Różnica, jak łatwo zgadnąć, polega na wykorzystaniu flagi
ACK zamiast SYN. Flaga ACK jest wykorzystywana do potwierdzania
otrzymania danych za pomocą utworzonego wcześniej połączenia TCP,
jednak w tym wypadku połączenie takie nie istnieje. Z tego powodu
badany system powinien zawsze odpowiedzieć pakietem z flagą RST,
świadczącą o nie isnieniu takiego połączenia.</para>
<para>Opcja <option>-PA</option>, tak jak SYN, używa portu numer 80 i
również może przyjmować listę portów jako argument (w takim samym
formacie). Jeśli program został uruchomiony przez
nie uprzywilejowanego użytkownika lub badany jest adres IPv6,
wykorzystywane jest opisane wcześniej obejście za pomocą connect().
Obejście to nie jest idealne, ponieważ funkcja connect() wysyła
pakiet SYN zamiast oczekiwanego ACK.</para>
<para>Powodem udostępniania zarówno metody SYN jak i ACK jest
zwiększenie szansy na ominięcie systemu zaporowego. Wielu
administratorów konfiguruje routery i proste systemy zaporowe tak,
żeby blokowały przychodzące pakiety SYN, poza przychodzącymi do
publicznych serwerów takich jak WWW czy pocztowych. Zabezpiecza to
przed przychodzeniem innych połączeń przy jednoczesnym nie
zakłucaniu pozostałej transmisji wychodzącej do Internetu. Takie
bezstanowe (non-stateful) rozwiązanie zajmuje mało zasobów systemu
zaporowego/routera i jest szeroko wspierane przez filtry sprzętowe i
programowe. Linuxowy firewall Netfilter/iptables dla wygody posiada
opcję <option>--syn</option>, która implementuje takie właśnie
bezstanowe filtrowanie. W przypadku takiego systemu zaporowego testy
wykorzystujące metodę SYN ping (<option>-PS</option>) zostaną
prawdopodobnie zablokowane w przypadku zamkniętych portów. W tym
przypadku metoda ACK pozwoli na obejście tych zabezpieczeń.</para>
<para>Innym popularnym typem jest firewall wykorzystujący stany
(stateful) do blokowania niechcianych pakietów. Taka funkcjonalność
jest najczęściej spotykana w wysokiej klasy systemach zaporowych, które
stają się z roku na rok coraz popularniejsze. Linuxowy
Netfilter/iptables posiada opcję <option>--state</option>, która
kategoryzuje pakiety na podstawie stanu połączenia. Metoda SYN
prawdopodobnie będzie działała poprawnie dla tego typu systemów,
ale już pakiet z ACK zostanie rozpoznany jako nieprawidłowy i
zostanie zablokowany. Rozwiązaniem tego problemu jest wykorzystywanie
jednocześnie obu metod SYN i ACK poprzez podanie parametrów
<option>-PS</option> i <option>-PA</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-PU [listaportów]</option> (UDP Ping)</term>
<listitem>
<para>Kolejną metodą wykrywania hostów jest UDP ping, który wysyła
puste (o ile nie wykorzystano opcji <option>--data-length</option>)
pakiety UDP na wskazane porty. Lista portów jest podawana w takim
samym formacie jak dla wcześniej opisanych opcji <option>-PS</option>
i <option>-PA</option>. Jeśli nie podano numerów portów, domyślnie
używany jest port 32338. Port ten może być zmieniony przed
kompilacją poprzez zmianę stałej DEFAULT_UDP_PROBE_PORT w pliku
<filename moreinfo="none">nmap.h</filename>. Wybór tak mało
popularnego portu został podyktowany chęcią uniknięcia wysyłania
pakietów do otwartych portów, co w przypadku tego testu nie
przyniosło by oczekiwanego efektu.</para>
<para>W przypakdu kiedy port jest zamknięty na badaniej maszynie, w
odpowiedzi na pakiet UDP powinien zostać odesłany pakiet ICMP
port unreachable oznaczający brak możliwości komunikacji z wybranym
portem. Po otrzymaniu takiej odpowiedzi Nmap oznacza host jako
dostępny. Inne typy odpowiedzi ICMP, takie jak host/sieć niedostępna
czy przekroczony czas życia TTL oznaczają, że badany host nie jest
dostępny, podobnie interpretowany jest brak odpowiedzi. Jeśli badany
port jest otwarty, większość typowych usług zignoruje pusty pakiet i
nie zostanie wysłana żadna informacja zwrotna. Właśnie dla tego
domyślnie testowanym portem jest 31338, który jest bardzo rzadko
wykorzystywany. Wiele usług, takich jak chargen, odpowie na pusty
pakiet co spowoduje, że Nmap uzna host za dostępny.</para>
<para>Główną zaletą tego typu skanowania jest fakt, że omija systemy
zaporowe i filtry skupiające sie tylko na TCP. Przykładowo, miałem
kiedyś szerokopasmowy router bezprzewodowy Linksys BEFW11S4.
Zewnętrzny interfejs tego urządzenia filtrował domyślnie wszystkie
porty TCP, za to testy UDP zwracały odpowiedzi ICMP port unreachable,
co ujawnia istnienie urządzenia.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-PE</option>;
<option>-PP</option>;
<option>-PM</option> (Typy ICMP Ping)</term>
<listitem>
<para>Dodatkowo poza opisanymi wcześniej metodami wykrywania hostów
TCP i UDP, Nmap może wysyłać standardowe pakiety ICMP znane z
typowego programu <application moreinfo="none">ping</application>.
Nmap wysyła pakiety ICMP typu 8 (echo request) do badanego hosta i
oczekuje typu 0 (echo reply) w odpowiedzi. Niestety wiele hostów i
systemów zaporowych blokuje tego typu pakiety, zamiast odpowiadać
prawidłowo i zgodnie z
<ulink url="http://www.rfc-editor.org/rfc/rfc1122.txt">RFC
1122</ulink>. Z tego powodu skanowania nieznanych hostów w internecie
za pomocą tej metody przeważnie nie są wiarygodne. Jednakże
administratorzy systemów monitorujący wewnętrzne sieci mogą z
powodzeniem efektywnie wykorzystywać tą metodę. Takie wykorzystanie
zapytań ICMP echo request jest możliwe za pomocą opcji
<option>-PE</option>.</para>
<para>Zapytanie echo request jest standardowym zapytaniem ICMP ping,
jednak Nmap nie poprzestaje na tym. Standard ICMP
(<ulink url="http://www.rfc-editor.org/rfc/rfc792.txt">RFC
792</ulink>) opisuje także zapytania timestamp request, information
request, i address mask request o kodach odpowiednio 13, 15 i 17.
Podczas kiedy założonym efektem działania tych zapytań jest uzyskanie
informacji typu maska sieci czy aktualny czas, mogą być one
wykorzystane do wykrywania aktywności hostów. System który odpowiada,
jest uznawany za aktywny. Nmap nie obsługuje zapytań information
request, jako że nie są one często spotykane. RFC 1122 zaleca, że
<quote>host NIE POWINIEN obsługiwać tych zapytań</quote>.
Zapytania timestamp i address mask mogą być wysyłane z wykorzystaniem
opcji odpowiednio <option>-PP</option> i <option>-PM</option>.
Odpowiedzi timestamp reply (ICMP kod 14) lub address mask reply
(kod 18) ujawniają aktywność hosta. Te dwa zapytania mogą być
pomocne, kiedy administrator specyficznie blokuje zapytania
echo request zapominając przy tym blokować inne typy ICMP, które
mogą być wykorzystane w tym samym celu.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-PR</option> (ARP Ping)</term>
<listitem>
<para>Jednym z najczęściej spotykanych scenariuszy wykorzystania
Nmapa jest skanowanie sieci lokalnej ethernet. W większości sieci
LAN, w szczególności wykorzystujących adresację prywatną zalecaną
przez RFC1918, większość adresów IP nie jest wykorzystywana. Kiedy
Nmap próbuje wysłać pakiet raw IP taki jak ICMP echo
request, by poprawnie zaadresować ramkę ethernet system operacyjny
musi określić (ARP) docelowy adres sprzętowy korespondujący z
docelowym adresem IP.
Takie zachowanie jest często powolne i problematyczne, ponieważ
systemy operacyjne nie zostały napisane z uwzględnieniem potrzeby
wysyłania milionów zapytań ARP o niedostępne hosty w krótkim
czasie.</para>
<para>Skanowanie ARP wykorzystuje zoptymalizowany algorytm Nmapa
do wysyłania zapytań ARP. Po otrzymaniu odpowiedzi Nmap nie musi
się nawet martwić o oparte na IP pakiety ping, ponieważ już wie,
że host jest aktywny. Takie zachowanie pozwala na dużo szybsze
i bardziej wiarygodne skanowanie. Z tego powodu zachowanie takie
jest domyślne podczas skanowania sieci, którą Nmap wykryje jako sieć
lokalną należącą do tego samego segmentu. Nawet jeśli zostaną podane
inne typy skanowania ping (takie jak <option>-PE</option> lub
<option>-PS</option>), Nmap używa ARP zamiast nich do wykrywaia
hostów w lokalnej sieci ethernet. Jeśli nie chcesz używać ARP do
skanowania, dodaj opcję <option>--send-ip</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-n</option> (Wyłącz zapytania DNS)
</term>
<listitem>
<para>Nakazuje Nmapowi <emphasis>nigdy</emphasis> nie używać zapytań
odrotnych do serwerów DNS o nazwy przypisane do adresów IP. Jako że
zapytania DNS są najczęściej długo trwają, opcja ta przyspiesza
pracę.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-R</option> (Wymuś zapytania DNS)
</term>
<listitem>
<para>Nakazuje Nmapowi <emphasis>zawsze</emphasis> wykonywać
odwrotne zapytania do serwera DNS o nazwy dla skanowanych adresów
IP. Domyślnie zapytania są wykonywane tylko dla aktywnych
hostów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--system-dns</option> (Używaj systemowego DNS)
</term>
<listitem>
<para>Domyślnie Nmap określa nazwy dla adresów IP poprzez wysyłanie
zapytań bezpośrednio do serwerów DNS skonfigurowanych w systemie, o
ile są dostępne. Wiele zapytań (często dziesiątki) jest wykonywanych
równolegle dla uzyskania wiekszej szybkości. Dodanie tej opcji
wymusza wykorzystywanie rozwiązywania nazw za
pośrednictwem systemu operacyjnego (każdorazowo o pojedyncze IP za
pomocą funkcji getnameinfo()). Ta opcja jest wolniejsza i jest
użyteczna tylko w sporadycznych przypadkach, chyba że w Nmapie jest
błąd w kodzie DNS - prosze się z nami skontaktować w tym przypadku.
W przypadku skanowania sieci IPv6, rozwiązywanie nazw jest zawsze
wykonywane z wykorzystaniem systemu operacyjnego.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--dns-servers <server1[,server2],...>
</option> (Serwery do wykonywania zapytań DNS)
</term>
<listitem>
<para>Domyślnie Nmap próbuje odczytać serwery DNS wpisane do pliku
resolv.conf (UNIX) lub rejestru (Win32). Alternatywnie, możesz użyć
tej opcji do podania własnych serwerów. Opcja ta nie jest
uwzględniana, jeśli użyto również opcji <option>--system-dns</option>
lub skanowane są adresy IPv6. Używanie wielu serwerów DNS jest często
dużo szybsze, niż tylko jednego.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-port-scanning-basics">
<title>Podstawy skanowania portów</title>
<para>Przez lata funkcjonalność Nmapa była sukcesywnie powiększana,
z początku był tylko efektywnym skanerem portów i to nadal pozostaje
jego główną funkcją. Prosta komenda <command moreinfo="none">nmap
<replaceable>target</replaceable></command> skanuje ponad 1660 portów
TCP na wybranym <replaceable>celu skanowania</replaceable>. Podczas
kiedy większość skanerów tradycyjnie zalicza wszystkie porty do
kategorii otwarty lub zamknięty, Nmap jest dużo dokładniejszy.
Rozróżnia sześć możliwych stanów każdego portu:
<literal moreinfo="none">otwarty</literal>,
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>,
<literal moreinfo="none">filtrowany</literal>,
<literal moreinfo="none">niefiltrowany</literal>,
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>, or
<literal moreinfo="none">zamknięty|filtrowany</literal>.</para>
<para>Te stany nie są rzeczywistymi stanami portów, opisują jak Nmap je widzi.
Na przykład, skanowanie Nmapa z wnętrza sieci pokazuje port 135/TCP jako
otwarty, podczas kiedy skanowanie przez Internet może określić stan portu
jako <literal moreinfo="none">filtrowany</literal>.</para>
<variablelist><title>Sześć stanów portów Nmapa</title>
<varlistentry><term>otwarty</term>
<listitem><para>Aplikacja aktywnie akceptuje na tym porcie połączenia TCP
lub pakiety UDP. Znalezienie takich portów jest głównym celem skanowania.
Osoby obeznane z bezpieczeństwem wiedzą, że każdy otwarty port to potencjalny
cel ataku. Atakujący i wykonujący testy penetracyjne chcą wykorzystać luki w
oprogramowaniu poprzez otwarte porty, podczas gdy administratorzy starają się
zamykać lub chronić je za pomocą systemów zaporowych przed niepożądanymi
użytkownikami. Otwarte porty są także interesujące przy skanowaniach nie
związanych z oceną bezpieczeństwa, ponieważ pokazują usługi dostępne w sieci.
</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>zamknięty</term>
<listitem><para>Zamknięty port jest dostępny (odbiera i odpowiada na
pakiety Nmapa), ale nie ma żadnej aplikacji, która by obsłużyła połaczenie.
Porty te mogą być pomocne przy sprawdzaniu czy host jest aktywny (wykrywanie
hostów lub skanowanie Ping) oraz przy wykrywaniu systemu operacyjnego.
Ponieważ są dostępne zamknięte porty, warto skanować dalej w poszukiwaniu
otwartych. Administratorzy mogą chcieć blokować takie porty za pomocą
systemów zaporowych, wtedy ich stan zostanie określony jako filtrowany,
opisany dalej.</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>filtrowany</term>
<listitem><para>Nmap nie może określić czy port jest otwarty z powodu
filtrowania komunikacji. Filtrowanie może być przeprowadzane na
dedykowanym urządzeniu, za pomocą reguł routera lub programowego firewalla
na hoście. Takie porty są frustrujące dla atakujących, ponieważ dostarczają
znikomych ilości informacji. Porty czasami odpowiadają komunikatami ICMP
takim jak typ 3 kod 13 (destination unreachable: communication
administratively prohibited), ale filtry blokują wysyłanie takiego komunikatu
bez wysyłania typowej odpowiedzi. Takie zachowanie zmusza Nmapa do
kilkukrotnego powtarzania pakietów na wypadek ich zaginięcia na przykład
na skutek przeciążenia sieci, co spowalnia skanowanie w sposób drastyczny.
</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>niefiltrowany</term>
<listitem><para>Stan niefiltrowane oznacza że port jest dostępny, ale Nmap
nie jest w stanie ustalić czy port jest otwarty czy zamknięty. Tylko
skanowanie ACK, które jest używane do mapowania reguł firewalla, może
przypisać portom taki stan. Skanowanie niefiltrowanych portów za pomocą
innych typów skanowania takich jak Window, SYN czy FIN może pomóc określić
czy port jest otwarty czy zamknięty.</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>otwarty|filtrowany</term>
<listitem><para>Nmap podaje taki stan w przypadku portów, dla których nie
jest w stanie określić czy port jest otwarty, czy filtrowany. Taki zachowanie
występuje podczas typów skanowania, przy których porty nie dają odpowiedzi.
Brak odpowiedzi może również oznaczać, że filtr pakietów zablokował połączenie
lub wysyłaną odpowiedź. Z tego powodu Nmap nie ma pewności czy port jest
otwarty, czy filtrowany. W ten sposób klasyfikują porty skanowania UDP, FIN,
Null, Xmas i skanowanie protokołów.</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>zamknięty|filtrowany</term>
<listitem><para>Ten stan jest używany przez Nmapa do oznaczania portów, dla
których nie jest możliwe ustalenie czy port jest zamknięty czy filtrowany.
Taki stan może się pojawiać tylko podczas skanowania IPID Idle.
</para></listitem></varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-port-scanning-techniques">
<title>Techniki skanowania portów</title>
<para>Jako początkujący mechanik samochodowy, mogłem godzinami męczyć się z
wykonaniem naprawy posiadanymi narzędziami (młotek, taśma izolacyjna,
klucz francuski itp.). Kiedy popadłem w depresję i w końcu zaprowadziłem
mojego gruchota do prawdziwego mechanika, pogrzebał w przepastnej skrzyni
z narzędziami i wyciągnął specjalne narzędzie, którym wykonał naprawę
błyskawicznie i bez kłopotów. Sztuka skanowania polega dokładnie na tym samym.
Eksperci znają dziesiątki typów skanowania i wybierają jedną adekwatną (lub
kombinację kilku) do danego zadania. Z drugiej strony niedoświadczeni
użytkownicy i script kiddies próbują rozwiązać każdy problem za pomocą
domyślnego skanowania SYN. Nmap jest darmowy i dostępny dla wszyskich,
w związku z tym jedyną barierą jest odpowiednia wiedza.
To oczywiście bije na głowę świat motoryzacyjny, gdzie trzeba posiadać duże
umiejętności, żeby domyślić się, że potrzebne jest bardzo specyficzne
narzędzie, ale wtedy potrzeba jeszcze dużo pieniędzy na jego zakup.</para>
<para>Większość typów skanowania jest dostępna tylko dla uprzywilejowanych
użytkowników, ponieważ tylko oni mogą wysyłać pakiety raw.
Takim użytkownikiem w przypadku systemów UNIX jest root. Używanie konta
administratora w systemach Windows jest zalecane, jednak Nmap przeważnie
działa poprawnie z konta zwykłego użytkownika przy zainstalowanej w systemie
bibliotece WinPcap. Wymóg posiadania uprawnień użytkownika root był poważnym
ograniczeniem kiedy pojawił się Nmap w 1997 roku, jako że użytkownicy posiadali
dostęp głównie tylko do współdzielonych kont. Świat się zmienił. Komputery są
tańsze, coraz więcej ludzi ma bezpośredni dostęp do Internetu i coraz
powszechniejsze stają się komputery z systemami UNIX (włączając Linuxa i MAC
OS X). Dostępna jest również Windowsowa wersja Nmapa, co powiększa możliwości
jego wykorzystywania. Z tych powodów coraz rzadziej zachodzi potrzeba
uruchamiania Nmapa z ograniczonych współdzielonych kont. Na szczęście większe
przywileje użytkowników przekładają się na większą elastyczność i możliwości
Nmapa.</para>
<para>Nmap stara się podawać jak najbardziej dokładne wyniki, jednak trzeba
mieć na uwadze fakt, że wyniki są oparte na pakietach zwracanych przez badane
systemy (lub firewalle je ochraniające). Dlatego też zwracane informacje nie
muszą być wiarygodne i mogą wprowadzać Nmapa w błąd. Bardzo powszechne są
hosty nie zachowujące się zgodnie z RFC w odpowiedzi na zapytania Nmapa.
Rozwiązaniem są skanowania FIN, Null czy Xmas. Tego typu problemy zostały
opisane oddzielnie w częściach poświęconych poszczególnym typom skanowania.</para>
<para>Ta sekcja opisuje dziesiątki typów skanowania dostępnych w Nmapie.
Jednocześnie może być wykorzystywana tylko jedna metoda, za wyjątkiem skanowania
UDP (<option>-sU</option>), które może być łączone z dowolnymi typami skanowania
TCP. Dla łatwiejszego zapamiętania, opcje skanowania portów posiadają nazwy
w formie <option>-s<replaceable>C</replaceable></option>, gdzie
<replaceable>C</replaceable> jest przeważnie pierwszą dużą literą angielskiej
nazwy typu skanowania. Wyjątkiem jest przestarzała opcja skanowania FTP bouce
(<option>-b</option>). Domyślnie Nmap wykonuje skanowanie SYN, które jest
zastępowane connect(), jeśli użytkownik nie ma odpowiednich uprawnień do
wysyłania pakietów raw (co wymaga konta root w systemach UNIX)
lub w przypadku skanowania sieci IPv6. Z pośród przedstawionych poniżej typów
skanowania użytkownicy nie uprzywilejowani mogą jedynie używać typów connect() i
FTP bounce.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-sS</option> (Skanowanie TCP SYN)</term>
<listitem>
<para>Skanowanie SYN jest domyślną i najpopularniejszą metodą skanowania.
Jest to spowodowane tym, że może być przeprowadzone szybko, możliwe jest
skanowanie tysięcy portów na sekundę w szybkich sieciach nie chronionych
systemami zaporowymi. Skanowanie SYN jest relatywnie dyskretne i niewidoczne,
ponieważ nigdy nie otwiera połączeń do końca. Działa to dobrze w stosunku do
wszystkich stosów zgodnych z TCP, w przeciwieństwie do udziwnionych, dla
których Nmap ma tryby FIN/Null/Xmas, Maimon i Idle. SYN pozwala na
przejrzyste i wiarygodne rozróżnienie stanów portu pomiędzy
<literal moreinfo="none">otwartym</literal>,
<literal moreinfo="none">zamkniętym</literal> i
<literal moreinfo="none">filtrowanym</literal>.</para>
<para>Technika ta jest często określana jako skanowanie z połowicznym
otwieraniem połączeń (ang. half-open), ponieważ nie otwiera pełnego połączenia
TCP. Wysyłany jest pakiet SYN, tak jak by miało być otwarte prawdziwe
połączenie i czeka na odpowiedź. SYN/ACK oaznacza, że port oczekuje na
połączenia (jest otwarty), a RST (reset) identyfikuje port jako zamknięty.
Jeśli odpowiedź nie zostanie otrzymana pomimo kilku prób, port jest oznaczany
jako filtrowany. Port jest również oznaczany jako filtrowany w przypadku
otrzymania komunikatu błędu ICMP unreachable error (typ 3, kody 1, 2, 3, 9, 10
lub 13).</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sT</option> (Skanowanie TCP connect())</term>
<listitem>
<para>Skanowanie TCP Connect() jest wybierane domyślne, jeśli SYN nie jest dostęne.
Ma to miejsce kiedy użytkownik nie posiada uprawnień do wysyłania
pakietów raw lub podczas skanowania sieci IPv6. Zamiast wysyłać pakiety raw,
jak to ma miejsce przy innych typach skanowania, Nmap prosi system operacyjny o
zestawienie połączenia z badanym hostem za pomocą wywołania funkcji systemowej
<literal moreinfo="none">connect()</literal>. Jest to taki sam wysoki poziom
wywołań systemowych, z jakich korzystają przeglądarki internetowe, oprogramowanie
Peer2Peer czy inne programy korzystające z połączeń sieciowych. Jest to część
interfejsu programistycznego znanego jako Berkeley Sockets API. Zamiast
odczytywać odpowiedzi za pomocą odwołań niskopoziomowych prosto z sieci, Nmap
wykorzystuje ten sam wysokopoziomowy interfejs do otrzymania informacji o stanie
operacji dla każdej próby połączenia oddzielnie.</para>
<para>Kiedy skanowanie SYN jest dostępne, przeważnie jest lepszym wyborem. Nmap
ma dużo mniejszą kontrolę nad wywołaniem wysokopoziomowym
<literal moreinfo="none">connect()</literal> niż nad pakietami raw, co jest dużo
mniej efektywne. Wywołanie systemowe otwiera pełne połączenie w przeciwieństwie
do metody SYN korzystającej z połowicznego połączenia. Nie tylko wymaga to
więcej czasu i wymaga więcej pakietów do uzyskania takich samych informacji,
ale również prawdopodobnie spowoduje zapisanie w logach badanego systemu próby
połączenia. Nowoczesne systemy detekcji intruzów IDS potrafia wykrywać takie
połączenia, ale większość systemów nie posiada odpowiednich systemów alarmowych.
Wiele usług w typowym systemie UNIX zapisze uwagę do logu systemowego i czasami
zagadkowy komunikat błędu, kiedy Nmap połączy się i natychmiast zamknie
połączenie bez wysyłania jakichkolwiek danych. Naprawdę żałosne usługi
przestaną działać po otrzymaniu takiego pakietu, ale nie jest to często
spotykane. Administrator widzący w logach informacje o wielu próbach nawiązania
połączenia z jednego adresu powinien wiedzieć, że jego system był skanowany za
pomocą metody connect().</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sU</option> (Skanowanie UDP)</term>
<listitem>
<para>Większość popularnych usług w sieci Internet wykorzystuje protokół TCP,
ale również usługi <ulink url="http://www.rfc-editor.org/rfc/rfc768.txt">UDP</ulink>
są często spotykane. Najpopularniesze z nich to DNS, SNMP i DHCP (porty 53,
161/162 i 67/68). Ponieważ skanowanie UDP jest ogólnie wolniejsze i trudniejsze
niż TCP, wielu audytorów bezpieczeństwa ignoruje te porty. Jest to pomyłka, jako
że wiele usług UDP jest podatnych na zdalne ataki i atakujący nie ignorują tego
protokołu. Na szczęście Nmap umożliwia inwentaryzację portów UDP.</para>
<para>Skanowanie UDP jest aktywowane za pomocą opcji
<option>-sU</option>. Może być łączone z innymi typami skanowania TCP, takimi
jak SYN (<option>-sS</option>), dla sprawdzenia obu protokołów w jednym
przebiegu.</para>
<para>Skanowanie UDP polega na wysyłaniu pustych (bez danych) nagłówków
protokołu UDP do każdego portu docelowego. Jeśli w odpowiedzi zostanie zwrócony
komunikat ICMP port uchreachable (typ 3, kod 3), port jest uznawany za
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>. Inne typy komunikatów ICMP
unreachable (typ 3, kody 1, 2, 9, 10 lub 13) oznaczają, że port jest
<literal moreinfo="none">filtrowany</literal>. Czasami w odpowiedzi zwrócony
zostanie pakiet UDP, co oznacza, że porty jest
<literal moreinfo="none">otwarty</literal>. Jeśli pomimo powtarzania transmisji
nie zostanie uzyskana żadna odpowiedź, port zostaje zaklasyfikowany jako
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>. Oznacza to, że port może
być otwarty lub filtr pakietów blokuje do niego dostęp. Wykorzystanie
skanowania wersji usług (<option>-sV</option>) może pomóc w odróżnieniu portów
na prawdę otwartych od filtrowanych.</para>
<para>Największym wyzwaniem przy skanowaniu UDP jest przeprowadzenie go odpowiednio szybko.
Otwarte i filtrowane porty rzadko wysyłają jakąkolwiek odpowiedź, zmuszając
Nmapa do oczekiwania na odpowiedź i ponawiania transmisji na wypadek zagubienia
pakietów. Zamknięte porty są często jeszcze większym problemem. Zwykle wysyłają
pakiet ICMP port unreachable, jednak w odróżnieniu od pakietów z flagą RST znanych
ze skanowania SYN czy connect, wiele hostów domyślnie limituje szybkość wysyłania
pakietów ICMP port unreachable. Przykładami mogą być systemy Linux i Solaris.
Kernel Linuxa w wersji 2.4.20 limituje ilość pakietów o niedostępności portów do
jednego na sekundę (w <filename moreinfo="none">net/ipv4/icmp.c</filename>).</para>
<para>Nmap potrafi wykrywać limitowanie odpowiedzi i zwalnia odpowiednio proces
skanowania dla uniknięcia zaśmiecania sieci niepotrzebnymi pakietami, które i tak
nie zostaną wykorzystane. Niestety, skanowanie wszystkich 65,536 portów UDP
przy limicie Linuxowym jeden pakiet na sekundę powoduje, że skanowanie trwa ponad
18 godzin. Sposobami na przyspieszenie są skanowanie wielu hostów równolegle,
wykonywanie na początek szybkiego skanowania popularnych portów, skanowanie z poza
systemu zaporowego i używanie opcji <option>--host-timeout</option> do pomijania
zbyt wolnych hostów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sN</option>; <option>-sF</option>; <option>-sX</option> (Skanowania TCP Null, FIN i Xmas)</term>
<listitem>
<para>Te typy skanowania (większe możliwości posiada opcja
<option>--scanflags</option> opisana w dalszej części) wykorzystują nieopisane
w <ulink url="http://www.rfc-editor.org/rfc/rfc793.txt">TCP RFC</ulink>
kombinacje flag do rozróżnienia pomiędzy stanami portów
<literal moreinfo="none">otwarty</literal> oraz
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>. Strona 65 opisuje, że <quote>jeśli
[docelowy] port jest ZAMKNIĘTY ... w odpowiedzi na pakiet nie zawierający RST należy
wysłać odpowiedź RST.</quote> Następna strona opisuje pakiety wysyłane na porty bez
flag SYN, RST lub ACK w następujący sposób: <quote>coś takiego nie powinno mieć
miejsca, jednak jeśli się zdarzy, pomiń taki pakiet</quote>.</para>
<para>Podczas skanowania systemów zgodnych z zapisami w RFC, dowolny pakiet nie
zawierający flag SYN, RST lub ACK powinien wywoływać odpowiedź RST w przypadku
portu zamkniętego i całkowity brak odpowiedzi w przypadku portu otwartego.
Tak długo jak żadna z wymienionych flag nie została użyta, wszystkie inne
kombinacje flag (FIN, PSH i URG) są prawidłowe. Nmap wykorzystuje to do
przeprowadzania trzech typów skanowania:</para>
<variablelist>
<varlistentry><term>Skanowanie Null (<option>-sN</option>)</term>
<listitem><para>Nie ustawia żadnych flag (pole flag w nagłówku tcp zawiera 0).</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>Skanowanie FIN (<option>-sF</option>)</term>
<listitem><para>Ustawiona flaga FIN.</para></listitem></varlistentry>
<varlistentry><term>Skanowanie Xmas (<option>-sX</option>)</term>
<listitem><para>Ustawione flagi FIN, PSH i URG, pakiet podświetlony jak choinka.</para></listitem></varlistentry>
</variablelist>
<para>Te trzy tryby skanowania są takie same poza ustawionymi flagami w
pakietach. Jeśli w odpowiedzi zostanie otrzymany pakiet RST, port jest
uznawany za <literal moreinfo="none">zamknięty</literal>, podczas gdy brak
odpowiedzi oznacza <literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>.
Port uznajemy za <literal moreinfo="none">filtrowany</literal>, jeśli
otrzymany zostanie komunikat ICMP unreachable (typ 3, kod 1, 2, 3, 9, 10 lub
13).</para>
<para>Główną zaleta tych typów skanowania jest to, że potrafią się one
przemykać przez bezstanowe systemy zaporowe i filtrowanie na routerach.
Inną zaletą jest tylko minimalnie większa wykrywalność niż skanowania SYN.
Nie można jednak na to liczyć - większość nowych systemów IDS może zostać
skonfigurowana do ich wykrywania. Ujemną stroną jest to, że nie wszystkie
systemy są zgodne z RFC793. Wiele systemów wysyła odpowiedzi RST niezależnie od
tego czy port jest otwarty czy nie. Powoduje to, że wszystkie porty pojawiają
się jako <literal moreinfo="none">zamknięty</literal>. Najczęściej spotykane
systemy, które się tak zachowują to Microsoft Windows, wiele urządzeń Cisco,
BSDI, i IBM OS/400. Skanowania działają jednak dobrze w przypadku większości
systemów UNIXowych. Kolejnym minusem tych metod jest to, że nie potrafią
rozróżnić portów oznaczonych jako <literal moreinfo="none">otwarty</literal>
od <literal moreinfo="none">filtrowany</literal>, ujawniając jedynie stan
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sA</option> (Skanowanie TCP ACK)</term>
<listitem>
<para>Ten typ skanowanie jest inny niż omawiane powyżej, bo nigdy nie wykrywa
stanów portów <literal moreinfo="none">otwarty</literal> (lub nawet
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>). Jest wykorzystywany
do mapowania reguł filtrowania, do sprawdzania czy fitrowanie jest oparte
o stany (stateful) lub nie i które porty są filtrowane.</para>
<para>Pakiety skanowania ACK posiadają tylko flagę ACK (o ile nie została
użyta opcja <option>--scanflags</option>). Podczas skanowania systemów nie
posiadających filtrowania, porty o stanach
<literal moreinfo="none">otwarty</literal> i
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>
zwrócą pakiet RST. W obu przypadkach Nmap oznaczy je jako
<literal moreinfo="none">niefiltrowane</literal>, co oznacza, że były
osiągalne dla pakietu ACK, ale nie zostało określone, czy posiadają stan
<literal moreinfo="none">otwarty</literal> czy
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>. Porty, które nie odpowiedzą
lub odpowiedzą za pomocą komunikatu o błędzie ICMP (typ 3, kody 1, 2, 3, 9,
10 lub 13), zostaną oznaczone jako <literal moreinfo="none">filtrowany</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sW</option> (Skanowanie TCP Window)</term>
<listitem>
<para>Skanowanie Window jest takie samo jak ACK, różnica polega na tym, że
potrafi odróżnić porty otwarte od zamkniętych, zamiast zawsze podawać stan
<literal moreinfo="none">niefiltrowany</literal>, kiedy otrzymano flagę RST.
Jest to realizowane poprzez analizę pola Window pakietu zwrotnego RST. Na
niektórych systemach, otwarte porty zwracają dodatnią wartość rozmiaru okna
(także w pakietach RST), a przy zamkniętych o rozmiarze zero. Tak więc zamiast
zawsze przedstawiać port jako <literal moreinfo="none">niefiltrowany</literal>
kiedy w odpowiedzi przyjdzie RST, skanowanie Window oznacza port jako
<literal moreinfo="none">otwarty</literal> lub
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>, w zależności czy odpowiednio
otrzymano w odpowiedzi rozmiar okna o wartości dodatniej lub zero.</para>
<para>Ten typ skanowania polega na szczególnej implementacji stosu TCP,
występującej w rzadko spotykanych systemach w internecie, a więc nie można
zawsze na niej polegać. Zwykle systemy, które nie obsługują tej metody będą
zwracały porty oznaczone jako <literal moreinfo="none">zamknięty</literal>.
Oczywiście jest również możliwe, że host na prawdę nie ma otwartych portów.
Jeśli większość przeskanowanych portów ma stan
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>, jednak niektóre (takie jak 22,
25 czy 53) mają stan <literal moreinfo="none">filtrowany</literal>, system
jest podejrzany. Czasami systemy potrafią się zachowywać zupełnie przeciwnie.
Jeśli skanowanie wykaże 1000 otwartych portów i tylko 3 zamknięte lub
filtrowane, wtedy te trzy prawdopodobnie są rzeczywiście otwarte.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sM</option> (Skanowanie TCP Maimon)</term>
<listitem>
<para>Skanowanie Maimon zostało nazwane na cześć jego odkrywcy, Uriela Maimona.
Opisał tę technikę w Phrack Magazine w wydaniu #49 (Listopad 1996). Nmap, który
potrafił wykorzystać tę technikę został wypuszczony dwa wydania później.
Skanowanie to należy do rodziny Null, FIN i Xmass z tą różnicą, że używa flag
FIN/ACK. Zgodnie z RFC 793 (TCP), dla takiej kombinacji flag, pakiet RST
powinien być wygenerowany niezależnie czy port jest otwarty czy zamknięty.
Jednakże Uriel zauważył, że wiele systemów opartych na BSD po prostu pomija
odpowiedzi, jeśli port jest otwarty.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--scanflags</option> (Skanowanie TCP z definiowanymi flagami)</term>
<listitem>
<para>Prawdziwie zaawansowani użytkownicy Nmapa nie mogą być ograniczani
ilością oferowanych wbudowanych typów skanowania. Opcja
<option>--scanflags</option> pozwala na projektowanie własnych typów skanowania
z wykorzystaniem wybranych flag TCP. Cieszcie się podczas wykorzystywania tej
techniki do oszukiwania systemów IDS, których twórcy pobieżnie przeglądali
dokumentację Nmapa dodając specyficzne reguły!</para>
<para>Argument opcji <option>--scanflags</option> może być numerycznym zapisem
flag, np 9 (PSH i FIN), lub dla ułatwienia można wykorzystywać symbliczne nazwy.
Można podać dowolną kombinację flag <literal moreinfo="none">URG</literal>,
<literal moreinfo="none">ACK</literal>, <literal moreinfo="none">PSH</literal>,
<literal moreinfo="none">RST</literal>, <literal moreinfo="none">SYN</literal> i
<literal moreinfo="none">FIN</literal>. Na przykład <option>--scanflags
URGACKPSHRSTSYNFIN</option> ustawia wszystkie flagi, choć nie jest to zbyt
użyteczna metoda skanowania. Kolejność podawania flag nie jest istotna.</para>
<para>Dodatkowo przy podawaniu wybranych flag możliwe jest podanie typu
skanowania (takiego jak <option>-sA</option> lub <option>-sF</option>).
Dodany typ skanowania informuje Nmapa jak ma interpretować otrzymane odpowiedzi.
Na przykład skanowanie SYN zakłada, że brak odpowiedzi oznacza stan portu
<literal moreinfo="none">filtrowany</literal>, podczas gdy skanowanie FIN
potraktuje ten go jako <literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>.
Nmap będzie się zachowywał w taki sam sposób jak przy wybranym trybie
skanowania, jednak wykorzystane zostaną podane flagi. Jeśli bazowy typ
skanowania nie zostanie określony, zostanie wykorzystany domyślny typ SYN.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sI <zombie
host[:probeport]></option> (Skanowanie Idle)</term>
<listitem>
<para>Ta zaawansowana technika skanowania pozwala na prawdziwie
ślepe skanowanie TCP (co oznacza, że żaden pakiet nie zostanie
wysłany do badanego systemu z prawdziwego adresu IP Nmapa).
Zamiast tego wykorzystany zostanie host zombie, o przwidywalnym
działaniu stosu TCP polegającym na sekwencyjnym powiększaniu
numerów ID pakietów, do uzyskania informacji o otwartych portach
w badanym systemie. Systemy detekcji intruzów pokażą jako adres
atakującego zdefiniowany host zombie (musi spełniać określone
warunki). Ten fascynujący typ skanowania jest zbyt skomplikowany
żeby go dokładnie opisać w tej dokumentacji, dlatego napisałem
oddzielny nieformalny dokument na ten temat ze szczegółowymi
informacjami i jest on dostępny pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/book/idlescan.html"/>.</para>
<para>Poza tym, że metoda ta jest niespotykanie poufna (z powodu
jej ślepej natury), ten typ skanowania pozwala na mapowanie reguł
zaufania pomiędzy maszynami bazujących na adresach IP. Wyniki
zawierają otwarte porty, <emphasis>z punktu widzenia hosta zombie
</emphasis>. Tak więc można próbować skanowania z wykorzystaniem
różnych hostów zombie, które można traktować jako zaufane (poprzez
router/reguły filtrowania pakietów).</para>
<para>Można po dwukropku dodać numer portu, jeśli chcemy go
wykorzystać na hoście zombie do badania zmian IPID. W innym przypadku
Nmap wykorzysta domyślnie port używany przez tcp ping (80).</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sO</option> (Skanowanie protokołów IP)</term>
<listitem>
<para>Skanowanie to pozwala na wykrycie listy protokołów IP (TCP, ICMP, IGMP
itp), które są dostępne na danym hoście. Technicznie nie jest to skanowanie
portów, ponieważ sprawdza kolejne numery protokołów, a nie kolejne porty TCP
czy UDP. Opcja ta nadal używa parametru <option>-p</option> do wybrania numerów
protokołów do sprawdzenia, w formacie analogicznym do listy portów. Z tego
powodu metoda ta została zaklasyfikowana jako skanowanie portów i dlatego
znajduje się tutaj.</para>
<para>Poza swoją własną funkcjonalnością, skanowanie protokołów demonstruje
potęgę oprogramowania open source. Podczas gdy podstawowa idea jest całkiem
prosta, nie pomyślałem o jej dodaniu, jak również nie otrzymałem żadnej
prośby o dodanie takiej funkcjonalności. Latem roku 2000, Gerhard Rieger
opracował koncepcję, stworzył odpowiednią poprawkę i wysłał ją na listę
dyskusyjną nmap-hackers. Włączyłem ją do drzewa Nmapa i wypuściłem nową
wersję następnego dnia. Niewiele komercyjnych programów posiada użytkowników
na tyle entuzjastycznych, żeby zaprojektować i stworzyć ich własne poprawki!
</para>
<para>Skanowanie protokołów działa w sposób podobny do skanowania UDP, jednak
zamiast iteracji po kolejnych numerach portu, w nagłówkach pakietów zmienia się
8-mio bitowy numer protokołu. Nagłówki są przeważnie puste, nie zawierają
żadnych danych ani nawet poprawnego dla danego protokołu nagłówka. Trzema
wyjątkami są TCP, UDP i ICMP. Poprawne nagłówki dla tych protokołów są
konieczne, ponieważ niektóre systemy nie będą ich potrafiły wysłać oraz
dlatego, że Nmap posiada już odpowiednie funkcje do ich tworzenia.
Zamiast obserwować komunikaty ICMP unreachable, skanowanie protokołów nie polega
na komunikatach ICMP <emphasis>protocol</emphasis> unreachable. Jeśli Nmap
otrzyma jakąkolwiek odpowiedź w jakimkolwiek protokole, ustala stan protokołu
jako <literal moreinfo="none">otwarty</literal>. Otrzymanie komunikatu ICMP
protocol unreachable (typ 3, kod 2) powoduje oznaczenie protokołu jako
<literal moreinfo="none">zamknięty</literal>. Inne komuniakty ICMP protocol
unreachable (typ 3, kody 1, 3, 9, 10 lub 13) powodują oznaczenie protokołu jako
<literal moreinfo="none">filtrowany</literal> (oraz równocześnie potwierdzają,
że protokół ICMP jest również <literal moreinfo="none">otwarty</literal>).
Jeśli nie uzyskano odpowiedzi, protokół jest oznaczany jako
<literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-b <pośredniczący host ftp></option> (Skanowanie FTP bounce)</term>
<listitem>
<para>Interesującą funkcją protokołu FTP
(<ulink url="http://www.rfc-editor.org/rfc/rfc959.txt">RFC 959</ulink>) jest
wspieranie tak zwanych połączeń proxy. Pozwala to użytkownikowi na połączenie
z jednym serwerem FTP i poproszenie o wysłanie plików do innego. Ta
funkcjonalność była przyczyną nadużyć na wielu poziomach, dlatego wiele serwerów
porzuciło dla niej wsparcie. Jednym z możliwych nadużyć jest sposobność do
zmuszenia serwera do skanowania portów na zewnętrznym hoście. Wystarczy po
prostu poprosić serwer o wysłanie pliku kolejno na każdy interesujący port badanego
systemu. Uzyskany komunikat o błędzie zwróci informację, czy porty był otwarty
czy zamknięty. Jest to dobra metoda do omijania systemów zaporowych, ponieważ
korporacyjne serwery FTP często są umieszczane w takim miejscu, że mają
możliwość komunikacji zarówno z hostami w internecie jak i w sieci lokalnej.
Nmap obsługuje skanowanie FTP bounce z wykorzystaniem opcji
<option>-b</option>. Opcja przyjmuje argument w postaci
<replaceable>nazwa_użytkownika</replaceable>:<replaceable>hasło</replaceable>@<replaceable>serwer</replaceable>:<replaceable>port</replaceable>.
<replaceable>Serwer</replaceable> jest nazwą lub adresem IP podatnego serwera
FTP. Tak jak przy zwykłym adresie URL, można pominąć pola
<replaceable>nazwa_użytkownika</replaceable>:<replaceable>hasło</replaceable>,
w tym przypadku zostanie wykorzystana domyślna kombinacja dla użytkowników
anonimowych (użytkownik <literal moreinfo="none">anonymous</literal>
hasło:<literal moreinfo="none">-wwwuser@</literal>). Numer portu (i
poprzedzający go dwukropek) również może zostać pominięty, w tym przypadku
przy połączeniu z wybranym adresem <replaceable>serwer</replaceable>, zostanie
wykorzystany domyślny port serwera FTP (21).</para>
<para>Podatność ta była szeroko spotykana w roku 1997, kiedy to Nmap został
wypuszczony, jednak z biegiem czasu jej znaczenie bardzo się zmniejszyło.
Dziurawe serwery FTP nadal się zdarzają, więc warto wyprubować i tę
metodę, jeśli inne zawiodą. Jeśli potrzebne jest obejście systemu zaporowego,
można przeskanować sieć w poszukiwaniu otwartych portów 21 (lub poprzez
wyszukanie ftp na innych portach z wykorzystaniem opcji do wykrywania wersji)
i wypróbować na wykrytych portach metodę bounce. Nmap poinformuje, czy usługa
jest podatna czy nie. Jeśli chcesz ukrywać swoje działania, nie trzeba (i nie
powinno) ograniczać się do hostów z badanej sieci. Przed rozpoczęciem
skanowania losowych adresów w sieci Internet w poszukiwaniu podatnych wersji
serwerów FTP trzeba mieć na uwadze, że wielu administratorów nie bedzie
zachwyconych wykorzystywaniem ich serwerów w ten sposób.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-port-specification">
<title>Specyfikacja portów i kolejności skanowania</title>
<para>Poza wszystkimi metodami skanowania opisanymi wcześniej, Nmap
oferuje opcję pozwalającą na podanie numerów portów do skanowania i
określenie, czy skanowanie ma przebiegać w kolejności sekwencyjnej czy
losowej. Domyślnie Nmap skanuje wszystkie porty do 1024 włącznie oraz
wyższe porty wyszczególnione w pliku
<filename moreinfo="none">nmap-services</filename>.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-p <zakres portów></option> (Skanuj tylko wybrane porty)
</term>
<listitem>
<para>Opcja pozwala na zdefiniowanie listy portów do skanowania,
zamiast domyślnej. Możliwe jest podanie pojedynczych portów
jak i zakresów oddzielonych myślnikiem (np. 1-1023). Zakres można
również pominąć, co spowoduje użycie całego zakresu (1-65535). Można
więc po prostu podać opcję <option>-p-</option> do przeskanowania
wszystkich portów od 1 do 65535 włącznie. Można również podać port
zero, ale trzeba to zrobic jawnie. W przypadku połączenia tej opcji
ze skanowaniem protokołów (<option>-sO</option>), określa ona numery
protokołów do sprawdzenia (0-255).</para>
<para>Przy jednoczesnym skanowaniu portów TCP i UDP możliwe jest
oddzielne zdefiniowanie portów dla obu protokołów poprzez
poprzedzenie numerów znakami odpowiednio
<literal moreinfo="none">T:</literal> i
<literal moreinfo="none">U:</literal>. Jako argument opcji przyjmowany
jest ciąg znaków aż do następnej opcji. Na przykład, podanie <option>-p
U:53,111,137,T:21-25,80,139,8080</option> spowoduje przeskanowanie
portów UDP o numerach 53,111 i 137 oraz podanych portów TCP. Przy
skanowaniu zarówno portów TCP jak i UDP, nie
można zapomnieć podać odpowiednich typów skanowania: <option>-sU</option>
oraz przynajmniej jednego TCP (np. <option>-sS</option>,
<option>-sF</option> czy <option>-sT</option>). Jeśli nie podano
protokołu skanowania, na czas skanowania numery portów zostaną
dodane do domyślnej listy portów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-F</option> (Skanowanie Fast (ograniczona ilość portów))
</term>
<listitem>
<para>Pozwala na określenie, że mają być skanowane tylko porty
zawarte w pliku <filename moreinfo="none">nmap-services</filename>
z pakietu Nmapa (lub z pliku protokołów dla opcji
<option>-sO</option>). Opcja ta pozwala na szybsze skanowanie,
niż w przypadku wszystkich 65535 portów. Ponieważ lista ta
zawiera tylko nieco ponad 1200 portów, różnica w
szybkości w porównaniu do typowego skanowania TCP (około 1650
portów) nie jest duża. Różnica może być większa, jeśli zostanie
podany własny, mały plik
<filename moreinfo="none">nmap-services</filename> za pomocą
opcji <option>--datadir</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-r</option> (Nie używaj losowej kolejności)
</term>
<listitem>
<para>Domyślnie Nmap skanuje porty w kolejności losowej (poza
niektórymi najczęściej wykorzystywanymi portami, które są skanowane
na początku ze względów wydajnościowych). Takie zachowanie jest
normalnie pożądane, jednak można je wyłączyć za pomocą opcji
<option>-r</option>, wymuszającej sekwencyjną kolejność skanowania.
</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-version-detection">
<title>Detekcja usług i wersji</title>
<para>Przy skanowaniu zdalnego systemu, Nmap może wykryć otwarte porty
takie jak 25/tcp, 80/tcp czy 53/udp. Wykorzystując bazę danych zawierającą
około 2,200 popularnych usług, znajdującą się w pliku
<filename moreinfo="none">nmap-services</filename>, Nmap odczyta
przypuszczalne nazwy usług dla wykrytych portów - odpowiednio serwer
pocztowy (SMTP), serwer WWW (HTTP) i serwer nazw (DNS). Takie działanie
jest zwykle poprawne, większość aplikacji słuchających na porcie 25, to
rzeczywiście serwery pocztowe. Jednakże, niech Twoja ocena bezpieczeństwa
niepolega na tych podpowiedziach! Ludzie mogą i często umieszczają usługi
na dziwnych portach.</para>
<para>Nawet jeśli Nmap sie nie myli i hipotetyczny serwer z przykładu
powyżej udostępnia usługi SMTP, HTTP i DNS, nie jest to duża ilość
informacji na temat tych usług. Przeprowadzając testy bezpieczeństwa (lub
zwykłą inwentaryzację zasobów) swojej firmy lub klienta, potrzeba uzyskać
dokładniejsze informacje na temat usług: jaka aplikacja i w jakiej wersji
jest zainstalowana na serwerze SMTP czy DNS. Posiadanie tych informacji w
znaczący sposób wpływa na możliwość ustalenia podatności danej aplikacji.
Detekcja wersji pozwala na uzyskanie takiej informacji.</para>
<para>Po tym jak zostaną wykryte za pomocą innych technik skanowania
dostępne usługi TCP i UDP, detekcja wersji odpytuje porty w celu określenia
dalszych szczegółów na temat aplikacji. Baza danych
<filename moreinfo="none">nmap-service-probes</filename> zawiera opisy
wielu usług i próbuje dopasować je do uzyskanych informacji. Nmap stara się
najpierw określić protokół wykorzystywany przez usługę (np. ftp, ssh,
telnet, http), następnie nazwę aplikacji (np. ISC Bind, Apache httpd,
Solaris telnetd), wersję usługi, nazwę hosta, typ urządzenia (np. drukarka,
router), rodzinę systemów operacyjnych (np. Windows, Linux) i czasami
uzyskuje dodatkowe informacje (takie jak czy X serwer przyjmuje połączenia,
obsługiwane wersje protokołu SSH czy nazwę użytkownika KaZaA). Oczywiście
większość usług nie dostarczy wszystkich tych informacji. Jeśli Nmap został
skompilowany z OpenSSL, będzie potrafił łączyć się z serwerami SSL i
uzyskiwać informacje od usług ukrytych za szyfrowaną warstwą. Kiedy zostaną
wykryte usługi RPC, odpowiedni skaner (<option>-sR</option>) zostanie
automatycznie uruchomiony do ustalenia oprogramowania i wersji RPC.
Z powodu specyfiki UDP, po zakończeniu skanowania niektóre porty pozostają
w stanie <literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal>, jako że ten
typ skanowania nie potrafi określić, czy port jest otwarty czy filtrowany.
Skanowanie wersji spróbuje uzyskać odpowiedź od takiego portu (tak jak to
robi przy otwartych portach) i jeśli to się uda, zmieni stan na otwarty.
Porty TCP w stanie <literal moreinfo="none">otwarty|filtrowany</literal> są
traktowane w ten sam sposób. Należy zwrócić uwagę, że opcja
<option>-A</option> poza innymi rzeczami włącza wykrywanie wersji. Dodatkowa
dokumentacja na temat działania detekcji wersji jest dostępna pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/vscan/"/>.</para>
<para>Jeśli Nmap otrzyma odpowiedź, ale nie jest w stanie dopasować jej do
żadnej znanej usługi, wyświetli specjalny odcisk palca (fingerprint) usługi
wraz z adresem URL, pod którym można go następnie wysłać wraz ze stosownym
opisem, jeśli jesteśmy pewni jakiej usłudze odpowiada.
Proszę poświęcić te kilka minut na wysłanie informacji o nieznanych
usługach, a będą mogli z tego skorzystać również inni użytkownicy Nmapa.
Dzięki temu sposobowi wysyłania Nmap rozpoznaje około 3,000 odcisków dla
ponad 350 protokołów usług, takich jak smtp, ftp, http itp.</para>
<para>Detekcja wersji jest włączana i kontrolowana następującymi opcjami:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-sV</option> (Detekcja wersji usług)</term>
<listitem>
<para>Włącza detekcję wersji usług, opisaną powyżej. Alternatywnie
można użyć opcji <option>-A</option> do jednoczesnego włączenia
detekcji wersji usług i systemu operacyjnego.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--allports</option> (Nie pomijaj żadnych portów przy detekcji wersji)
</term>
<listitem>
<para>Domyslnie, skanowanie wersji Nmapa pomija port TCP 9100,
ponieważ niektóre drukarki po prostu drukują wszystko, co zostanie
przysłane na ten port, powodując wydruk setek stron z zapytaniami
HTTP, binarnymi zapytaniami SSL itp. Takie zachowanie może zostać
wyłączone poprzez modyfikację lub usunięcie dyrektywy
<literal moreinfo="none">Exclude</literal> w pliku
<filename moreinfo="none">nmap-service-probes</filename>, lub poprzez
dodanie opcji <option>--allports</option>, wymuszającej skanowanie
wszystkich portów niezależnie od dyrektywy
<literal moreinfo="none">Exclude</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--version-intensity <poziom></option> (Ustaw poziom skanowania wersji)
</term>
<listitem>
<para>Podczas przeprowadzania skanowania wersji (<option>-sV</option>),
Nmap przeprowadza serię testów, przy czym każdy z nich ma przypisany
swój poziom pomiędzy 1 a 9. Niskie poziomy działają poprawnie w
stosunku do najpopularniejszych usług, wysokie numery obejmują
mało popularne. Poziom skanowania określa które testy zostaną
wykonane. Czym wyższy poziom, tym większa szansa na prawidłowe
rozpoznanie mało popularnych usług. Domyśly poziom to 7. Jeśli
test zostanie powiązany z wykrytą usługą z pliku
<filename moreinfo="none">nmap-service-probes</filename>, określoną
dyrektywą <literal moreinfo="none">ports</literal>, zostanie on
wykonany niezależnie od ustalonego poziomu wykrywania wersji.
Zachowanie takie ma na celu zawsze poprawne wykrywanie domyślnych
usług na otwartych portach, wykrywanie serwera DNS na porcie 53,
SSL na porcie 443 itp.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--version-light</option> (Włącz tryb delikatny)
</term>
<listitem>
<para>Jest wygodniejszym odpowiednikiem ustalającym wartość
<option>--version-intensity 2</option>. Opcja ta pozwala na znaczne
przyspieszenie wykrywania wersji, kosztem dokładności.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--version-all</option> (Użyj wszystkich testów)
</term>
<listitem>
<para>Odpowiednik opcji <option>--version-intensity 9</option>,
powodujący wykonanie wszystkich możliwych testów na każdym porcie.
</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--version-trace</option> (Śledzenie aktywności skanowania wersji)
</term>
<listitem>
<para>Opcja włącza opcje śledzenia błędów podczas wykrywania wersji,
powodując wyświetlanie dodatkowych informacji na temat prowadzonych
działań. Opcja ta jest częścią większej <option>--packet-trace</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-sR</option> (Skanowanie RPC)</term>
<listitem>
<para>Metoda ta działa w połączeniu z różnymi metodami skanowania
portów Nmapa. Na wszystkie wykryte wcześniej porty są wysyłane
komendy NULL SunRPC i za ich pomocą sprawdzane jest, czy dany port
należy do usług RPC. Jeśli tak, identyfikowana jest aplikacja i jej
wersja. Opcja pobiera takie same informacje jak komenda
<command moreinfo="none">rpcinfo -p</command>, nawet jeśli host jest
chroniony za pomocą systemu zaporowego (lub TCP wrapperów). Hosty
pośrednie zombie nie są obsługiwane przy tym trybie skanowania.
Opcja jest automatycznie aktywowana jako część wykrywania wersji
usług (<option>-sV</option>). Jako że detekcja wersji jest daleko
bardziej uniwersalna, opcja <option>-sR</option> jest wykorzystywana
sporadycznie.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-os-detection">
<title>Wykrywanie systemu operacyjnego</title>
<para>Jedna z najbardziej znanych możliwości Nmapa jest zdalna detekcja
systemu operacyjnego za pomocą odcisków palca (fingerprint) stosu TCP/IP.
Nmap wysyła serię pakietów TCP i UDP do zdalnego systemu i analizuje
praktycznie każdy bit z uzyskanych odpowiedzi. Po wykonaniu dziesiątek
testów takich jak próbkowanie ISN TCP, analiza opcji protokołu TCP i
kolejności, próbkowanie IPID i kontrola początkowych rozmiarów okna, Nmap
porównuje uzyskane wyniki z bazą z pliku
<filename moreinfo="none">nmap-os-fingerprints</filename>
zawierającą ponad 1500 znanych odcisków systemów operacyjnych i wyświetla
wynik, jeśli udało sie go odnaleźć.
Każdy odcisk zawiera tekstowy opis systemu operacyjnego, nazwę jego
producenta (np. Sun), nazwę systemu (np. Solaris), generację (np. 10) i typ
urządzenia (przeznaczenie ogólne, router, switch, konsola do gier itp).</para>
<para>Jeśli Nmap nie może ustalić systemu i warunki do jego wykrycia są
wystarczające (np. wykryto przynajmniej jeden otwarty i jeden zamknięty
port), Nmap poda adres URL, dzięki któremu, jeśli jesteśmy pewni, możliwe
jest wysłanie opisu nieznanego systemu, wraz z jego odciskiem. Wykonanie
tej operacji przyczynia się do rozbudowy bazy i poprawy wykrywania, na czym
korzystają wszyscy użytkownicy.</para>
<para>Detekcja systemu operacyjnego pozwala na uzyskanie innych informacji,
które są zbierane podczas tego procesu. Jedną z nich jest czas od
uruchomienia hosta, co jest uzyskiwane poprzez wykorzystanie opcji TCP
timestamp (RFC 1323) do ustalenia kiedy host był restartowany. Informacja
ta jest podawana tylko wtedy, jeśli host jej dostarcza. Inną informacją jest
klasyfikacja przewidywalności numerów sekwencyjnych TCP. Badane jest
prawdopodobieństwo możliwości wstrzyknięcia pakietów w przechwycone
połączenie. Informacja ta jest przydatna w przypadku testowania połączeń
opartych na zaufaniu do adresu IP nadawcy (rlogin, filtry firewalla itp)
lub podczas ukrywania źródła ataku. Ten typ ataków jest obecnie rzadko
wykorzystywany, jednak niektóre systemy są nadal na niego podatne.
Podawany poziom trudności jest oparty na statystycznych próbkach i może
się zmieniać. Ogólnie lepiej jest używać angielskich określeń dla
poszczególnych klas, takich jak <quote>worthy challenge</quote> (stanowiący
wyzwanie) lub <quote>trivial joke</quote> (trywialny dowcip). Taki sposób
raportowania jest dostępny tylko przy domyślnym formacie raportu przy
włączonej opcji zwiększającej szczegółowość podawanych informacji
(<option>-v</option>). Jeśli użyto opcji <option>-v</option> w połączeniu z
<option>-O</option>, podane zostaną informacje o generowaniu numerów
sekwencyjnych IPID. Większość adresów należy do klasy
<quote>incremental</quote> (rosnące) co oznacza, że wartość pola ID w
nagłówkach pakietów IP jest zmieniana rosnąco w kolejnych pakietach. Taki
sposób powiększania numerów powoduje podatność na szereg ataków.</para>
<para>Dokument opisujący działanie i używanie detekcji wersji jest
dostępny w wielu językach pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/osdetect/"/>.</para>
<para>Wykrywanie systemu operacyjnego jest włączane i kontrolowane przez
poniższe opcje:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-O</option> (Włączenie wykrywania systemu operacyjnego)
</term>
<listitem>
<para>Włącza wykrywanie systemu operacyjnego opisanego powyżej.
Alternatywnie można używać opcji <option>-A</option>, która włącza
jednocześnie wykrywanie systemu operacyjnego i wersji usług.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--osscan-limit</option> (Limitowanie wykrywania do
obiecujących celów)
</term>
<listitem>
<para>Wykrywanie systemu operacyjnego jest dużo bardziej efektywne,
jeśli wykryto przynajmniej po jednym otwartym i zamkniętym porcie TCP.
Użycie tej opcji spowoduje, że Nmap nie będzie próbował określać
systemu operacyjnego, jeśli nie zostały spełnione powyższe kryteria.
Wykorzystanie tego ograniczenia pozwala na znaczne skrócenie czasu,
zwłaszcza w połączeniu z opcją <option>-P0</option> przy skanowaniu
wielu adresów. Opcja ma znaczenie tylko w połączeniu z
<option>-O</option> lub <option>-A</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--osscan-guess</option>; <option>--fuzzy</option>
(Zgadywanie wersji systemu operacyjnego)
</term>
<listitem>
<para>Jeśli Nmap nie może jednoznacznie dopasować systemu
operacyjnego, czasami może sugerować kilka różnych, zbliżonych
do siebie. Podobieństwo musi być bardzo duże, żeby Nmap zachował
się w ten sposób przy domyślnej konfiguracji. Wykorzystanie tej opcji
pozwala na większą swobodność przy próbach ustalenia wersji systemu.
</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-performance">
<title>Zależności czasowe i wydajność</title>
<para>Zawsze najważniejszym priorytetem przy tworzeniu Nmapa była
wysoka wydajność. Domyślne skanowanie (<command moreinfo="none">nmap
<replaceable>nazwahosta</replaceable></command>) hosta w sieci lokalnej
zajmuje tylko jedną piątą sekundy. Jest to zadowalający czas, jednak przy
skanowaniu setek tysięcy adresów sumaryczny czas staje się bardzo duży.
Dodatkowo niektóre typy skanowania, takie jak skanowanie UDP i detekcja
wersji także wpływają negatywnie na czas wykonania, podobnie jak konfiguracja
systemów zaporowych, na przykład limitująca ilość pakietów. Nmap posiada
możliwości równoległego skanowania i odpowiednie zaawansowane algorytmy
przyspieszające skanowanie, a użytkownik posiada ogromne możliwości
wpływania na to jak są one wykorzystywane. Zaawansowani użytkownicy
uważnie przeglądający komendy Nmapa, nakazują mu dostarczanie tylko
istotnych informacji zgodnie z przyjętymi wymaganiami i założeniami
czasowymi.</para>
<para>Techniki przyspieszające skanowanie dotyczą ograniczenia wykonywania
mało istotnych testów i częstej zmiany wersji Nmapa na najnowszą (zmiany
dotyczące przyszpieszenia pracy są wprowadzane dosyć często). Optymalizacja
parametrów dotyczących szybkości skanowania również ma duży wpływ i
została opisana poniżej.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>--min-hostgroup <ilość_hostów></option>;
<option>--max-hostgroup
<numhosts></option> (Zmiana ilości hostów w grupie)</term>
<listitem>
<para>Nmap posiada możliwość skanowania portów i wersji na wielu hostach
równocześnie. Jest to realizowane poprzez dzielenie listy adresów docelowych
na grupy, które są następnie kolejno skanowane. Ogólnie skanowanie większych
grup jest bardziej efektywne. Wadą tego rozwiązania jest opóźnienie w podawaniu
wyników testów do czasu przeskanowania całej grupy. Przykładowo, jeśli Nmap
rozpoczął skanowanie w grupach po 50 adresów, żadne wyniki nie zostaną
wyświetlone (poza informacjami podawanymi przez -v) do czasu zakończenia
skanowania pierwszych 50 adresów.</para>
<para>Domyślnie Nmap stosuje rozwiązanie kompromisowe. Rozpoczyna z grupą o
rozmiarze 5, co pozwala szybko wyświetlić pierwsze wyniki, a następnie
stopniowo powiększa rozmiar grupy aż do maksymalnie 1024. Dokładne
wykorzystywane rozmiary grup są uzależnione od podania dodatkowych opcji.
Dla uzyskania większej efektywności Nmap używa większych grup dla skanowań UDP
oraz przy skanowaniach TCP dotyczących zaledwie kilku portów.</para>
<para>Jeśli maksymalny rozmiar grupy został określony za pomocą opcji
<option>--max-hostgroup</option>, Nmap nigdy nie przekroczy tego limitu.
Analogicznie podanie minimalnego rozmiaru za pomocą
<option>--min-hostgroup</option> wymusi stosowanie grup o przynajmniej takim
rozmiarze. Nmap może użyć mniejszej grupy tylko w przypadku, kiedy ilość
adresów do przeskanowania jest mniejsza niż założone minimum. Obie wymienione
opcje pozwalają na utrzymywanie rozmiaru grupy w podanym przedziale, jednak
jest to rzadko potrzebne.</para>
<para>Podstawowym zastosowaniem tych opcji jest podawanie dużego minimalnego
rozmiaru grupy tak, żeby pełne skanowanie odbywało się szybciej. Często
stosowaną wartością jest 256, co pozwala na skanowanie w kawałkach o rozmiarze
klasy C. Przy skanowaniu wielu portów, stosowanie większych wartości
minimalnych przeważnie nie poprawi wydajności. W przypadku skanowania małych
ilości portów pomocne może być stosowanie grup o rozmiarze 2048 lub nawet
większym.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--min-parallelism <ilość_prób></option>;
<option>--max-parallelism
<ilość_prób></option> (Kontrola współbierzności testów)</term>
<listitem>
<para>Opcja ta kontroluje ilość jednoczesnych dla danej grupy adresów
testów i jest wykorzystywana podczas wykrywania hostów i skanowania portów.
Domyślnie Nmap dobiera idealną ilość testów w zależności od parametrów sieci.
Jeśli jakiś pakiet zostanie zagubiony, zwalnia i zaczyna wykonywać
mniejszą ilość testów równolegle. Nmap próbuje powoli przyspieszać, jeśli nie
są gubione pakiety. Podane opcje pozwalają na określenie minimalnego i
maksymalnego limitu ilości jednocześnie wykonywanych testów. Normalnie ilość
ta może spaść do 1 przy złych warunkach sieciowych lub wzrosnąć do kilkuset
w idealnych warunkach.</para>
<para>Najczęściej wykorzystywana jest opcja
<option>--min-parallelism</option> do ustawiania wyższej niż 1 wartości przy
skanowaniu sieci przy złych warunkach. Zmiana tej opcji może być ryzykowna,
ponieważ ustawienie zbyt wysokiej wartości może sie odbić na poprawności testów.
Wykorzystanie jej także pociąga za sobą zmniejszenie możliwości Nmapa w
zakresie dynamicznego dostosowywania się do warunków panujących w sieci.
Ustalenie minimalnej ilości na 10 może być sensowne, jednak powinno być
stosowane w ostateczności.</para>
<para>Opcja <option>--max-parallelism</option> jest czasami wykorzystywana do
zmuszenia Nmapa do nie przeprowadzania więcej niż jednego testu równolegle, co
może być użyteczne w połączeniu z opcją<option>--scan-delay</option> (opisaną
dalej).</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--min-rtt-timeout <czas></option>,
<option>--max-rtt-timeout <czas></option>,
<option>--initial-rtt-timeout
<czas></option> (Kontrola czasu oczekiwania na wykonanie testu)</term>
<listitem>
<para>Nmap posiada mechanizm kontrolujący czas oczekiwania na wynik testu,
zanim nie zostanie on ponowiony. Czas oczekiwania jest zależny od czasu
wykonania poprzednich testów. Jeśli opóźnienia w sieci okażą sie duże i
zmienne, czas oczekiwania może zwiększyć sie do kilku sekund. Początkowa
wartość jest dosyć konserwatywna (wysoka) i może taka pozostać w przypadku
skanowania nie odpowiadających hostów.</para>
<para>Opcje przyjmują wartości w milisekundach, ale można dodać litery
<literal moreinfo="none">s</literal>, <literal moreinfo="none">m</literal>
lub <literal moreinfo="none">h</literal> odnoszące się odpowiednio do sekund,
minut i godzin. Podanie niższych wartości <option>--max-rtt-timeout</option> i
<option>--initial-rtt-timeout</option> niż domyślne, może znacząco skrócić czas
skanowania. Jest to głównie widoczne w przypadku skanowania bez wykorzystywania
pinga (<option>-P0</option>) oraz przy skanowaniu dobrze filtrowanych sieci.
Nie można również przesadzać w drugą stronę, ustawienie zbyt małego czasu
może przekładać sie na dłuższy czas skanowania przez niepotrzebne retransmisje
spowodowane upływem czasu oczekiwania na odpowiedź.</para>
<para>Jeśli wszystkie skanowane hosty są w sieci lokalnej, sensownym agresywnym
ustawieniem opcje <option>--max-rtt-timeout</option> jest 100 milisekund.
Jeśli skanowany ma być inny segment, warto sprawdzić czasy odpowiedzi dla
protokołu ICMP - za pomocą narzędzia ping lub innego pozwalającego na
definiowanie pakietów mogących omijać system zaporowy, takiego jak hping2.
Interesującą nas wielkością jest maksymalny czas odpowiedzi dla 10 lub więcej
pakietów. Uzyskany czas może zostać po podwojeniu wykorzystany jako wartość dla
<option>--initial-rtt-timeout</option>, a po pomnożeniu przez trzy lub cztery
dla <option>--max-rtt-timeout</option>. Nie jest zalecane ustawianie
maksymalnego rtt poniżej 100ms, niezależnie od czasów pingowania, podobnie
większego niż 1000ms.</para>
<para><option>--min-rtt-timeout</option> jest rzadko wykorzystywaną funkcją,
która może być przydatna jeśli komunikacja sieciowa jest tak niepewna, że nawet
domyślne ustawienia Nmapa są zbyt agresywne. Jako że Nmap redukuje czas
oczekiwania tylko do momentu w którym sieć zacznie działać poprawnie, potrzeba
dodatkowego wydłużania czasu oczekiwania nie jest normalna i powinna zostać
zaraportowana jako błąd na liście dyskusyjnej nmap-dev.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--max-retries <ilość></option> (Maksymalna ilość prób ponawiania skanowania portów)
</term>
<listitem>
<para>Kiedy Nmap nie otrzyma odpowiedzi na skanowanie portu, może to oznaczać,
że port ten jest filtrowany. Możliwe jest jednak także, że pakiet testu lub
odpowiedzi po prostu zaginął w sieci, albo że host limituje ilość możliwych
odpowiedzi w jednostce czasu i właśnie tymczasowo je zablokował. Większą
pewność uzyskuje się dzieki powtarzaniu testu w przedstawionych przypadkach.
Jeśli Nmap wykryje problemy z komunikacją sieciową, może ponawiać próbę badania
portu wiele razy, zanim sie podda. Z jednej strony zwiększa to dokładność
testów, z drugiej wydłuża czas ich wykonania. Jeśli wydajność jest krytycznym
aspektem, skanowania mogą zostać przyspieszone poprzez limitowanie dozwolonej
ilości retransmisji. Ustawienie opcji <option>--max-retries 0</option> ,
całkowicie wyłączającej powtarzanie testów jest wykorzystywane sporadycznie.
</para>
<para>Domyślnie (bez stosowania opcji <option>-T</option>) dozwolone jest
maksymalnie 10 powtórzeń. Jeśli sieć działa prawidłowo i skanowane hosty nie
limitują ilości pakietów, Nmap zwykle wykorzystuje jedną retransmisję. Dlatego też
większość skanowań nie zostanie dotkniętych zmianą wartości
<option>--max-retries</option> na trzy. Stosowanie tak niskich wartości pozwala
na znaczne przyspieszenie skanowania hostów limitujących ilość odpowiedzi.
Jeśli Nmap będzie zbyt szybko poddawał się przy skanowaniu portów, część
informacji nie zostanie zebrana, dlatego być może warto skorzystać z opcji
przerywającej test <option>--host-timeout</option>, która dotyczy całego hosta,
a nie tylko pojedynczych testów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--host-timeout <czas></option> (Pomijaj powolne hosty)
</term>
<listitem>
<para>Skanowanie niektórych hostów trwa <emphasis>bardzo długo</emphasis>.
Może to być spowodowane niezbyt wydajnym sprzętem sieciowym lub
oprogramowaniem, limitowaniem ilości pakietów czy restrykcjami systemu
zaporowego. Niewielki procent hostów może zabrać większość czasu przeznaczonego
na skanowanie. Czasami najlepszym rozwiązaniem jest ich pominięcie z
wykorzystaniem opcji <option>--host-timeout</option> z parametrem oznaczającym
ilość milisekund, jakie jesteśmy w stanie poświęcić na czekanie per host.
Parametr można również podawać w sekundach, minutach lub godzinach dodając
odpowiednio litery <literal moreinfo="none">s</literal>,
<literal moreinfo="none">m</literal> lub <literal moreinfo="none">h</literal>.
Często dodaję <literal moreinfo="none">30m</literal> żeby mieć pewność, że Nmap
nie będzie skanował jednego hosta dłużej niż pół godziny. Trzeba pamiętać, że
Nmap może równolegle w tym czasie skanować inne hosty, więc nie bedzie to czas
kompletnie stracony. Host który przekroczy czas jest pomijany i nie są dla
niego wyświetlane wyniki takie jak lista portów, system operacyjny czy wersje
usług.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--scan-delay <czas></option>;
<option>--max-scan-delay
<czas></option> (Ustaw opóźnienie pomiędzy testami)</term>
<listitem>
<para>Opcja pozwala na narzucenie czasu w milisekundach jaki musi minąć
pomiędzy kolejnymi testami dla badanego hosta. Podobnie jak przy innych opcjach
pozwalających na określanie czasu, można dodać
<literal moreinfo="none">s</literal>,
<literal moreinfo="none">m</literal> lub <literal moreinfo="none">h</literal>
do parametru do określenia go odpowiednio w sekundach, minutach lub godzinach.
Opcja ta jest szczególnie użyteczna w przypadku systemów limitujących ilość
pakietów. Solaris zwykle odpowiada na skanowanie UDP poprzez wysyłanie tylko
jednego pakietu ICMP na sekundę, więc wysyłanie zapytań szybciej jest zupełnie
nie potrzebne. Wykorzystanie opcji <option>--scan-delay 1s</option> pozwala na
wymuszenie odpowiedniej prędkości skanowania. Normalnie Nmap stara się
wykryć jaka powinna być optymalna prędkość skanowania dla każdego hosta, jednak
ręczne dodanie takiej opcji nie zaszkodzi, o ile znana jest optymalna prędkość.</para>
<para>Kiedy Nmap zwiększa czas opóźnienia, dostosowując go do
limitu ilości otrzymywanych odpowiedzi, czas skanowania dramatycznie rośnie.
Opcja <option>--max-scan-delay</option> pozwala na ustawienie maksymalnego
limitu do którego może być automatycznie zwiększane opóźnienie. Ustawienie
tej wartości zbyt nisko może spowodować niepotrzebne retransmisje i
pominięcie niektórych portów w przypadku hostów ściśle limitujących ilość
pakietów.</para>
<para>Inną możliwością wykorzystanie opcji <option>--scan-delay</option>
jest omijanie systemów detekcji intruzów (IDS/IPS).</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-T
<Paranoid|Sneaky|Polite|Normal|Aggressive|Insane></option>
(Ustawnienie szablonu zależności czasowych skanowania)
</term>
<listitem>
<para>Opisane wcześniej opcje do zmiany zależności czasowych pozwalają na
efektywne i precyzyjne sterowanie skanowaniem, jednak wiele osób uzna je za
niepotrzebnie skomplikowane. Dodatkowo w wielu przypadkach dobranie
odpowiedniej kombinacji parametrów może zająć więcej czasu, niż samo
skanowanie. Z tego powodu Nmap oferuje prostrze rozwiązanie w postaci
sześciu szablonów. Ich wybór jest możliwy poprzez wykorzystanie opcji
<option>-T</option> z parametrem oznaczającym numer lub nazwę szablonu.
Dostępne szablony to paranoid (0, paranoidalny), sneaky (1, podstępny),
polite (2, grzeczny), normal (3, normalny), aggressive (4, agresywny) i
insane (5, szalony). Pierwsze dwa wykorzystywane są do omijania systemów
IDS. Szablon polite spowalnia skanowanie powodując mniejsze obciążenie łącza
i zmniejszające wykorzystanie zasobów w badanym systemie. Domyślnie używany
jest normal, więc podawanie <option>-T3</option> nic nie zmieni. Szablon
agresywny przyspiesza skanowanie przy założeniu że korzystamy z szybkiej i
nie przeciążonej sieci. Insane zakłada wykorzystanie ponad przeciętnie szybkiej
sieci lub jeśli chcemy uzyskać dużą szybkość kosztem możliwej utraty
dokładności.</para>
<para>Szablony pozwalają poinformować Nmapa jak dużej agresywności od niego
oczekujemy przy jednoczesnym pozwoleniu mu na automatyczne dobieranie
pozostałych parametrów czasowych. Wprowadzane też są inne drobne modyfikacje,
do których nie istnieją odzielne opcje. Na przykład, <option>-T4</option>
zabrania wzrostu dynamicznego opóźnienia skanowania powyżej 10ms dla portów
TCP, a w przypadku <option>-T5</option> powyżej 5ms. Szablony mogą być używane
w połączeniu z innymi opcjami do ustawiania zależności czasowych o ile zostaną
umieszczone przed pozostałymi opcjami w linii poleceń
(inaczej domyślne ustawienia z szablonu zastąpią ustawione innymi opcjami).
Większość dzisiejszych sieci może być z powodzeniem skanowana z wykorzystaniem
opcji <option>-T4</option>.</para>
<para>Jeśli używasz łącza szerokopasmowego lub sieci ethernet, rekomendowane
jest stałe używanie szablonu <option>-T4</option>. Wiele osób lubi
<option>-T5</option>, lecz jest ono jak dla mnie trochę za agresywne. Ludzie
czasami używają <option>-T2</option> ponieważ myślą, że zminiejszają szanse
na zawieszenie serwera lub uważają się za bardziej kulturalnych z założenia,
często nie zdając sobie sprawy z tego, jak wolne jest <option>-T Polite</option>
- ich skanowania może trwać dziesięć razy dłużej. Zawieszanie hostów i problemy
z pasmem są rzadko spotykane przy domyślym <option>-T3</option>, i ta opcja jest
polecana dla ostrożnych skanujących. Nie włączanie detekcji wersji jest daleko
bardziej efektywnym sposobem na unikanie problemów.</para>
<para>Podczas gdy opcje <option>-T0</option> i <option>-T1</option> mogą być
użyteczne przy unikaniu wykrycia przez systemy IDS, są niesamowicie powolne
przy skanowaniu setek adresów lub portów. Przy tak długich skanowaniach możesz
raczej chcieć ustawić ręcznie poszczególne zależności czasowe, niż polegać na
predefiniowanych wartościach z <option>-T0</option> i <option>-T1</option>.
</para>
<para>Głównym efektem działania <option>T0</option> jest ograniczenie ilości
równolegle przeprowadzanych testów do jednego i wprowadzenie odstępu pomiędzy
kolejnymi testami o długości 5 minut. Opcje <option>T1</option> i
<option>T2</option> są podobne, ale czakają już tylko odpowiednio 15 i 0.4
sekundy pomiędzy testami. <option>T3</option> jest domyślnym ustawieniem Nmapa
włączając w to zrównoleglanie testów. <option>T4</option> jest odpowiednikiem
podania opcji <option>--max-rtt-timeout 1250 --initial-rtt-timeout 500
--max-retries 6</option> i ustawienia maksymalnego opóźnienia przy skanowaniu
TCP na 10 milisekund. Opcja <option>T5</option> jest alternatywą dla
<option>--max-rtt-timeout 300 --min-rtt-timeout 50 --initial-rtt-timeout 250
--max-retries 2 --host-timeout 900000</option> oraz ustawienia maksymalnego
czasu opóźnienia dla skanowania TCP na 5ms.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-bypass-firewalls-ids">
<title>Firewall/IDS i podszywanie się</title>
<para>Wielu pionierów ineternetu wykorzystywało globalną otwartą sieć opartą
o uniwersalną przestrzeń adresową pozwalającą na tworzenie wirtualnych
połączeń pomiędzy dwoma dowolnymi węzłami. Pozwalało to hostom na równoprawną
komunikację przy której każdy mógł serwować i pobierać dane od drugiego.
Ludzie mogli uzyskać dostęp do wszystkich swoich systemów z dowolnego miejsca
w sieci. Wizja nieograniczonej łączności została ograniczona przez wyczerpujące
się zapasy wolnych adresów IP i względy bezpieczeństwa. We wczesnych latach
90-tych organizacje zaczęły masowo wprowadzać systemy zaporowe dla ograniczenia
możliwości komunikacji. Duże sieci zostały otoczone kordonem zabezpieczeń w
postaci proxy aplikacyjnych, translacji adresów i filtrowania pakietów.
Niczym nie ograniczany przepływ informacji ustąpił ścisłym regulacjom
dotyczącym dozwolonych dróg komunikacji i treści nimi przesyłanych.</para>
<para>Zabezpieczenia sieciowe takie jak systemy zaporowe mogą bardzo utrudnić
uzyskiwanie informacji o sieci i jej architekturze.
Nmap posiada wiele funkcji pozwalających zrozumieć działanie złożonych sieci i
na weryfikacje działania filtrów pakietów i ich zgodności z założeniami.
Pozwala nawet na omijanie źle zaimplementowanych zabezpieczeń. Jednym z
najlepszych sposobów na poznanie bezpieczeństwa swojej sieci jest próba jego
przełamania. Zacznij myśleć jak atakujący, który stosuje techniki z tej części
dokumentacji przeciwko Twojej sieci. Uruchom skanowania FTP bounce, Idle, dodaj
fragmentację pakietów lub spróbuj uruchomić tunel omijający lokalne proxy.</para>
<para>W połączeniu z ograniczeniami aktywności sieciowej, firmy coraz częściej
rozpoczynają monitorowanie ruchu sieciowego za pomocą systemów detekcji intruzów
(IDS). Wszystkie popularne systemy IDS mają dołączone reguły wykrywające
skanowania Nmapa, ponieważ skanowania takie czasami poprzedzają ataki. Wiele z tych
systemów ostatnio przeistoczyło się w systemy <emphasis>prewencji</emphasis>
(IPS), które aktywnie przeciwstawiają się niepożądanemu ruchowi. Niestety, dla
administratorów sieci i producentów systemów IDS, wiarygodne wykrywanie złych
intencji poprzez analizę pakietów jest ciężkim orzechem do zgryzienia.
Cierpliwi atakujący, posiadający odpowiednie umiejętności podparte
możliwościami Nmapa zwykle mogą ominąć systemy detekcji intruzów i ich
działania nie zostaną wykryte. W tym samym czasie administratorzy muszą się
zmagać z ogromną ilością fałszywych alarmów dotyczących niepoprawnie
zaklasyfikowanej zupełnie niewinnej komunikacji.</para>
<para>Co jakiś czas ktoś sugeruje, że Nmap nie powinien oferować możliwości
omijania systemów zaporowych czy systemów IDS. Argumentują to możliwością
wykorzystania tych funkcji także przez atakujących, a nie tylko przez
administratorów podnoszących bezpieczeństwo swoich sieci. Problemem jest
sama logika, ponieważ atakujący i tak będą wykorzystywali tego typu metody
używając innych narzędzi lub samemu wprowadzając odpowiednią
funkcjonalność do kodu Nmapa. Równocześnie administratorzy będą mieli
utrudniony dostęp do odpowiednich narzędzi i ich praca będzie trudniejsza.
Uruchomienie nowoczesnego, bezpiecznego serwera FTP jest dużo skuteczniejszą
metodą ochrony niż ograniczanie dostępności do narzędzi pozwalających na
przeprowadzanie ataków FTP bounce.</para>
<para>Nie ma magicznej kuli (lub opcji Nmapa) do przełamywania i obchodzenia
systemów zaporowych i IDS. Wymaga to umiejętności i doświadczenia. Dokładne
instrukcje wykraczają poza zakres tej dokumentacji, która jest jedynie listą
dostępnych opcji wraz z opisami jak one działają.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-f</option> (fragmentacja pakietów);
<option>--mtu</option> (Używanie wybranego MTU)
</term>
<listitem>
<para>Opcja <option>-f</option> powoduje wykorzystywanie przy
skanowaniu (włączając w to skanowanie ping) małych pofragmentowanych
pakietów. Idea polega na podzieleniu nagłówka TCP na wiele pakietów,
co powoduje utrudnienia w ich przetwarzaniu przez filtry pakietów,
systemy detekcji intruzów oraz irytujące komplikacje przy ustalaniu
co się dzieje. Ale uwaga! Wiele programów ma problemy przy obsłudze
tego typu pakietów. Przestarzały sniffer Sniffit wykonuje
nieprawidłową operacje i zostaje zamknięty zaraz po odebraniu już
pierwszego z takich pakietów. Dodanie tej opcji spowoduje
automatyczne dzielenie wszystkich pakietów wysyłanych przez Nmapa
na mniejsze o rozmiarze maksymalnie 8 bajtów. Przykładowo 20 bajtowy
nagłówek TCP zostanie podzielony na 3 pakiety: najpierw dwa po 8
bajtów i ostatni 4 bajty. Oczywiście każdy fragment dostaje własny
nagłówek IP. Dodanie drugiej opcji <option>-f</option> powiększa
wykorzystywany rozmiar fragmentów z 8 do 16 (redukując ilość
fragmentów). Możliwe jest również podanie własnego rozmiaru za
pomocą opcji <option>--mtu</option>. Nie używaj parametru
<option>-f</option>, jeśli używasz <option>--mtu</option>. Podawany
rozmiar musi być wielokrotnością 8. W niektórych systemach filtry
pakietów nie otrzymują bezpośrednio pakietów, tylko są one wstępnie
kolejkowane, tak jak w Linuxie przy ustawieniu opcji
CONFIG_IP_ALWAYS_DEFRAG w kernelu, jednak w wielu przypadkach takie
opcje nie są włączane ze względów wydajnościowych. Opcja taka nie
jest również włączana jeśli zachodzi możliwość routowania
poszczególnych pakietów różnymi ścieżkami. Niektóre systemy
operacyjne potrafią defragmentować pakiety wysyłane przez kernel,
Linux z iptables i modułem śledzenia połączeń jest jednym z
przykładów. Uruchamiając skanowanie można podsłuchać za pomocą
sniffera takiego jak Ethereal, czy wychodzące pakiety są rzeczywiście
pofragmentowane. Jeśli system powoduje tego typu problemy, można
wypróbować opcje <option>--send-eth</option>, która pomija stos
TCP/IP i wysyła bezpośrenio ramki ethernetowe.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-D <decoy1 [,decoy2][,ME],...></option>
(Ukrywaj skanowanie za pomocą innych hostów)
</term>
<listitem>
<para>Powoduje skanowanie, wykrywane jako przychodzące z kilku miejsc
równocześnie. System IDS może wykryć 5-10 różnych skanowań z różnych
adresów, jednak nie będzie w stanie ocenić który z nich jest
prawdziwym źródłem pochodzenia, a które tylko niewinnymi zasłonami.
Chociaż metoda ta może zostać rozpoznana poprzez śledzenie ścieżki
pakietów na routerach i innych aktywnych mechanizmów, ogólnie jest
efektywną techniką na ukrywanie swojego adresu IP.</para>
<para>Podwając listę poszczególnych hostów-zasłon, trzeba je
oddzielić przecinkami, można również na tej liście umieścic
<literal moreinfo="none">ME</literal> oznaczające pozycję własnego
adresu IP na liście. W przypadku wykorzystania przynajmniej 6-tej
pozycji na liście dla własnego IP, wiele popularnych systemów
wykrywających skanowania (na przykład scanlogd firmy Solar Designer)
nawet nie pokaże prawdziwego źródła pochodzenia pakietów na liście
ataków. Jeśli <literal moreinfo="none">ME</literal> nie zostanie
dodane, Nmap umieści je losowo na liście.</para>
<para>Należy zwrócić uwagę, ze hosty-przykrywki powinny być dostępne,
inaczej będzie można łatwo wykryć host skanujący i że można niechcący
dokonać ataku SYN flood na hosty skanowane. Bezpieczniej jest używać
adresów IP zamiast nazw systemów-przykrywek, bo nie zostawi to
informacji w logach ich serwera nazw.</para>
<para>Przykrywki są używane zarówno przy początkowym skanowaniu ping
(z wykorzystaniem ICMP, SYN ACK itp), podczas skanowania portów jak i
przy wykrywaniu systemu operacyjnego. Technika ta nie działa podczas
wykrywania wersji i skanowania metodą connect().</para>
<para>Używanie zbyt wielu adresów hostów-przykrywek znacznie spowalnia
skanowanie i może nawet spowodować zmniejszenie dokładności. Dodatkowo
niektórzy dostawcy usług odfiltrowują pakiety podszywające się pod
adresy z innych sieci, jednak wielu nie robi tego wcale.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-S <adres_ip></option> (Ustawienie adresu nadawcy)
</term>
<listitem>
<para>W niektórych przypadkach Nmap nie potrafi ustalić właściwego
adresu nadawcy (i wyświetli stosowny komunikat). W takim przypadku
należy za pomocą opcji <option>-S</option> podać adres lokalnego
interfejsu przez który mają być wysyłane pakiety.</para>
<para>Inną możliwością tej opcji jest podmiana adresu nadawcy tak,
by cel skanowania uważał, że skanuje go <emphasis>ktoś inny</emphasis>.
Wyobraź sobie, ze firmę nagle zacznie skanować konkurencja! W
przypadku takiego użycia, zwykle będzie wymagana opcja
<option>-e</option>, a zalecana również <option>-P0</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-e <interfejs></option> (Użyj wybranego interfejsu)
</term>
<listitem>
<para>Informuje Nmapa przez który interfejs ma wysyłać i odbierać
pakiety. Nmap powinien wykryć go automatycznie, ale jeśli mu się
nie uda, można to zrobić ręcznie.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--source-port <numerportu>;</option>
<option>-g <numerportu></option> (Używaj podanego portu źródłowego)
</term>
<listitem>
<para>Jednym z najczęściej spotykanych problemów konfiguracyjnych jest ufanie
danym przychodzącym z określonego portu źródłowego. Łatwo jest zrozumieć, czemu
tak się dzieje. Administrator instaluje nowiusieńki system zaporowy, którego
jedyną wadą są zgłoszenia od niepocieszonych użytkowników, którym nagle
przestały działać aplikacje. Przykładem może być DNS, ponieważ odpowiedzi na
zapytania z zewnętrznych serwerów przestały dochodzić do sieci. Innym
przykładem jest FTP, przy stosowaniu aktywnych połączeń zewnętrzne serwery
próbują utworzyć połączenia powrotne do klienta żądającego przesłania pliku.
</para>
<para>Bezpieczne rozwiązanie dla tych problemów istnieje, często w formie
aplikacyjnych serwerów proxy lub analizy protokołu przez systemy zaporowe.
Niestety istnieją również inne łatwiejsze, ale i mniej bezpieczne
rozwiązania. Wielu administratorów wpada w pułapkę zakładając, że dane
przychodzące z portu 53 są zawsze odpowiedziami serwera DNS, a z 20 aktywnymi
połączeniami FTP i zezwalając na przechodzenie takiego ruchu przez system
zaporowy. Często zakładają, że żaden atakujący nie spróbuje wykorzystać
takiej luki. Zdaża się również, że problem taki zostaje wprowadzony do
konfiguracji jako tymczasowe rozwiązanie, jednak zapominają o jego zmianie
na bardziej bezpieczne.</para>
<para>Przepracowani administratorzy nie są jedynymi, którzy wpadają w taką
pułapkę. Wiele komercyjnych produktów jest dostarczanych z podobnymi
problemami. Zdarzyło się to nawet firmie Microsoft, której filtry IPsec
dostarczone z Windows 2000 i XP zawierają regułę wpuszczającą cały ruch
TCP i UDP pochodzący z portu 88 (Kerberos). Innym dobrze znanym przykładem jest
Zone Alarm personal firewall, który do wersji 2.1.25 włącznie nie filtrował
pakietów UDP z portów 53 (DNS) i 67 (DHCP).</para>
<para>Nmap oferuje dwie ekwiwalentne opcje <option>-g</option> i
<option>--source-port</option> pozwalające na wykorzystanie opisanej wyżej
funkcjonalności poprzez podanie numeru portu z którego wysyła dane,
o ile jest to tylko możliwe. Nmap musi używać różnych numerów portów dla
poprawnego działania niektórych testów wykrywających system operacyjny,
zapytania DNS również ignorują opcję <option>--source-port</option>, ponieważ
Nmap wykorzystuje do tego biblioteki systemowe. Większość typów skanowania
TCP, włączając skanowanie SYN obsługuje tę opcję we wszystkich przypadkach,
podobnie jak i UDP.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--data-length <rozmiar></option> (Dodawaj losowe dane
do wysyłanych pakietów)
</term>
<listitem>
<para>Domyślnie Nmap wysyła pakiety o minimalnej wielkości
zawierające jedynie sam nagłówek. Pakiety TCP mają 40 bajtów, a ICMP
tylko 28. Ta opcja pozwala dołączać do większości pakietów losowe
dane o podanym rozmiarze. Pakiety używane do detekcji systemu
operacyjnego (<option>-O</option>) pozostają nie zmienione, ale przy
większości pakietów ping i skanowania portów opcja ta jest
wykorzystywana. Powiększanie pakietów spowalnia proces skanowania,
jednocześnie czyniąc go mniej podejrzanym.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--ttl <wartość></option> (Ustaw czas życia pakietu IP)
</term>
<listitem>
<para>Ustawia czas życia (TTL) pakietów na podaną wartość.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--randomize-hosts</option> (Losowanie kolejności skanowania hostów)
</term>
<listitem>
<para>Opcja powoduje włączenie losowania kolejności hostów w każdej
grupie do 8096 hostów przed ich skanowaniem. Zachowanie takie czyni
skanowanie mniej oczywistym dla wielu systemów monitorujących sieci,
zwłaszcza w połączeniu z opcją spowalniającą skanowanie. Możliwe jest
losowanie z jeszcze większych grup, poprzez zmianę stałej
PING_GROUP_SZ w pliku <filename moreinfo="none">nmap.h</filename>
i rekompilacji. Innym rozwiązaniem jest wygenerowanie listy adresów
IP za pomocą opcji lista skanowania (<option>-sL -n -oN
<replaceable>nazwapliku</replaceable></option>) i losowemu
pomieszaniu adresów na niej za pomocą skryptu Perla, oraz podaniu jej
Nmapowi za pomocą opcji <option>-iL</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--spoof-mac <adres mac, prefiks, lub nazwa producenta
></option> (Podmieniaj adres MAC)
</term>
<listitem>
<para>Podaje Nmapowi adres MAC z użyciem którego będą wysyłane
wszystkie pakiety ethernet. Opcja włącza również automatycznie
<option>--send-eth</option> dla uzyskania pewności wysyłania
pakietów na poziomie ethernetu. Podany adres MAC może przyjmować
wiele postaci. Jeśli zostanie podany znak <quote>0</quote>,
Nmap wybierze kompletnie losowy adres MAC na czas trwania danej
sesji. Podanie parzystej ilości cyfr heksadecymalnych
(mogą być oddzielone dwukropkami), spowoduje wykorzystanie jej jako
adresu MAC, przy czym jeśli podano mniej niż 12 cyfr szestnastkowych,
Nmap wypełni pozostałość 6 bajtów losowymi wartościami. Jeśli
podany ciąg nie jest 0 lub liczbą heksadecymalną, Nmap poszuka w
pliku <filename moreinfo="none">nmap-mac-prefixes</filename> nazwy
producenta zawierającego podany ciąg (duże i małe litery nie są
rozróżniane) i jeśli znajdzie, użyje identyfikatora producenta
OUI (3 bajty) wypełniając pozostałe 3 bajty losowo.
Przykłady poprawnych argumentów to
<literal moreinfo="none">Apple</literal>, <literal moreinfo="none">0</literal>,
<literal moreinfo="none">01:02:03:04:05:06</literal>,
<literal moreinfo="none">deadbeefcafe</literal>,
<literal moreinfo="none">0020F2</literal>, <literal moreinfo="none">Cisco</literal> itp.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--badsum</option> (Wysyłanie pakietów z nieprawidłową sumą kontrolną TCP/UDP)
</term>
<listitem>
<para>Powoduje wstawianie do nagłówków wysyłanych pakietów
nieprawidłowych sum kontrolnych. Jako że prawie każdy stos IP
odrzuci tego typu pakiety, otrzymana odpowiedź najprawdopodobniej
pochodzi od systemu zaporowego lub IDS, które nie przejmują się
sumami kontrolnymi. Dokładniejszy opis tej techniki znajduje się
pod adresem <ulink url="https://nmap.org/p60-12.txt"/></para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-output">
<title>Wyjście</title>
<para>Każde narzędzie jest tylko tak dobre, jak wyniki które się za jego
pomocą uzyskuje. Złożone testy i algorytmy nie są nic warte, jeśli ich
wyniki nie są zaprezentowane w odpowiedniej formie. Z związku z tym, że
użytkownicy Nmapa używają go w różny sposób, także w połączeniu z innymi
narzędziami, nie ma jednego formatu, który by wszystkich zadowolił. Dlatego
też Nmap oferuje kilka formatów, włączając w to tryb interaktywny i tryb
XML do lepszej integracji z innymi programami.</para>
<para>Dodatkowo poza różnymi formatami wyjściowymi, Nmap posiada opcje
pozwalające na kontrolowanie poziomu szczegółowości dostarczanych informacji
oraz komunikatów do śledzenia błędów. Wyniki mogą być przekazywane do
standardowego wyjścia jak i do plików (w trybie zastępowania lub dołączania).
Wygenerowane pliki mogą również być wykorzystywane do wznowienia przerwanych
skanowań.</para>
<para>Nmap pozwala na uzyskanie pięciu różnych formatów raportów. Domyślny
to <literal moreinfo="none">format interaktywny</literal> i jest
wykorzystywany w połączeniu ze standardowym wyjściem. Jest także format
<literal moreinfo="none">format normalny</literal>, podobny do
<literal moreinfo="none">interaktywnego</literal>, jednak wyświetla mniej
rutynowych informacji i ostrzeżeń, ponieważ jest raczej przewidziany do
poźniejszej analizy, niż do interaktywnego oglądania w trakcie skanowania.</para>
<para>Tryb XML jest jednym z najważniejszych, jako że może zostać
przekonwertowany na HTML lub bezporoblemowo przetworzony przez inne programy,
takie jak graficzne interfejsy użytkownika lub zaimportowany do bazy
danych.</para>
<para>Pozostałe dwa najmniej skomplikowane to format pozwalający na łatwe
przetwarzanie za pomocą wyrażeń regularnych (grep), który zawiera większość
informacji o hoście w jednej linii, oraz format
<literal moreinfo="none">sCRiPt KiDDi3 0utPUt</literal>.</para>
<para>Podczas gdy format interaktywny jest domyślny i nie posiada dodatkowych
opcji, pozostałe cztery formaty używają tej samej składni w postaci jednego
argumentu, będącego nazwą pliku do którego mają zostać zapisane wyniki.
Możliwe jest podawanie wielu formatów jednocześnie, jednak każdy z nich może
być podany tylko raz. Na przykład, jeśli chcesz zapisać format normalny do
późniejszego przegladania i równocześnie XML do przetwarzania przez inne
programy, używamy składni <option>-oX myscan.xml -oN myscan.nmap</option>.
W przykładach z tej dokumentacji dla ułatwienia używamy prostych nazw, takich
jak <literal moreinfo="none">myscan.xml</literal>, jednak w codzinnym użyciu
zalecane jest stosowanie nazw bardziej opisowych. Nazwy te mogą być dowolnie
wybierane, zgodnie z własnymi preferencjami, osobiście preferuję długie nazwy
zawierające datę skanowania i słowo lub dwa opisujące skanowanie, umieszczone
w katalogu zawierającym nazwę firmy skanowaniej.</para>
<para>Podczas zapisywania wyników do pliku Nmap nadal wyświetla interaktywną
formę raportu na standardowe wyjście. Przykładowo, komenda
<command moreinfo="none">nmap -oX myscan.xml cel</command> zapisuje wyniki w
formacie XML do pliku <filename moreinfo="none">myscan.xml</filename>
równocześnie wyświetlając je w trybie interaktywnym tak, jakby opcja
<option>-oX</option> nie była podana. Możliwa jest zmiana tego zachowania
poprzez podanie znaku myślnika (-) zamiast nazwy pliku przy wybranym
formacie, co spowoduje wyświetlanie go zamiast formy interaktywnej. Tak więc
komenda <command moreinfo="none">nmap -oX - cel</command> spowoduje
wyświetlenie tylko formatu XML na standardowym wyjściu stdout. Komunikaty
o poważnych błędach sa nadal wyświetlane za pomocą standardowego wyjścia
błędów stderr.</para>
<para>Inaczej niż przy innych opcjach, spacja pomiędzy opcją (taką jak
<option>-oX</option>), a nazwą pliku lub myślnika nie jest wymagana.
Jeśli spacja zostanie pominięta przy opcjach takich jak
<option>-oG-</option> lub <option>-oXscan.xml</option>, z powodów
kompatybilności wstecznej Nmap zapisze wyniki w formacie normalnym w plikach
odpowiednio <filename moreinfo="none">G-</filename> i
<filename moreinfo="none">Xscan.xml</filename>.</para>
<para>Nmap posiada również opcje pozwalające na ustalenie poziomu
szczegółowości podawanych informacji jak również pozwalające na
dołączanie wyników do już istniejących plików. Opcje te zostały opisane
poniżej.</para>
<variablelist><title>Formaty wyjściowe Nmapa</title>
<varlistentry>
<term>
<option>-oN <nazwapliku></option> (Format normalny)</term>
<listitem>
<para>Powoduje zapis w <literal moreinfo="none">formacie normalnym</literal>
do wskazanego pliku. Jak napisano wyżej, format ten różni się nieco od
<literal moreinfo="none">formatu interaktywnego</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-oX <nazwapliku></option> (Format XML)</term>
<listitem>
<para>Powoduje zapis w <literal moreinfo="none">formacie XML</literal>
do wskazanego pliku. Nmap dołącza definicje formatu dokumentu (DTD),
który pozwala innym programom na weryfikację zawartości tego pliku.
Funkcja ta jest głównie przeznaczona do wykorzystania przez
oprogramowanie dodatkowe, jednak może pomóc w ręcznej analizie
zawartych danych. DTD opisuje jakie elementy XML mogą być legalnie
uzywane w pliku i często podaje jakie wartości mogą przyjmować
poszczególne znaczniki. Zawsze aktualna DTD wersja jest dostępna pod
adresem <ulink url="https://nmap.org/data/nmap.dtd"/>.</para>
<para>XML jest stabilnym formatem, który może być łatwo przetwarzany
przez inne programy. Darmowe biblioteki do przetwarzania XML są
dostępne dla większości języków programowania, takich jak C/C++, Perl,
Python czy Java. Napisano nawet wiele procedur dostosowanych
specjalnie do potrzeb Nmapa. Przykładami są
<ulink url="http://sourceforge.net/projects/nmap-scanner/">Nmap::Scanner</ulink>
i <ulink url="http://www.nmapparser.com">Nmap::Parser</ulink> dla
Perla (CPAN). W wiekszości dużych aplikacji korzystających z
Nmapa preferowany jest właśnie format XML.</para>
<para>W formacie XML jest również opisany styl XSL, który może zostać
wykorzystany do konwersji do HTML. Najprostrzym sposobem jest po
prostu wczytanie pliku XML do przeglądarki internetowej, takiej jak
Firefox czy IE. Domyślnie zadziała to tylko na komputerze na którym
był uruchamiany Nmap (lub skonfigurowanym podobnie), z powodu
umieszczenia ścieżki do pliku <filename moreinfo="none">nmap.xsl</filename>
właściwej dla danego systemu. Za pomocą opcji <option>--webxml</option>
lub <option>--stylesheet</option> można utworzyć przenośny raport
XML, możliwy do obejrzenia w formacie HTML na każdym komputerze
podłączonym do Internetu.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-oS <nazwapliku></option> (Format ScRipT KIdd|3)</term>
<listitem>
<para>Format script kiddie jest podobny do interaktywnego, jednak jest
dodatkowo przetworzony na potrzeby l33t HaXXorZ, którzy nie byli zadowoleni
z domyślnego, uporządkowanego formatu Nmapa. Osoby bez poczucia humoru
powinny wiedzieć przed zarzucaniem mi <quote>pomagania script kiddies
</quote>, że opcja ta jest tylko żartem, a nie pomocą.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-oG <nazwapliku></option> (Format "grepowalny")</term>
<listitem>
<para>Ten format został opisany jako ostatni, jako że jest już przestarzały.
Format XML jest dużo lepszy i jest prawie tak samo wygodny dla zaawansowanych
użytkowników. XML jest standardem, do którego napisano dziesiątki bibliotek,
podczas gdy format grepowalny jest moim osobistym wymysłem. XML pozwala
również na łatwe rozszerzanie o nowe funkcje Nmapa w miarę ich dodawania,
podczas gdy w formacie grepowalnym muszą one być pomijane z powodu braku miejsca.
</para>
<para>Niezależnie od tego, format ten jest nadal całkiem popularny. Jest
prostym formatem opisującym każdy host w oddzielnej linii i umożliwiający
bardzo proste wyszukiwanie i przetwarzanie za pomocą standardowych narzędzi
systemów UNIX takich jak grep, awk, cut, sed, diff i Perl. Format ten jest
wygodny do szybkiego odnajdywania potrzebnych danych, na przykład hostów
z otwartym portem SSH lub używających systemu Solaris i jest to możliwe
za pomocą wycinania interesujących informacji za pomocą prostych poleceń
awk czy cut.</para>
<para>Format grepowalny składa sie z linii komentarzy (rozpoczynających się
od znaku #) i linii wyników. Linia wyników składa się z sześciu pól,
oddzielonych znakami tabulacji i przecinkami. Polami tymi są
<literal moreinfo="none">Host</literal>, <literal moreinfo="none">Ports</literal>,
<literal moreinfo="none">Protocols</literal>, <literal moreinfo="none">Ignored State</literal>,
<literal moreinfo="none">OS</literal>, <literal moreinfo="none">Seq Index</literal>,
<literal moreinfo="none">IPID</literal> i <literal moreinfo="none">Status</literal>.</para>
<para>Najważniejszymi z tych pól są najczęściej pola
<literal moreinfo="none">Ports</literal>, które zawierają informacje o
interesujących portach, w postaci listy oddzielonej przecinkami. Każda pozycja
na liście reprezentuje jeden otwarty port i opisuje go siedmioma, oddzielonymi
znakami (/) subpolami: <literal moreinfo="none">Port number</literal>,
<literal moreinfo="none">State</literal>, <literal moreinfo="none">Protocol</literal>,
<literal moreinfo="none">Owner</literal>, <literal moreinfo="none">Service</literal>,
<literal moreinfo="none">SunRPC info</literal> i <literal moreinfo="none">Version info</literal>.</para>
<para>Tak jak i w przypadku formaty XML, dokładny opis formatu grepowalnego
przekracza zakres tej dokumentacji i jest dostępny pod adresem
<ulink url="http://www.unspecific.com/nmap-oG-output"/>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-oA <nazwa></option> (Wyjście we wszystkich formatach)</term>
<listitem><para>
Dla wygody można podać opcję <option>-oA<replaceable>nazwa</replaceable></option>
do zapisywania wyników w formacie normalnym, XML i grepowalnym
równocześnie. Wyniki zostaną zapisane odpowiednio w plikach o
nazwach <replaceable>nazwa</replaceable>.nmap,
<replaceable>nazwa</replaceable>.xml i
<replaceable>nazwa</replaceable>.gnmap. Tak jak i w przypadku innych
programów, nazwa może zostać poprzedzona scieżką, na przykład
<filename moreinfo="none">~/nmaplogs/foocorp/</filename> w systemach
UNIX lub <filename moreinfo="none">c:\hacking\sco</filename> pod Windows.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<variablelist><title>Poziom szczegółowości i opcje diagnozowania błędów</title>
<varlistentry>
<term>
<option>-v</option> (Podwyższenie poziomu raportowania)
</term>
<listitem>
<para>Podwyższenie poziomu raportowania powoduje wyświetlanie przez
Nmapa większej ilości informacji na temat postępów skanowania.
Otwarte porty są pokazywane zaraz po ich wykryciu, podawany jest
także przewidywany czas zakończenia skanowania w przypadku kiedy Nmap
zakłada, że test potrwa dłużej niż kilka minut. Dwukrotne użycie tej
opcji powoduje dalsze powiększenie poziomu szczegółowości, trzykrotne
i dalsze nie dają już żadnego efektu.</para>
<para>Większość zmian dotyczy trybu interaktywnego, niektóre odnoszą
się także do trybu normalnego i script kiddie. Pozostałe formaty są
przystosowane do przetwarzania przez maszyny, więc Nmap może zawsze
podawać szczegółowe informacje bez zmniejszania czytelności dla
człowieka. Są jednak i drobne różnice w innych formatach, na przykład
w formacie grepowalnym linia komentarza zawierająca listę skanowanych
hostów jest dodawana tylko w trybie podwyższonej szczegółowości, ze
względu na swoją dosyć znaczną długość.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-d [poziom]</option> (Ustawianie poziomu śledzenia błędów)
</term>
<listitem>
<para>Jeśli dostępne poziomy szczegółowości nie dostarczają wystarczającej
ilości informacji, opcje śledzenia błędów mogą Cię wrecz nimi zasypać!
Podobnie jak w przypadku wykorzystania opcji podwyższania szczegółowości
(<option>-v</option>), opcja włączająca umowanie nazwane śledzenie błędów,
włączana jest za pomocą parametru (<option>-d</option>) i możliwe jest jej
wielokrotne dodawanie powiększające skutek. Alternatywnie można podać poziom
jako argument do opcji <option>-d</option>. Na przykład
<option>-d9</option> ustawia poziom na dziewięć. Jest to najwyższy możliwy
poziom produkujący setki linii, o ile nie jest to proste skanowanie kilku
portów i hostów.</para>
<para>Format ten jest użyteczny jeśli podejrzewamy istnienie błędu w Nmapie
lub jeśli po prostu chcemy wiedzieć co Nmap robi i czemu. Jako że opcja
ta jest przeznaczona głównie dla autorów, wyświetlane linie nie zawsze
są do końca zrozumiałe. Można otrzymać na przykład coś w stylu:
<computeroutput moreinfo="none">Timeout vals: srtt: -1 rttvar: -1 to:
1000000 delta 14987 ==> srtt: 14987 rttvar: 14987 to: 100000</computeroutput>.
Jeśli nie rozumiesz takiego zapisu, możesz go po prostu zignorować, poszukać
w kodzie źródłowym lub poprosić o pomoc na liście dyskusyjnej twórców Nmapa
(nmap-dev). Niektóre linie są dosyć czytelne, ale stają się coraz bardziej
skomplikowane wraz ze wzrostem poziomu śledzenia błędów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--packet-trace</option> (Śledzenie wysyłanych i odbieranych pakietów)
</term>
<listitem>
<para>Powoduje wyświetlanie przez Nmapa krótkiej informacji na temat
każdego wysyłanego i odbieranego pakietu. Opcja ta jest często
używana podczas śledzenia błędów, ale zawiera również wartościowe
informacje dla nowych użytkowników, pozwalające zrozumieć co Nmap
robi. Uniknięcie wyświetlania tysięcy linii możliwe jest poprzez
ograniczenie ilości portów do skanowania, na przykład za pomocą
<option>-p20-30</option>. Jeśli chcesz zobaczyć tylko to, co dzieje
się w trakcie wykrywania wersji, użyj raczej opcji
<option>--version-trace</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--iflist</option> (Pokazuj interfejsy i tablicę routingu)
</term>
<listitem>
<para>Wyświetla listę interfejsów i tablice routingu wykryte przez
Nmapa. Opcja jest przydatna przy śledzeniu błędów w routingu lub
niepoprawnym wykrywaniu typów interfejsów (na przykład jeśli Nmap
traktuje połączenie PPP jako ethernet).</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<variablelist><title>Pozostałe opcje</title>
<varlistentry>
<term>
<option>--append-output</option> (Dołączaj wyniki do pliku)
</term>
<listitem>
<para>Jeśli zostanie podana nazwa pliku jako argument do opcji
takiej jak <option>-oX</option> czy <option>-oN</option>,
domyślnie poprzednia zawartość pliku zostanie usunęta i zastąpiona
nową. Jeśli zachodzi potrzeba zachowania poprzedniej zawartości
pliku i dołączenie nowych wyników, należy dodać opcję
<option>--append-output</option>. Potraktowane tak zostaną wszystkie
podane pliki. Opcja nie działa zbyt dobrze z formatem XML, jako że
wynikowy plik nie może być pożniej bezbłędnie przetworzony bez ręcznych
poprawek.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--resume <nazwapliku></option> (Wznowienie przerwanego skanowania)
</term>
<listitem>
<para>Niektóre skanowania Nmapa mogą trwać bardzo długo, nawet kilka
dni. Problem pojawia się wtedy, kiedy nie jest możliwe ciągłe
prowadzenie skanowania, na przykład z powodu potrzeby działania tylko
w godzinach pracy, problemów z dostępnością sieci, (nie)przypadkowym
restartem komputera na którym działa Nmap lub wykonaniem przez niego
nieprawidłowej operacji. Użytkownik może również przerwać w każdej
chwili skanowanie za pomocą kombinacji
<keycap moreinfo="none">ctrl-C</keycap>. W takich przypadkach ponowne
rozpoczynanie testów od początku może nie być pożądane. Na szczęście,
jeśli pozostały wyniki przerwanych testów w formacie normalnym
(<option>-oN</option>) lub grepowalnym (<option>-oG</option>),
możliwe jest ich wznowienie od momentu przerwania. Służy do tego
opcja <option>--resume</option> dla której argumentem musi byc
nazwa pliku w formacie normalnym lub grepowalnym. W tym przypadku nie
jest możliwe podawanie żadnych innych opcji, jako że Nmap przetworzy
podany plik i odtworzy wcześniej podane opcje. Po prostu uruchom
<command moreinfo="none">nmap --resume
<replaceable>nazwapliku</replaceable></command>, a Nmap dołączy do
wskazanego pliku nowe wyniki. Opcja ta nie obsługuje formatu XML,
jako że łączenie dwóch oddzielnych wynikóę skanowań w jeden plik
jest dosyć trudne.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--stylesheet <ścieżka lub URL></option> (Styl XSL do
transformacji formatu XML)
</term>
<listitem>
<para>Nmap posiada domyślny styl XSL do przeglądania lub konwersji do
formatu XML w pliku <filename moreinfo="none">nmap.xsl</filename>.
Plik wyjściowy XML zawiera dyrektywę
<literal moreinfo="none">xml-stylesheet</literal> wskazującą na
<filename moreinfo="none">nmap.xml</filename>, ze ścieżką do domyślej
lokalizacji tego pliku (lub bierzącego katalogu pod Windows). Dzięki
temu wystarczy po prostu załadować plik XML Nmapa do przeglądarki,
która sama odczyta sobie plik
<filename moreinfo="none">nmap.xsl</filename> i użyje go do
prawidłowego wyświetlenia wyników. Możliwe jest również użycie innego
stylu poprzez podanie nazwy pliku jako argumentu dla opcji
<option>--stylesheet</option>. W tym przypadku konieczne jest podanie
pełnej ścieżki lub adresu URL. Typowe wywołanie ma postać
<option>--stylesheet
https://nmap.org/data/nmap.xsl</option>.
Dyrektywa ta nakazuje pobranie najnowszej wersji pliku ze stylem ze
strony Insecure.Org. Opcja <option>--webxml</option> robi dokładnie
to samo, będąc łatwiejszą do wpisania i zapamiętania. Używanie pliku
XSL ze strony Insecure.Org ułatwia przeglądanie wyników na systemie
nie posiadającym zainstalowanego Nmapa (czyli nie posiadającym pliku
<filename moreinfo="none">nmap.xsl</filename>). Podawanie adresu URL
jest wygodniejsze, jednak domyślnie używany jest plik lokalny ze
względu za zachowanie poufności użytkownika.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--webxml</option> (Użyj stylu ze strony Insecure.Org)
</term>
<listitem>
<para>Opcja jest wygodniejszym zapisem analogicznego
<option>--stylesheet https://nmap.org/data/nmap.xsl</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--no-stylesheet</option> (Nie używaj deklaracji stylu XSL w formacie XML)
</term>
<listitem>
<para>Dodanie tej opcji powoduje wyłączenie dołączania stylu XSL
do pliku z wynikami w formacie XML. Zostaje pominięta dyrektywa
<literal moreinfo="none">xml-stylesheet</literal>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-misc-options">
<title>Różne opcje</title>
<para>Sekcja ta opisuje istotne (i nie istotne) opcje, które nie pasowały
gdzie indziej.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>-6</option> (Włączenie skanowania IPv6)
</term>
<listitem>
<para>Od roku 2002 Nmap obsługuje IPv6, w zakresie jego
najpopularniejszych funkcji. W szczególności dostępne jest skanowanie
ping (tylko TCP), connect() i wykrywanie wersji. Składnia opcji
jest taka sama jak zwykle, wystarczy tylko dodać opcję
<option>-6</option>. Oczywiście w przypadku podawania adresów zamiast
nazw, niezbędne jest podawanie ich zgodnie ze składnią IPv6.
Jako że adres może wyglądać podobnie do
<literal moreinfo="none">3ffe:7501:4819:2000:210:f3ff:fe03:14d0</literal>,
zalecane jest używanie nazw hostów. Wyniki poza samym adresem
wyglądają tak samo jak i przy innych opcjach.</para>
<para>Adresacja IPv6 nie zawładnęła jeszcze światem, jednak jest
często wykorzystywana w niektórych krajach (zwykle azjatyckich) i
większość obecnych systemów ją obsługuje. Oczywiście do używania
IPv6 musi być on prawidłowo skonfigurowany i dostępny zarówno na
hoście skanowanym, jak i skanującym. Jeśli dostawca usług nie
umożliwia uzyskania adresów IP (najczęściej tak właśnie jest),
jest dużo dostawców darmowych tuneli, które działają poprawnie z
Nmapem. Jednymi z lepszych są dostarczane przez BT Exact i
Hurricane Electric na <ulink url="http://ipv6tb.he.net/"/>. Tunele
6to4 są innym popularnym i darmowym rozwiązaniem.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-A</option> (Agresywne opcje skanowania)
</term>
<listitem>
<para>Włącza dodatkowe zaawansowane i agresywne opcje skanowania.
Aktualnie są nimi wykrywanie systemu operacyjnego (<option>-O</option>)
i wykrywanie wersji (<option>-sV</option>). Więcej opcji być może
zostanie dodane w przyszłości. Głównym celem jest proste włączenie
najbardziej popularnych opcji skanowania bez konieczności
zapamiętywania wielu parametrów. Włączane są tylko opcje włączające
określoną funkcjonalność, nie zaś te dotyczące zależności czasowych
(takie jak <option>-T4</option>) czy poziomu szczegółowości
(<option>-v</option>), które można dodać niezależnie.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--datadir <nazwakatalogu></option> (Określenie lokalizacji plików z danymi)
</term>
<listitem>
<para>Podczas pracy Nmap pobiera dodatkowe informacje z plików
<filename moreinfo="none">nmap-service-probes</filename>,
<filename moreinfo="none">nmap-services</filename>,
<filename moreinfo="none">nmap-protocols</filename>,
<filename moreinfo="none">nmap-rpc</filename>,
<filename moreinfo="none">nmap-mac-prefixes</filename> i
<filename moreinfo="none">nmap-os-fingerprints</filename>.
Nmap rozpoczyna poszukiwania tych plików od katalogu podanego jako
parametr dla opcji <option>--datadir</option>, jeśli została dodana.
Jeśli nie znajdzie plików w podanej lokalizacji, poszukuje ich w
katalogu określonych w zmiennej środowiskowej NMAPDIR, a następnie w
katalogu <filename moreinfo="none">~/.nmap</filename> dla
rzeczywistego i efektywnego UID (tylko systemy POSIX) i katalogu
z programem Nmap (tylko Win32). Jeśli i to nie przyniesie skutku,
poszukiwane są w lokalizacji podanej przy kompilacji, takiej jak
<filename moreinfo="none">/usr/local/share/nmap</filename> lub
<filename moreinfo="none">/usr/share/nmap</filename>. Na końcu
sprawdzany jest aktualny katalog.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--send-eth</option> (Używanie niskopoziomowych ramek ethernet)
</term>
<listitem>
<para>Opcja powoduje wysyłanie bezpośrednio ramek niskiego poziomu
ethernet (warstwa danych), zamiast poprzez stos IP (warstwa sieci).
Domyślnie Nmap wybiera metodę, która jest ogólnie lepsza dla danej
platformy, na której jest uruchomiony. Gniazda raw (warstwa IP) są
efektywniejsze w przypadku systemów UNIX, podczas gdy ramki ethernet
są niezbędne w przypadku systemów Windows, od czasu kiedy to
Microsoft wyłączył obsługę gniazd raw. Jeśli nie ma innej możliwości,
Nmap w systemach UNIX wybierze metodę ethernet, pomijając wybraną
przez użytkownika i niedostępną opcję.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--send-ip</option> (Wysyłaj pakiety raw IP)
</term>
<listitem>
<para>Włącza wysyłanie pakietów przez gniazda raw IP, zamiast przez
ramki ethernet. Opcja jest przeciwieństwem opisanej wyżej opcji
<option>--send-eth</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>--privileged</option> (Zakładaj że użytkownik ma odpowiednie uprawnienia)
</term>
<listitem>
<para>Informuje Nmapa, że użytkownik jest wystarczająco
uprzywilejowany aby korzystać z wysyłania pakietów za pomocą
gniazd raw, podsłuchiwania pakietów i podobnych operacji zwykle
wymagających uprwawnień roota w systemach UNIX. Domyślnie Nmap
przerywa działanie w momencie wykrycia próby wykonania takich
operacji i funkcja geteuid() nie zwraca wartości zero.
Opcja <option>--privileged</option> jest użyteczna w systemach Linux
posiadających możliwości odpowiedniego przywilejowania użytkowników
do przeprowadzania wymienionych operacji. Upewnij się, że opcja
została podana przed innymi opcjami wymagającymi podwyższonych
uprwanień (skanowanie SYN, wykrywanie systemu operacyjnego itp).
Zmienna NMAP_PRIVILEGED może zostać ustawiona jako alternatywa dla
wykorzystania opcji <option>--privileged</option>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-V</option>; <option>--version</option> (Wyświetl numer wersji)
</term>
<listitem>
<para>Wyświetla tylko numer wersji Nmapa.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>-h</option>; <option>--help</option> (Wyświetl pomoc)
</term>
<listitem>
<para>Wyświetla krótki ekran pomocy opisujący najpopularniejsze
opcje, podobnie jak uruchomienie Nmapa bez parametrów.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-runtime-interaction">
<title>Interakcja w czasie pracy</title>
<para>Podczas pracy Nmapa, przechwytywane są wszystkie naciśnięcia
klawiszy. Pozwala to na interakcję z programem bez przerywania go lub
restartowania. Niektóre specjalne klawisze zmieniają opcje, inne
wyświetlają status skanowania. Konwencja zakłada, że
<emphasis>małe litery zmniejszają</emphasis> ilość informacji, a
<emphasis>duże litery powiększają</emphasis>. Można również nacisnąć
‘<emphasis>?</emphasis>’ dla </para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term>
<option>v</option> / <option>V</option>
</term>
<listitem>
<para>Zwiększenia / Zmniejszenia poziomu szczegółowości</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>d</option> / <option>D</option>
</term>
<listitem>
<para>Zwiększenia / Zmniejszenia poziomu śledzenia błędów</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>p</option> / <option>P</option>
</term>
<listitem>
<para>Włączenia / Wyłączenia śledzenia pakietów</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
<option>?</option>
</term>
<listitem>
<para>Wyświetlenia ekranu pomocy</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term>
Wszystko inne
</term>
<listitem>
<para>Wyświetla status w postaci:</para>
<para>Stats: 0:00:08 elapsed; 111 hosts completed (5 up),
5 undergoing Service Scan</para>
<para>Service scan Timing: About 28.00% done; ETC: 16:18
(0:00:15 remaining)</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</refsect1>
<refsect1 id="man-examples">
<title>Przykłady</title>
<para>Poniżej przedstawiono przykłady wykorzystania Nmapa, od prostych i
rutynowych do trochę bardziej skomplikowanych i ezoterycznych. Przykładowe
adresy IP i nazwy domen powinny zostać zastąpione adresami/nazwami z
<emphasis>twojej własnej sieci</emphasis>. Nie uważam, że skanowanie
portów powinno być nielegalne, jednak niektórzy administratorzy nie
tolerują nie autoryzowanego skanowania ich sieci i mogą zgłaszać swoje
protesty. Uzyskanie zgody jest pierwszym wyzwaniem.</para>
<para>Do celu testów, masz zgodę do skanowania hosta
<literal moreinfo="none">scanme.nmap.org</literal>. Zgoda pozwala jedynie
na skanowanie za pomocą Nmapa, nie zaś na testowanie exploitów czy
przeprowadzanie ataków typu Denial of Service. Dla oszczędności pasma,
proszę nie uruchamiaj więcej niż tuzina skanowań tego hosta dziennie.
W przypadku nadużyć, host zostanie wyłączony, a Nmap będzie zwracał
komunikat <computeroutput moreinfo="none">Failed to resolve given hostname/IP:
scanme.nmap.org</computeroutput>. pozwolenie dotyczy także adresów
<literal moreinfo="none">scanme2.nmap.org</literal>,
<literal moreinfo="none">scanme3.nmap.org</literal> i następnych, choć
hosty te jeszcze nie istnieją.</para>
<para>
<userinput moreinfo="none">nmap -v scanme.nmap.org</userinput>
</para>
<para>Pozwoli na przeskanowanie wszystkich portów TCP adresu
<literal moreinfo="none">scanme.nmap.org</literal>. Opcja
<option>-v</option> podwyższy poziom szczegółowości zwracanych informacji.
</para>
<para>
<userinput moreinfo="none">nmap -sS -O scanme.nmap.org/24</userinput>
</para>
<para>Uruchamia skanowanie SYN wszystkich 255 hostów znajdujących się
w tej samej klasie <quote>C</quote>, co host scanme.nmap.org. Dodatkowo
wykonywana jest próba detekcji systemu operacyjnego dla każdego hosta,
który jest aktywny. Wymaga to uprawnień użytkownika root, z powodu
wykorzystania skanowania SYN i wykrywania systemu operacyjnego.</para>
<para>
<userinput moreinfo="none">nmap -sV -p 22,53,110,143,4564
198.116.0-255.1-127</userinput>
</para>
<para>Uruchamia enumerację hostów i skanowanie TCP pierwszej połowy
każej z 255 możliwych 8-mio bitowych podsieci klasy B 198.116.
Wykrywane jest działanie usług sshd, DNS, pop3d, imapd i portu 4564.
Dla każdego z tych portów, który został wykryty jako otwarty
przeprowadzane jest wykrywanie wersji działającej aplikacji.</para>
<para>
<userinput moreinfo="none">nmap -v -iR 100000 -P0 -p 80</userinput>
</para>
<para>Poleca Nmapowi na wybranie 100,000 losowych hostów i przeskanowanie
ich w poszukiwaniu serwerów WWW (port 80). Enumeracja hostów jest wyłączona
za pomocą opcji <option>-P0</option>, ponieważ wysyłanie najpierw pakietów
w celu określenia czy host jest aktywny nie ma sensu, jako że i tak jest
wykonywany test tylko na jednym porcie per host.</para>
<para>
<userinput moreinfo="none">nmap -P0 -p80 -oX logs/pb-port80scan.xml -oG
logs/pb-port80scan.gnmap 216.163.128.20/20</userinput>
</para>
<para>Skanuje 4096 adresów IP w poszukiwaniu serwerów WWW (bez pingowania
ich) i zapisuje wyniki w plikach XML i grepowalnym.</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-bugs">
<title>Błędy</title>
<para>Jak i jego autor, Nmap nie jest doskonały. Możesz jednak pomóc
przysyłając raporty dotyczące błędów lub nawet wysyłając własne poprawki.
Jeśli Nmap nie zachowuje sie w sposób którego oczekujesz, zacznij od
aktualizacji do najnowszej wersji dostępnej pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/"/>. Jeśli problem nadal
występuje, wykonaj trochę testów dla określenia czy podobny problem nie
został już wykryty i oznaczony. Spróbuj poszukać Googlem komunikatu
błędu lub poprzeglądaj archiwa listy dyskusyjnej Nmap-dev pod adresem
<ulink url="https://seclists.org/"/>. Przeczytaj również cała dokumentację.
Jeśli nic nie pomoże, wyślij raport opisujący błąd po angielsku na adres
<email>dev@nmap.org</email>. Proszę dołącz wszystko co udało Ci
się ustalić na temat tego problemu, jak również informację o używanej
wersji Nmapa i systemie operacyjnym na którym jest uruchamiany.
Opisy problemów i pytania dotyczące używania Nmapa wysłane na adres
dev@nmap.org z większym prawdopodobieństwem doczekają sie
szybkiej odpowiedzi, niż wysłane bezpośrednio do Fyodora.</para>
<para>Poprawki błędnego kodu są milej widziane, niż opisy błedów.
Podstawowe instrukcje tworzenia poprawek są opisane na stronie
<ulink url="https://nmap.org/data/HACKING"/>. Poprawki
mogą być wysyłane na nmap-dev (rekomendowane) lub bezpośrednio do
Fyodora.</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-author">
<title>Autor</title>
<para>Fyodor
<email>fyodor@nmap.org</email>
(<ulink url="http://www.insecure.org"/>)
</para>
<para>Setki ludzi wniosły wartościowy wkład w rozwój Nmapa. Szczegóły są
zamieszczane w pliku <filename moreinfo="none">CHANGELOG</filename>, który
jest rozpowszechniany z Nmapem i jest również dostępny pod adresem
<ulink url="https://nmap.org/changelog.html"/>.</para>
</refsect1>
<refsect1 id="man-legal">
<title>Uwarunkowania prawne</title>
<refsect2 id="translation-disclaimer">
<title>Unofficial Translation Disclaimer / Oświadczenie dotyczące tłumaczenia</title>
<para>This is an unnofficial translation of the <ulink
url="https://nmap.org/man/man-legal.html">Nmap
license details</ulink> into polish. It was not written by
Insecure.Com LLC, and does not legally state the distribution terms
for Nmap -- only the original English text does that. However, we
hope that this translation helps polish speakers understand the
Nmap license better.</para>
<para>To jest nieoficjalne tłumaczenie <ulink
url="https://nmap.org/man/man-legal.html">licencji Nmapa
</ulink> na język polski. Nie zostało ono napisane przez Insecure.Com LLC,
i przez to nie może być uważane za wiążące, tak jak jego angielska wersja,
jednakże uważamy, że tłumaczenie to pozwoli lepiej zrozumieć licencję Nmapa.
</para>
</refsect2>
<refsect2 id="nmap-copyright">
<title>Prawa autorskie i licencjonowanie Nmap</title>
<para>Prawa autorskie (1996-2005) do programu Nmap Security Scanner posiada
Insecure.Com LLC. Nmap jest także zastrzeżonym znakiem towarowym Insecure.Com
LLC. Ten program jest wolnym oprogramowaniem; możliwa jest jego redystrybucja
i/lub modyfikowanie zgodnie z zasadami licencji GNU General Public License
opublikowanej przez Free Software Foundation; Wersja 2. Gwarantuje ona prawo
do używania, modyfikowania i redystrybucji tego oprogramowania pod pewnymi
warunkami. Jeśli technologia Nmapa jest integrowana z innymi programami, możliwa
jest sprzedaż alternatywnych licencji (kontakt <email>sales@insecure.com</email>).
Wielu producentów skanerów bezpieczeństwa licencjonuje technologie Nmapa takie
jak wykrywanie hostów, skanowanie portów, wykrywanie systemów operacyjnych i
wykrywanie usług/wersji.</para>
<para>GPL nakłada isotne ograniczenia w stosunku do <quote>produktów pochodnych
</quote>, jednak nie jest jeszcze dostępna dokładna ich definicja.
Dla uniknięcia nieporozumień zakładamy, że aplikacja jest produktem pochodnym
w przypadku gdy spełnia któryś z warunków:</para>
<itemizedlist>
<listitem><para>Integruje kod źródłowy Nmapa</para></listitem>
<listitem><para>Odczytuje lub dołącza chronione prawami autorskimi pliki Nmapa,
takie jak <filename moreinfo="none">nmap-os-fingerprints</filename> czy
<filename moreinfo="none">nmap-service-probes</filename>.</para></listitem>
<listitem><para>Uruchamia Nmapa i przetwarza jego wyniki (w odróżnieniu od
aplikacji, które uruchamiają Nmapa i wyświetlają nie przetworzone raporty
i przez to nie są produktami pochodnymi).</para></listitem>
<listitem><para>Integrują/włączają/agregują Nmapa w wykonywalnym instalatorze,
tak jak stworzone za pomocą InstallShield.</para></listitem>
<listitem><para>Wykorzystują bibliotekę lub program wykonujący jedno z
powyższych.</para></listitem>
</itemizedlist>
<para>Warunki <quote>Nmapa</quote> powinny dotyczyć części i pochodnych
programu Nmap. Powyższa lista ma na celu klarowne przedstawienie naszej
interpretacji programów pochodnych z przykładami. Ograniczenia dotyczą tylko
przypadków, w których Nmap jest rozpowszechniany razem z programem pochodnym.
Na przykład nic nie stoi na przeszkodzie napisania i sprzedawania własnego
interfejsu do Nmapa. Wystarczy rozprowadzać go oddzielnie podając użytkownikom
adres <ulink url="https://nmap.org/"/> do pobierania Nmapa.</para>
<para>Nie uważamy tego za ograniczenia dodane do GPL, ale jako klarowną
interpretację <quote>programów pochodnych</quote>, jako że dotyczy to naszego
produktu opartego na GPL. Jest to zbliżone do sposobu w jaki Linus Torvalds
opublikował swoją interpretację dotyczącą <quote>programów pochodnych</quote>,
opartych na modułach kernela Linuxa. Nasza interpretacja odnosi się tylko do
Nmapa - nie mówimy o żadnym innym produkcie GPL.</para>
<para>Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące ograniczeń licencji GPL przy
zastosowaniach Nmapa w produktach nie opartych na GPL, chętnie pomożemy.
Jak wspomniano wyżej, oferujemy także alternatywną licencję do integrowania
Nmapa we własnych aplikacjach i urządzeniach. Licencje na integrację Nmapa
zostały sprzedane wielu producentom oprogramowania związanego z bezpieczeństwem
i ogólnie zawierają dożywotnią licencję oraz dostarczają priorytetowego
wsparcia technicznego wraz z aktualizacjami i pomagają opłacić dalszy rozwój
Nmapa. Proszę o kontakt z <email>sales@insecure.com</email> w celu uzyskania
dalszych informacji.</para>
<para>Jako specjalny wyjątek dla warunków GPL, Insecure.Com LLC zezwala na
linkowanie kodu tego programu z dowolną wersją biblioteki OpenSSL, która jest
dystrybuowana na licencji identycznej do umieszczonej w pliku Copying.OpenSSL
oraz na dystrybucję obu w postaci zlinkowanej. Musisz przestrzegać licencji GPL
we wszystkich aspektach wykorzystania kodu, innym niż OpenSSL.
Jeśli zmodyfikujesz wspomniany plik, możesz rozszerzyć ten wyjątek o Twoją
wersję, ale nie jesteś do tego zobligowany.</para>
<para>Jeśli otrzymałeś(aś) te pliki z pisemną licencją lub kontraktem
zmieniającym powyższe zapisy, mają one pierwszeństwo nad umieszczonymi tutaj.
</para>
</refsect2>
<refsect2 id="man-copyright">
<title>Licencja Creative Commons dla tego podręcznika Nmap</title>
<para>Prawa (2005) do tego podręcznika Nmapa posiada Insecure.Com LLC. Jest on
udostępniany w oparciu o wersję 2.5 licencji
<ulink url="http://creativecommons.org/licenses/by/2.5/">Creative Commons
Attribution License</ulink>. Pozwala ona na redystrybucję i modyfikowanie
w potrzebnym zakresie tak długo, jak zostanie podane oryginalne źródło.
Alternatywnie możesz traktować ten dokument jako udostępniany na takiej
samej licencji jak Nmap (opisanej wcześniej).</para>
</refsect2>
<refsect2 id="source-contrib">
<title>Dostępność kodu źródłowego i wkład społeczności</title>
<para>Kod źródłowy dla tego programowania jest dostępny, ponieważ uważamy, że
użytkownicy mają prawo wiedzieć dokładnie co program robi, zanim go uruchomią.
Pozwala to także na przeprowadzenie audytu kodu pod kątem bezpieczeństwa
(jak dotąd nie wykryto problemu tego typu).</para>
<para>Kod źródłowy pozwala również na przenoszenie Nmapa na nowe platformy, na
poprawianie błędów i dodawanie nowych funkcji. Mocno zachęcamy do wysyłania
swoich zmian na adres <email>fyodor@nmap.org</email> w celu możliwej
integracji z główną dystrybucją. Wysłanie tych zmian do Fyodora lub na jedną
z list dyskusyjnych dla deweloperów Insecure.Org, powoduje przekazanie praw do
nielimitowanego, nie wyłącznego prawa do ponownego wykorzystania, modyfikacji
i relicencjonowania tego kodu. Nmap zawsze będzie dostępny jako Open Source,
lecz jest to istotne z powodu dewastujących problemów jakie pojawiały się w
innych projektach Free Software (takich jak KDE i NASM). Okazjonalnie
licencjonujemy kod do firm trzecich, jak to wspomniano wyżej. Jeśli chcesz
dodać specjalną licencję dla swojego wkładu, wystarczy dołączyć odpowiednią
informację przy wysyłaniu kodu do nas.</para>
</refsect2>
<refsect2 id="no-warranty"><title>Brak gwarancji</title>
<para>Program ten jest rozpowszechniany z nadzieją, że będzie użyteczny, jednak
BEZ ŻADNEJ GWARANCJI; także bez założonej gwarancji PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ lub
PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONYCH ZASTOSOWAŃ. Zobacz licencję GNU General Public
License dla dalszych szczegółów pod adresem
<ulink url="http://www.gnu.org/copyleft/gpl.html"/>, jej polskie nieoficjalne
tłumaczenie <ulink url="http://www.gnu.org.pl/text/licencja-gnu.html"/>
lub w pliku COPYING dołączanym do Nmapa.</para>
<para>Należy również zwrócić uwagę, że Nmap okazjonalnie potrafi spowodować
zaprzestanie działania źle napisanych aplikacji, stosu TCP/IP lub nawet całego
systemu operacyjnego. Jest to bardzo rzadko spotykane, ale ważne jest, aby o tym
pamiętać. <emphasis>Nmap nie powinien być nigdy uruchamiany przeciwko systemom
krytycznym</emphasis>, o ile nie jesteś przygotowany(a) na ewentualną przerwę
w działaniu. Potwierdzamy, że Nmap może spowodować awarię systemów lub sieci
i wypieramy się jakiejkolwiek odpowiedzialności za uszkodzenia lub problemy
spowodowane przez jego działanie.</para>
</refsect2>
<refsect2 id="inappropriate-usage"><title>Nieodpowiednie użycie</title>
<para>Z powodu istnienia niewielkiego ryzyka spowodowania awarii i ponieważ
niektóre czarne kapelusze lubią używać Nmapa do wykonania rekonesansu przed
atakiem systemu, administratorzy mogą się denerwować i zgłaszać swoje protesty
z powodu skanowania ich systemów. Z tego powodu, najczęściej zalecane jest
uzyskanie odpowiedniej zgody przed wykonaniem nawet delikatnego skanowania
sieci.</para>
<para>Z powodów bezpieczeństwa, Nmap nie powinien być nigdy instalowany ze
specjalnymi uprawnieniami (np. suid root).</para>
</refsect2>
<refsect2 id="third-party-soft"><title>Oprogramowanie firm trzecich</title>
<para>Ten produkt zawiera oprogramowanie stworzone przez
<ulink url="http://www.apache.org">Apache Software Foundation</ulink>.
Zmodyfikowana wersja biblioteki <ulink url="http://www.tcpdump.org">Libpcap
portable packet capture library</ulink> jest dołączana do dystrybucji Nmapa.
Wersja Nmapa dla systemu Windows wykorzystuje opartą na libpcap bibliotekę
<ulink url="http://www.winpcap.org">WinPcap</ulink> (zamiast libpcap). Obsługę
wyrażeń regularnych zapewnia biblioteka
<ulink url="http://www.pcre.org">PCRE</ulink>, która jest oprogramowaniem
open source, napisanym przez Philip Hazel. Niektóre funkcje dotyczące niskiego
poziomu sieci wykorzystują bibliotekę
<ulink url="http://libdnet.sourceforge.net">Libdnet</ulink>, napisaną przez Dug
Songa. Zmodyfikowana jej wersja jest dołączana do dystrybucji Nmapa. Nmap może
być opcjonalnie linkowany z biblioteką kryptograficzną
<ulink url="http://www.openssl.org">OpenSSL</ulink>, używaną do detekcji wersji
SSL. Wszystkie opisane w tym paragrafie programy firm trzecich są
rozpowszechniane na licencji BSD.</para>
</refsect2>
<refsect2 id="us-export"><title>Klasyfikacja eksportowa Stanów Zjednoczonych
Ameryki Północnej</title>
<para>US Export Control: Insecure.Com LLC wierzy, że Nmap kwalifikuje się pod
oznaczenie US ECCN (export control classification number) 5D992. Kategoria ta
jest opisana jako <quote>Oprogramowanie dotyczące bezpieczeństwa informacji
nie objęte 5D002</quote>. Jedynym ograniczeniem tej kategorii jest AT
(anty-terroryzm), która odnosi się do większości dóbr i zabrania eksportu do
niektórych awanturniczych krajów takich jak Iran czy Północna Korea. Z tego
powodu Nmap nie wymaga żadnej specjalnej licencji, zgody lub innych autoryzacji
rządu USA.</para>
</refsect2>
</refsect1>
</refentry>
</article>
|